Uitbuiken, kraambezoek en opruimen
5 oktober 2015
22 september: Lekker uitbuiken en nog meer slecht weer
Lekker uitbuiken!
Uitbuiken...Laatste rit, het zit er weer op. Vandaag van Kwadijk naar mijn collega Gert en zijn vrouw Tanja in Ransdorp. Daar worden we ook weer opgehaald. Eigenlijk vond ik het vanmorgen niet zo erg toen het weer met bakken uit de hemel kwam zetten. In de stromende regen spanden we Sam weer
in en zijn we vertrokken. Twee truien, twee jassen en een zeiltje voor over de benen. Na een half uurtje zijn Ans en BB in de caravan gaan zitten. Het was te gek. Sam stond afgelopen nacht in een prima wei en had zich goed vol gegeten. Toen ik hem ging halen lag hij nog lekker uit te buiken.
Hij had een langzame start, maar pakte toch het juiste tempo weer op.
kazerne IlpenburgRond de middag hebben we een pauze gehouden, net voordat we de N235 op moesten. De zon was heel even aanwezig, net lang genoeg om buiten te eten. Het moest zo zijn.
We stonden bij de brandweer kazerne van Ilpenburg. Nog een vrij nieuwe kazerne zo te zien.
Eventjes zon
Door het slechte weer was er ook weinig volk op de been. We hadden de buitenkant van Purmerend gekozen om via het industrieterrein naar Zunderdorp te rijden. Een brede en rustige weg maar ook saai zo in de regen.
Vrijwilligers gezocht
GezochtOok in de regio Landelijk Noord van Amsterdam zoeken ze vrijwilligers. Je zou zeggen dat er in en rond Amsterdam genoeg mensen wonen die bij de brandweer zouden kunnen en willen.
Donderdag komen Danny, Marc en Remco ons weer halen. Vandaag zijn we al in Ransdorp aangekomen omdat we geen gebruik hoefden te maken van de reservedag. Morgen ga ik Gert, de beroepsbrandweerman uit Almere, wat helpen op de boerderij. Ben benieuwd!
Groeten vanuit Ransdorp
Sam, BB, Ans en Ad
naar boven
23 en 24 september: Een tweeling geboren en het laatste avondmaal
Koffie met de buuf
Een zeldzaam zonnetje
We hadden een reserve dag ingepast in het programma voor onvoorziene zaken zoals heel slecht weer, Sam kreupel, stukken met de wagen of zelf een dagje ziek. Deze dag hoefden we gelukkig niet te gebruiken. Dit betekende dat we op het einde nog een dag over hadden en die hebben we gebruikt om
nog even te genieten in Ransdorp. Bij Gert, de beroepsbrandweerman uit Almere, en Tanja waren we meer dan welkom. Ans heeft veel gelezen en ik heb Gert geholpen op de boerderij. Zo vervingen we een loszittende betonrand door een hardhouten balk in de stal, hebben we een vastzittende
voederbeugel weer gangbaar gemaakt en voerden we de koeien.
In de ochtend konden we voor het eerst eens lekker in het zonnetje een koffie drinken. Samen met de buurvrouw en een collega van Gert genoten we van de zon en de koffie.
Geboorte van een tweelingGeboorte van een tweeling
Na de koffie kwam Gert met de melding dat er twee kalfjes waren geboren. De moeder stond al even apart. Het bleek een vlotte en normale geboorte te zijn. De kalfjes werden meteen van de moeder gehaald. Ze melken dan de moeder om deze eerste melk, de biest, aan de kalfjes te kunnen geven.
Je ziet dat Gert als bevelvoerder ook een kundige veehouder is. Hij is de rust zelf!
Het laatste avondmaal
We zijn in de avond uitgenodigd om bij Gert en Tanja te komen eten. Tanja is een culinair toppertje, ze heeft een heerlijk maal voor ons bereid. We hebben lekker gekletst en gingen voor de laatste keer naar ons mandje. De volgende ochtend werden we opgehaald.
Transport mooi op tijd
Met de mannen Danny, Marc en Remco heb ik in de morgen nog contact gehad. Ze haalden de paardentrailer nog even op bij Raf en dan kwamen ze onze kant op. Rond 10.30 uur zouden ze in Ransdorp zijn.
Ondertussen maakten wij alles klaar voor transport en hebben we koffie gezet voor de mannen.
Op-Transport
Op-Transport
Het zit er weer op!
Wat een geweldige ervaring. Alweer! Zonder veel bijzonderheden is de maand verlopen. Op het losse hoefijzer van Sam na en dat Sam en BB in de sloot hebben gelegen is het goed gegaan. Het weer heeft niet meegewerkt. Maar ik heb er nooit aan gedacht om op te geven. Er komen altijd betere dagen!
Ik heb weer veel bijzondere mensen ontmoet met het hart op de goede plaats. Veel collega's van de brandweer hebben ons verder geholpen en gesteund.
Even een taai momentje
In Wadway en Wognum had ik het even moeilijk. Ik had hier graag met mijn vader rondgereden. Hier miste ik de man erg. Dit was zijn geboortestreek, hier was hij opgegroeid. Hier lagen zijn en voor een deel mijn wortels. Ik had nog zo graag even naast hem gezeten en de verhalen gehoord. Ome Rem,
de broer van mijn vader, heeft dit geweldig goed gemaakt. Hij is opgestapt met zijn 89 jarige leeftijd en we hebben een rondje gemaakt. Als ik naar hem keek zag ik ook mijn vader. Dat deed me goed. Dit heeft het gemis draagbaar gemaakt en zo had ik toch de mooie verhalen en anekdotes.
Bedankt!
Neef Kees, mijn regelateur, die voor overnachtingsplaatsen heeft gezorgd. De hoefsmid Mees Krul uit Schoorl die op de zondagmorgen tijd heeft gemaakt om het hoefijzer er weer onder te zetten.
De familie die ons onderdak aanbood en waar we gezellig bij gekletst hebben. Tante Janny die haar gazon heeft opgeofferd voor een maaltijd voor Sam. Ben en natuurlijk Gerrit voor de overnachtingen en de rit door Schagen. Kees Beemster van het Noord-Hollands dagblad die me door Hoorn heeft
geloosd. De mannen van cluster "de stompe toren " voor het bezoekje. De dames van de afdeling communicatie van Brandweer Nederland, die van alle verhalen een mooi plaatje hebben gemaakt en gezorgd dat veel mensen ons konden volgen. En natuurlijk mijn vrienden Marc, Danny, Raf en zoon Remco die
voor het transport hebben gezorgd. Zonder hun had ik vanuit Minderhout moeten vertrekken en had Sam het waarschijnlijk erg te verduren gehad. We hadden ongeveer 300 km meer moeten maken!
Het gevaar van dat je namen gaat noemen is dat je mensen vergeet. Toch nog een bedankje voor iedereen en aan iedereen die een vriendelijk woordje had en die onderweg de duim opstaken. Iedereen die de "stichting Brandweer zonder grenzen" financieel geholpen hebben. We gaan het zeker goed
besteden! Wij werken 100% vrijwillig en zo komen alle gelden op de juiste plaats.
Nogmaals iedereen bedankt voor jullie inbreng, deze reis zullen we nooit meer vergeten.
We gaan weer naar ons mandje
Groeten uit Minderhout en tot gauw.
Sam, BB en Ans en Ad.