'Ik bleef buiten wachten tot de les was afgelopen'
23 december 2015,
Jana uit Syrie gaat sinds kort naar school. Op haar eerste schooldag vond haar moeder het doodeng om haar achter te laten in het klaslokaal, want zelfs daar kan het voor Syrische kinderen levensgevaarlijk zijn.
"Ik bracht mijn dochtertje naar haar klas en bleef buiten wachten tot de les was afgelopen," vertelt Laila, de moeder van Jana. "Ik zwierf urenlang door de wijk, omdat ik bang was voor een mortieraanval. Ik zei tegen mezelf: als er iets ergs gebeurt, dan ben ik in ieder geval snel bij mijn
kind en kan ik haar hopelijk redden. Ik weet dat ik overbezorgd ben, maar wat kan ik anders zijn in deze situatie?"
Veel ouders in Syrie zijn bang om hun kinderen naar school te sturen. Er loeren vele gevaren op de weg naar school. Zelfs in de klas zijn kinderen niet altijd veilig. In 2014 alleen al werden minstens 60 scholen aangevallen, in een aantal gevallen met opzet. Een ander groot probleem is het
aantal scholen (maar liefst 5000) dat dit schooljaar niet gebruikt kan worden. Ze zijn vernietigd, beschadigd of worden gebruikt door strijdende partijen of ontheemde gezinnen.
Jana en Laila blijven thuis
Sinds haar scheiding zorgt Laila alleen voor Jana. Haar ex-man is naar Europa gevlucht, op zoek naar werk. Laila blijft met haar dochter in Syrie. "Het maakt me niet uit wat ik hoor over betere kansen in Europa. Ik weiger om mijn dochter mee te nemen op zo'n gevaarlijke reis. Haar veiligheid
komt op de eerste plaats. Mijn buurvrouw vluchtte een paar maanden geleden. Soms Skype ik met haar. Ze vertelt me dat als ze opnieuw kon beslissen, ze de reis nooit zou hebben ondernomen. Ik heb gehuild toen ik de beelden zag van de peuter die was aangespoeld op een Turks strand. Sommige
nachten schrik ik wakker; in mijn nachtmerries is Jana een van de verdronken kinderen."
'Zij hebben nog niet opgegeven'
Hanaa Singer, UNICEF-vertegenwoordiger in Syrie: "Er zijn miljoenen Syriers die ervoor kiezen om in hun land te blijven in plaats van te vluchten en de gevaarlijke tocht over de Middellandse Zee te maken. Ze dromen van een betere toekomst voor zichzelf en voor hun kinderen. Zij hebben nog niet
opgegeven en daarom mogen wij ook niet opgeven."