Zorgvrager verliest koopkracht in de gemeenteloterij
15 sep 2015
Zorgvrager verliest koopkracht in de gemeenteloterij
Mensen met een beperking profiteren niet mee van de aantrekkende economie. Dat blijkt uit het koopkrachtonderzoek dat belangenorganisatie Ieder(in) deze week door het Nibud liet uitvoeren. Sterker nog: mensen gaan er fors op achteruit als ze de pech hebben om in de verkeerde gemeente te wonen. De conclusie is dat de gedecentraliseerde zorg nog niet werkt.
In de Miljoenennota wordt gejubeld over een herstel van de economie in 2016. Over het hoofd wordt gezien dat dat maar voor een deel van de mensen geldt. Voor mensen met een beperking is er in bepaalde gemeenten geen sprake van herstel. Dat zit `m echter alleen in lokale verschillen en is niet zichtbaar in het algemene beeld. Waar je woont, bepaalt je koopkracht. De gemeenteloterij draait op volle toeren! De tendens van jaren koopkrachtverlies voor mensen met een chronische ziekte of beperking zet in 2016 onverminderd door.
Gemeentelijke beknibbelingen
Huishoudelijke hulp werd in 2015 al minder vergoed, in 2016 beknibbelen gemeenten verder op huishoudelijke hulp, dagbesteding en begeleiding. Zij brengen bovenop wat landelijk vastgesteld is ook extra kosten in rekening voor algemene voorzieningen die zij via de Wmo leveren. Afhankelijk van de gemeente waar mensen hun begeleiding en ondersteuning aanvragen, kan het verschil oplopen tot 14.9 %: voor een werkende met een beperking net boven het minimum is het koopkrachtverlies 11,1 %; de werkende zonder beperking gaat er 3,8 % op vooruit.
De cijfers op een rij
Werkenden gaan erop vooruit: 2,6 %
Werkenden met een beperking verliezen tussen: -2,9% en -11,1%
Uitkeringsgerechtigden gaan er iets op vooruit: 0,2 %.
Uitkeringsgerechtigden met een beperking verliezen tussen: -2,3 en -12,5 %.
Ouderen gaan er iets op vooruit: 0,2 %.
Chronisch zieke ouderen verliezen tussen: -3,5 % en g-10,8 %.
Ontmoedigende gevolgen
Mensen zien af van zorg, waardoor het slechter met ze gaat. Ze huren de zorg soms zwart in, waardoor ze niet meer verzekerd zijn van zorg. Vaak stoppen mensen met werken of gaan niet meer naar de dagbesteding. Als het vervoer te duur wordt, hebben ze geen keus. Zo ontmoedigt de gemeenteloterij mensen mee te doen in het maatschappelijke leven.
Mogelijke oplossingen
Gemeenten moeten zorgvuldig onderzoek doen naar wat mensen nodig hebben en kunnen betalen aan zorg. Een financiele bijsluiter bij het keukentafelgesprek helpt mensen meer inzicht in hun zorgzaken te krijgen. En om de verschillen tussen gemeenten acceptabel te houden is een landelijke norm voor maximale zorgkosten noodzakelijk.