Jip en Janneke en Jiahui Jiang
Jiahui Jiang (her)vertaalt Nederlandse kinderboeken als Jip en Janneke - Yiyi en Yaya - in het Chinees. Ze doceert Nederlands aan de Communication University of China in Beijing en studeerde Dutch Studies in Leiden.
Voor een internationaal colloquium in neerlandistiek keerde je even terug naar je oude universiteit. Wat heb je opgestoken van dit congres?
`Meer dan tweehonderdvijftig docenten Nederlands uit de hele wereld kwamen half augustus samen in Leiden. Het is heel goed om ontwikkelingen in de neerlandistiek te bespreken en ervaringen uit te wisselen. Zo kwam ik een Hongaarse docent tegen die Jip en Janneke van Annie M.G. Schmidt in het Hongaars vertaalt. Dat was heel interessant, want ik hervertaal twaalf boeken van Schmidt in het Chinees. Ze zijn al eerder in het Chinees verschenen en worden nu opnieuw uitgegeven. We bespraken wat onze aanpak is. Jip en Janneke en Floddertje lijken heel vlot geschreven boeken, maar bij de vertaling ontdek je hoe literair ze eigenlijk zijn en hoe Schmidt speelde met taal.'
Wat voor werk doe je aan de Communication University of China?
`Ik ben fulltime docent Nederlands. De studenten begeleid ik vier jaar lang, van het begin tot het einde van hun studie. Daardoor leer ik ze heel goed kennen. Van de meesten weet ik ook waar ze terecht komen: bijvoorbeeld in de internationale bankensector, het bedrijfsleven en een wil ook graag docent Nederlands geworden. De studie Nederlands is hier klein, maar wel constant. Het aantal studenten schommelt al jaren rond de twintig.'
Jiahui Jiang in de achtertuin van de Oude UB aan het Rapenburg.
Jiahui Jiang in de achtertuin van de Oude UB aan het Rapenburg.
Jiahui Jiang (31) | | | | | | | | Studie: Dutch studies 2007 - 2009 | | | | | | | | Favoriete plek in Leiden: 'Het Academiegebouw want daar heb ik mijn spoor achtergelaten - mijn handtekening op de muur.' | | | | | | | | Lid: Ekklesia
Waarom koos een Chinese studente zoals jij destijds voor een studie Nederlands?
`Het is een beetje toeval, ik heb geen familie in Nederland ofzo. Ik wilde graag een taal studeren die niet zo bekend is. Toen bekeek ik de lijst met kleine talen en kwam ik op Nederlands uit. Er zijn in China slechts drie universiteiten die de studie Nederlands aanbieden. Toen ik eenmaal studeerde, ontdekte ik dat het Nederlands wel een kleine taal is, maar dat Nederland op sommige gebieden - zoals de economie en de kunsten - helemaal niet klein is.'
En waarom ging je in Leiden studeren?
`Leiden is de enige Nederlandse universiteit die Dutch Studies - de studie Nederlands voor buitenlandse studenten - aanbiedt. Leiden is een fijne kleine stad en natuurlijk veel minder druk dan Beijing. Ook was de studie heel goed voor mij, met veel betere faciliteiten. Mijn Chinese universiteit had destijds niet veel meer dan tien Nederlandstalige boeken. In de Universiteitsbibliotheek in Leiden ging een wereld voor me open. Ik leerde zoveel meer. Niet alleen over de Nederlandse taal, maar ook veel over de Nederlandse cultuur waaronder de vele goede schilders zoals Van Dijck en Jan Steen.'
Wat viel je nog meer op in Leiden?
`Ik moest heel erg wennen aan de winter, in Nederland wordt het eerder donker. De eerste paar maanden heb ik goed geobserveerd en daarna probeerde ik mij zo goed mogelijk aan te passen aan de levensstijl hier. Het viel me op dat Nederlanders elkaar makkelijk aanspreken op straat. In China houdt men veel meer afstand. En ik heb nog iets aan Leiden overgehouden: ik leerde er mijn vriend kennen! Hij deed destijds promotieonderzoek in het LUMC. We overwegen om weer terug naar Europa te gaan. Van mij mag het weer Leiden worden. Hier is alles nog zo vertrouwd.'
(16 september 2015 - LvP)