Grenzeloos verliefd


* Naar de inhoud
* Naar het servicemenu
* Naar de navigatie

Nationaal Archief. Collectie, tentoonstellingen en activiteiten
Home >> Over ons >> Nieuws en pers >> Nieuwsarchief >> Grenzeloos verliefd

Grenzeloos verliefd

21 juli 2015

Den Haag

Op 6 augustus 1960 sluiten Nederland en Italie een nieuw verdrag om Italiaanse arbeiders te werven. Na een jaar kan de arbeider kiezen voor een terugkeer naar Italie of een blijvende vestiging in Nederland.



Vrije Nederlandse vrouwen

Een groot deel keert uiteindelijk terug, maar er zijn ook mannen die in Nederland blijven. Soms is de reden hiervoor een Nederlands meisje.De regering merkt al snel dat Nederlandse meisjes de Italiaanse mannen interessant vinden. Soms leidt dit tot problemen, aangezien de Italianen niet gewend
zijn aan het vrijere optreden van de Nederlandse vrouwen. In een enkel geval begrijpt de man de toespelingen van de vrouw verkeerd en leidt dit tot een vervelende situatie. Volgens de zedenpolitie uit de grote steden 'gaat het maar om enkele incidenten'.

Problematiek rond het huwelijk

Een aantal vrouwen heeft een korte verhouding met een Italiaanse man, maar er zijn ook vrouwen die willen trouwen, ook al staan sommige ouders hier negatief tegenover. Bij een huwelijk met iemand van een andere nationaliteit doen zich echter meer problemen voor dan men wellicht verwacht. Het
gaat hierbij niet alleen om sociale, maar ook om juridische consequenties. Om te zorgen dat de vrouwen goed zijn voorgelicht, richt de Commissie voor Contact en Overleg inzake Bijstand aan Buitenlandse Werknemers van het ministerie van Maatschappelijk Werk de werkgroep Huwelijk en Gezin op.

Werkgroep Huwelijk en Gezin

De werkgroep wil de vrouwen bewust maken van de (juridische) gevolgen van de huwelijkssluiting. Op het moment dat een Nederlandse ambtenaar van de burgerlijke stand het huwelijk voltrekt, is dit rechtsgeldig in zowel Nederland als Italie. De vrouw krijgt de Italiaanse nationaliteit, hoewel zij
wel de Nederlandse als tweede nationaliteit kan behouden. De kinderen geboren uit het huwelijk krijgen ook de Italiaanse nationaliteit. Verder is het belangrijk te weten dat eenmaal getrouwd met een Italiaanse man, er niet gescheiden kan worden. Pas in 1970 wordt in Italie een wet aangenomen
waardoor echtscheiding mogelijk wordt, maar dit is een procedure van meerdere jaren.

En ze leefden nog lang en gelukkig

Hoewel er ongetwijfeld gevallen zijn waarin een echtpaar wil scheiden, zijn er gelukkig veel verhalen met een positieve afloop. Een voorbeeld is het verhaal van Joke uit Hoorn en Agostino uit Campagna di Maniago. Joke wordt verliefd op "de vrolijke Italiaan met de mooie, zwarte haren en de
lachende, donkere ogen." Haar ouders zijn in eerste instantie huiverig, maar al snel gaan zij overstag. De ouders van Joke geven toestemming voor het huwelijk en het jonge stel trouwt in de zomer van 1964. Ze betrekken een nieuwbouwwoning in IJmuiden en "ze vinden het best geschoten te hebben
in het leven. Een leuk huis, goed betaald werk, prima vooruitzichten." Ze zoeken de familie van Agostino meerdere malen op, waar Joke ook goed wordt ontvangen. Toch blijft het stel in Nederland wonen, ze hebben hier hun plek gevonden.

Nationaal Archief

2.27.02 Maatschappelijk Werk, inv.nr. 1148

2.27.19 Ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk 1965-1982, inv.nr. 18192 en 18193

Tijdschriften

Libelle, 32e jaargang, nummer 47, 1965

Eva, nummer 45, 1965