Met 3D-printer microkanaaltjes maken


Gepubliceerd op
23 september 2015

Bionanotechnologen van Wageningen University hebben een nieuwe, goedkope manier ontwikkeld om microfluidische apparaten te maken, zonder gebruik te maken van dure materialen of cleanroomfaciliteiten. ESCARGOT doopten ze de techniek, die gebruik maakt van een 3D-printer en legoplastic. In een
korte video illustreren ze het principe en de mogelijkheden. De belangrijkste vragen op een rij.

Controleer uw cookie-instellingen

Hoe werkt het?

De techniek komt erop neer dat een 3D-printer ingewikkelde kanaaltjes print van ABS (Acrylonitrile Butadiene Styrene), het plastic waar ook legosteentjes van worden gemaakt. Over de prints gaat het doorzichtige rubber PDMS. Als dat is uitgehard gaat er aceton overheen die het geprinte plastic
oplost. De bionanotechnologen Vittorio Saggiomo en Aldrik Velders van Wageningen University schrijven over Embedded SCAffold RemovinG Open Technology (ESCARGOT) in het septembernummer van het wetenschappelijke tijdschrift Advanced Science.

Hoe ontstond dit idee?

Onderzoeker Saggiomo heeft een fascinatie voor zelfbouwprojecten, programmeren en 3D-printen. "Bij het 3D-printen gebruik je acetondampen om het ABS glad te maken. Die wetenschap heb ik gekoppeld aan het lopende onderzoek in onze BioNT-groep aan PDMS-rubber voor onder meer het functionaliseren
van oppervlakte. ESCARGOT is zo simpel en tegelijk zo breed toepasbaar en krachtig dat we patent hebben aangevraagd op de methode."

Wat zijn de voordelen van deze techniek?

Er is geen cleanroom voor nodig, het is geschikt voor cellen en bacterien, en er kunnen zaken als verlichting, verwarmings- of koelelementen en RF-elementen in geintegreerd worden. Ook is het goedkoop, elastisch, transparant en zonder mallen te maken. Daarnaast biedt de techniek onderzoekers
nieuwe mogelijkheden. Saggiomo is benieuwd hoe andere wetenschappers, zoals natuurkundigen en biologen de methode gaan gebruiken. "Ik zou het ook graag gaan toepassen voor het bouwen van een orgaan-op-een-chip. Dat zou kunnen bijdragen aan onderzoek naar hoe ziekten zich verspreiden van orgaan
naar orgaan en voor het testen van medicijnen."

En de belangrijkste beperkingen?

De 3D-printer is volgens Saggiomo de flessenhals. "Het dunste dat je nu kunt printen is 100 micrometer dik, en we hopen dat nog dunner te maken. Gelukkig heeft 85 procent van de microfluidische apparaten die nu te koop zijn een kanaalgrootte van 100 of 200 micrometer, waardoor deze devices dus
te maken zijn."

What's next?

De Wageningse onderzoekers proberen de methode nu te verbeteren en werken daarnaast aan een alles-in-een microfluidische box waar de controller en detectors al in een simpel ontwerp zijn ingebouwd, bijvoorbeeld voor draagbare sensors. De bionanotechnologen van Wageningen University werken
verder aan supramoleculaire en op nanodeeltjes gebaseerde sensoren, die ze nu combineren met hun eigen ESCARGOT-concept.

Publicatie

Saggiomo V. Velders A. H. (2015). Simple 3D Printed Scaffold-Removal Method for the Fabrication of Intricate Microfluidic Devices. Adv. Sci., 2: . doi: 10.1002/advs.201500125

* prof.dr. AH (Aldrik) Velders
Contactpersoon prof.dr. AH (Aldrik) Velders
Contactformulier

Wageningen UR

Wageningen UR (University & Research centre) werkt binnen het domein gezonde voeding en leefomgeving aan de kwaliteit van leven

* [IMG] Ruim 4000 basisschoolklassen aan de slag met Wagenings lespakket voor Kinderboekenweek
* Nieuw StartLife Incubation Program voor startups in de sectoren Agro, Food en Leefomgeving Nieuw StartLife Incubation Program voor startups in de sectoren Agro, Food en Leefomgeving
* Wageningen University handhaaft zich in top toonaangevende QS ranking Wageningen University handhaaft zich in top toonaangevende QS ranking

Meer nieuws



- Helaas, uw cookie-instellingen zijn zodanig dat de Video niet getoond kan worden - pas uw permissie voor cookies aan