dinsdag 22 december 2015 15:06 Binnenland

Dit is een origineel bericht van NVVE

De NVVE is verheugd over de uitkomst van de handreiking schriftelijk euthanasieverzoek voor arts en patient. De handreiking van de ministeries van Volksgezondheid en Veiligheid en Justitie in samenwerking de KNMG geeft juridische en praktische duidelijkheid over artikel 2 lid 2 van de euthanasiewet: een schriftelijk euthanasieverzoek vervangt het mondelinge verzoek wanneer een persoon niet meer kan communiceren. Ondanks het gebrek aan communicatie kan het ondraaglijke en uitzichtloos lijden wel degelijk worden vastgesteld en is een arts ten volste gelegitimeerd om de euthanasie uit te voeren.

Handzaam en duidelijk

De ministeries van Volksgezondheid en Veiligheid en Justitie hebben samen met de KNMG een handreiking voor het schriftelijke euthanasieverzoek geschreven. De NVVE vindt dat de handreiking helder is opgesteld en goed leesbaar is. NVVE-directeur Robert Schurink: "Mensen kunnen nu lezen waar ze wettelijk aan toe zijn. Er is nu eindelijk duidelijkheid voor arts en patient over de werkelijke betekenis van het schriftelijke euthanasieverzoek. Het schriftelijke verzoek is een gelijkwaardige vervanger van de wens wanneer men niet meer in staat is zijn wil te uiten."

Juridische duiding

Vaak zien artsen een schriftelijke wilsverklaring niet als een waardige vervanging van een euthanasieverzoek op het moment dat iemand zijn wens niet meer kan uiten. Dit leidt tot verwarring over de waarde van het document bij zowel arts als patient. De NVVE hoopt dat deze misvatting met de handreiking nu opgeklaard is. Ook voor mensen met dementie is deze helderheid van groot belang. Schurink: "Het is belangrijk dat de KNMG met de ministeries nu duidelijk zegt in de publieksversie dat ook euthanasie in een gevorderde fase van dementie mogelijk is. Dit is het geval wanneer er een schriftelijk euthanasieverzoek ligt en de patient zichtbaar lijdt. In die gevallen kan een arts euthanasie toepassen, ook wanneer een patient dit niet meer duidelijk kan maken in woord of gebaar."

Volgens de eisen van een euthanasieverzoek dient ook een tweede onafhankelijke arts geraadpleegd worden over de situatie van de patient. De handreiking benadrukt nu het verschil tussen de medische norm en de wettelijke norm over de rol van communicatie bij deze consultatie van een onafhankelijke arts. Daarmee is duidelijk geworden dat ook voor de onafhankelijke arts communicatie geen wettelijke vereiste is voor het inwilligen van het euthanasieverzoek bij een consultatie.

In de praktijk

De handreiking benadrukt dat de arts het verzoek serieus dient te nemen en door te vragen naar de reden van het verzoek. In de praktijk is dit helaas nog steeds niet altijd het geval, wanneer een patient een euthanasieverzoek wil bespreken met de arts. Het lijden van een patient wordt soms gebagatelliseerd, of de arts probeert de patient over te halen tot andere manieren van levensbeeindiging.

De NVVE dringt aan op een actieve verstrekking van de handreiking, en hoopt dat deze in de wachtkamers van de praktijken terecht komt of online beschikbaar wordt bij de behandelend arts.

*

*

*

*