Persbericht 10 december 2015

Educatieve interventie leidt tot eerdere diagnose ziekte van Bechterew en snellere behandeling (persbericht Maastricht UMC+)

Uit experimenten blijkt dat huisartsen de ziekte van Bechterew veel beter kunnen herkennen met inzet van simulatiepatienten. Acteurs met fictieve klachten werden na een educatieve (onaangekondigde) interventie in de huisartsenopleiding namelijk vaker correct doorverwezen naar de reumatoloog. De ziekte van Bechterew is normaliter een zeer lastig te diagnosticeren aandoening, maar door meer aandacht voor herkenning komen patienten sneller bij de juiste specialist terecht voor de juiste diagnose en behandeling. Reumatoloog Marloes van Onna van het Maastricht UMC+ deed promotieonderzoek naar een verbeterde herkenning van de ziekte van Bechterew.

De ziekte van Bechterew (ook axiale spondyloartritis genoemd) is een chronische ontsteking van de wervelkolom. De reumatische aandoening ontwikkelt zich vaak op jonge leeftijd, tussen de 20 en 45 jaar. Vanwege de diversiteit aan klachten komt het vaak voor dat het ziektebeeld niet meteen wordt herkend. Een patient die bij de huisarts komt met rug- en pijnklachten, wordt dan ook veelal doorgestuurd naar de neuroloog of de fysiotherapeut, aangezien rugklachten ook bij tal van andere aandoeningen voorkomen. Dat kan zorgen voor een vertraging in de diagnose die kan oplopen tot wel tien jaar. De ziekte van Bechterew kan echter een grote negatieve impact hebben op de kwaliteit van leven. Patienten kunnen bijvoorbeeld hun baan verliezen. Door goede behandelmogelijkheden is het zaak dat deze mensen tijdig bij de juiste specialist terechtkomen.

Acteurs

Om de diagnose te verbeteren werden acteurs met fictieve Bechterew-klachten langsgestuurd bij huisartsen en huisartsen in opleiding. De huisartsen (in opleiding) wisten van tevoren niet welk medisch probleem ze kregen voorgeschoteld. Vervolgens werd in het bestaande curriculum van huisartsen in opleiding drie maanden later een college van drie uur gegeven over een aantal reumatische aandoeningen, waaronder de ziekte van Bechterew. Weer drie maanden later gingen de fictieve patienten nog eens langs voor een consult. "De extra educatie blijkt een aanzienlijk resultaat op te leveren", zegt promovenda Van Onna. "Voorafgaand aan de scholing werden de acteurs in gemiddeld 7 procent van de gevallen doorverwezen naar de reumatoloog, na de scholing was tot opgelopen tot maar liefst 77 procent."

Behandelmogelijkheden

Genezing van de ziekte van Bechterew is met de huidige medische kennis niet mogelijk. Maar een vroege diagnose van de aandoening levert volgens Van Onna wel degelijk winst voor de patient op: "Inmiddels zijn er namelijk een aantal manieren om de klachten te verlichten. Dat kan bijvoorbeeld met ontstekingsremmende medicatie, zoals diclofenac, en gerichte fysiotherapie. Daarnaast kunnen zogeheten biologicals tegenwoordig ook uitkomst bieden. Dit is een geneesmiddel met een biologische werking in het lichaam die de ontstekingsreactie kan blokkeren of afremmen. Al met al dus voldoende reden om tijdig bij de juiste specialist terecht te komen."

De resultaten van dit onderzoek zijn recent gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Rheumatic & Musculoskeletal Diseases. Marloes van Onna is op 20 november gepromoveerd op haar proefschrift: 'Identifying patients with axial spondyloarthritis: On a mission to achieve timely recognition'.