In memoriam Jan Kroes
1 September 2015
Op 31 augustus is onze collega Jan Kroes overleden. Jan stierf - na een periode waarin hij in coma lag - aan de gevolgen van een hartstilstand, die hem trof op de laatste dag van zijn vakantie, net voor hij naar Nederland zou terugkeren. Het overlijden van Jan is een groot verlies voor zijn
vrouw en kinderen, zijn verdere familie, zijn vrienden, zijn collega's van de Dopingautoriteit, en ook voor de Nederlandse sport als geheel.
afbeelding bij In memoriam Jan Kroes
Met het wegvallen van Jan verliest de Nederlandse Dopingautoriteit een van onze meest ervaren en professionele medewerkers en dopingcontroleurs, maar ook een van onze meest aimabele en gewaardeerde collega's. En de Nederlandse sport verliest een van de meest uitgesproken voorvechters voor een
eerlijke sport.
Jan raakte eind jaren '90 betrokken bij ons werk vanuit zijn functie als sportleraar (eerste luitenant) bij de Luchtmacht waar hij ook Olympische sporters als judoka Mark Huizinga en atleet Robin van Helden begeleidde. Jan was van oorsprong dus beroepsmilitair en daar was hij trots op. Maar na
de vroege pensionering die bij het militaire beroep hoort, was Jan absoluut niet uitgewerkt, en vanaf dat moment heeft Jan zijn enorme inzet en energie aan de strijd tegen doping in de sport gewijd.
Zijn eerste aanstellingen waren bij het toenmalig Nederlands Centrum voor Dopingvraagstukken (NeCeDo), en na de oprichting van Doping Controle Nederland (DoCoNed) stapte hij over naar deze nieuwe organisatie. In 2006 fuseerden NeCeDo en DoCoNed tot de Dopingautoriteit, en zo zag Jan zijn oude
en zijn nieuwe werkgever samenkomen. Jan werkte oorspronkelijk alleen als dopingcontroleur, en hij werd al snel bevorderd tot senior dopingcontroleur. Maar na enkele jaren werd hij ook als bureaumedewerker aangesteld, waarbij hij zeer nauwgezet de planning van controles op zich nam. Beide
functies is hij tot aan het einde blijven vervullen.
Jan was een uiterst sportief mens, die met veel inzet heeft gevoetbald en aan hardlopen en wielrennen heeft gedaan. Als sporter ontwikkelde Jan een hekel aan vals spelen, en dat was een belangrijke motivatie om zich in te zetten voor een dopingvrije sport. Daarbij was niets hem te veel. Wij
konden altijd een beroep doen op Jan als er onverwacht - en soms op onmogelijke plaatsen en tijdstippen - een dopingcontrole moest worden uitgevoerd, of een andere spoedklus moest worden uitgevoerd. Jan had de persoonlijkheid en de ervaring die het hem mogelijk maakten om onder alle
omstandigheden overeind te blijven, ook in lastige, chaotische en zelfs min of meer bedreigende omstandigheden.
Jan genoot van het werk. Als hij bij nacht en ontij op stap ging, vond hij dat geen straf. Maar nog mooier vond hij het werk bij grote evenementen, met de Olympische Spelen in Londen als het hoogtepunt in zijn carriere. Bij die gelegenheid voerde hij de dopingcontrole uit bij Usain Bolt na
afloop van de 100 meter. Hij vertelde later vol waardering dat Bolt zich bij die gelegenheid uiterst beleefd en voorkomend had gedragen.
Jan's tweede passie was reizen, vaak naar verre en niet voor de hand liggende bestemmingen. Het is een troost dat Jan nog volop van zijn laatste reis genoten heeft, maar een schok dat hij er niet van is teruggekeerd. Alle collega's van de Dopingautoriteit zullen Jan enorm missen. Dat Jan er
niet meer is, is onbegrijpelijk. Toen het nieuws ons bereikte, was ieders reactie hetzelfde: onvoorstelbaar dat dit een zo actief en sportief iemand als Jan overkomt. Het overlijden van Jan raakt ons in het hart.