XXI SP-congres bedankt Jan Marijnissen
Het XXI SP-congres, dat vandaag in Utrecht bijeen is, heeft vanochtend uitgebreid stil gestaan bij het vertrek van Jan Marijnissen. Hij was sinds 1988 voorzitter van de SP en kondigde kort voor de zomer zijn vertrek als voorzitter aan. SP-leider Emile Roemer memoreerde de lange strijd die Marijnissen heeft gevoerd om van de SP een grote partij te maken. 'Met opofferingsgezindheid heeft Jan de partij groot gemaakt. Hij stond er als dat nodig was. Jaar in jaar uit. Vele duizenden SP'ers hebben geleerd van zijn analytisch vermogen, politiek inzicht en organisatorisch talent.'
'Jan heeft samen met de andere partijbestuurders destijds de SP weten om te vormen. Van een heel dappere maar ook nogal stuurloze federatie van lokale afdelingen naar een strijdlustige volkspartij, met honderdduizenden kiezers, tienduizenden leden, duizenden activisten, honderden volksvertegenwoordigers en tientallen bestuurders,' aldus Roemer.
Volgens Roemer dragen de door Marijnissen ingevoerde werkwijzen en mentaliteit nog altijd bij aan het succes van de SP. 'Ik heb Jan in al die jaren van dichtbij mogen meemaken. Hij kwam - in de jaren tachtig en negentig - langs in Boxmeer en leerde ons de fijne kneepjes van het SP-werk. De deuren langs, schouder aan schouder staan met de mensen die een beroep op je doen. Discipline, altijd een stap extra zetten, kritiek en zelfkritiek. Successen vieren en altijd nadenken over de volgende stap.'
De jarenlange inzet van Marijnissen heeft ook offers gevraagd. In 2008 stopte Marijnissen om gezondheidsredenen met het voorzitterschap van de Tweede Kamerfractie van de SP. Roemer: 'Jan heeft veel van anderen gevraagd maar meer nog heeft hij altijd het uiterste van zichzelf gevraagd. "Wat moet dat moet - en zo is het goed" is niet voor niets zijn lijfspreuk.'
Namens alle leden van de SP bedankte Emile Roemer de vertrekkend voorzitter met de hoogste onderscheiding die de partij kent, de Gouden Tomaat. Als dank voor zijn jarenlange inzet nam Marijnissen een bijzonder cadeau in ontvangst. 'Wat geef je iemand die liever mooie dingen maakt dan achterover leunt? Zijn cadeau is een opdracht. Een opdracht waarmee we een nieuw beroep doen op zijn kennis en inzicht en een opdracht waar uiteindelijk de partij en misschien heel Nederland weer een stukje wijzer van wordt.'
Marijnissen krijgt de tijd en de middelen om een professionele documentaire te maken over een onderwerp dat hij zelf aandraagt. 'Na een hele serie boeken, wordt het volgens ons tijd voor een goede documentaire. Idee en uitvoering zijn in Jans handen; de partij stelt hem de middelen ter beschikking.'