Mondiale gezondheidsvraagstukken vragen om een bovensectorale aanpak
01.10.2015
Illustratie: Floor Adams
'Geen enkele overheid kan de huidige gezondheidsuitdagingen alleen oplossen; supranationale samenwerking en verantwoordelijkheid is essentieel en internationale afspraken zijn nuttig', constateerde Wemos-directeur Anke Tijtsma twee jaar geleden in haar column in vakblad ViceVersa. Maar,
waarschuwde zij, dat alleen is nog niet genoeg. ' In Nederland ontbreekt een overheidsbrede visie op mondiale gezondheid.Daarom pleit ik voor een Nederlandse global health-strategie waarin bovengenoemde elementen worden erkend en de `mondiale gezondheidsvraag' wordt gesteld.'
Nu zijn we twee jaar verder. Is die brede visie er al? Helaas, nee. Zoals Tijtsma in haar recente column, ook in ViceVersa, schreef, de recente ebola-epidemie laat zien dat een mondiale visie op gezondheid nu dringender nodig is dan ooit. Want ebola staat niet alleen; er kunnen andere
panedmische virusuitbraken volgen. 'Het is zaak dat overheden hun nationale gezondheidsbelangen en de gezondheidsprioriteiten die vanuit de ontwikkelingssector worden gesignaleerd, als een geheel afwegen. Als onze ministers coherentie hoog in het vaandel hebben, dan zie ik hen de ministeries
van Buitenlandse Zaken en VWS vanaf nu gezamenlijk betrekken bij de versterking van gezondheidssystemen wereldwijd.'
Daar past het vervolg van haar pleidooi van twee jaar geleden naadloos bij:
Zo'n strategie bevat concrete doelen waaraan door alle ministeries wordt bijgedragen. Op die manier tellen gezondheidsbelangen en -risico's mee en wordt gekoerst op een supranationale aanpak. Zo'n strategie vergroot beleidscoherentie. De overheid kan de steun van onder meer maatschappelijke
organisaties en het bedrijfsleven benutten en tegelijk kritisch zijn als handelsbelangen mondiale gezondheid (dreigen te) schaden. Daarmee voorkomen we dat met OS-geld recht gaan breien wat we door eigenbelang hebben ondermijnd. Met zo'n strategie koppelen we onze nationale aanpak van
prangende gezondheidsrisico's (bijvoorbeeld roken, virusuitbraak, obesitas) op consistente wijze aan de internationale aanpak en afspraken. Dat is niet alleen gunstig voor de toekomstige beschikbaarheid van antibiotica voor jou en mij, maar ook voor onze kinderen. Een Nederlandse global
health-strategie; daar wordt iedereen beter van!Deze column verscheen eerder in de Vice Versa special over mondiale gezondheid.