Vertaalrechten van 'De kunst van het crashen' verkocht aan Duitsland
Vertaalrechten van 'De kunst van het crashen' verkocht aan Duitsland
Verhelst - De kunst van het crashenDe Duitse vertaalrechten van De kunst van het crashen zijn verkocht aan uitgeverij Secession Verlag in Berlijn. De nieuwste roman van de Vlaamse auteur Peter Verhelst is bijzonder goed ontvangen in Nederland en Belgie. Rob Schouten schreef onder andere lovend
in Vrij Nederland: `Met de kunst van de experimentele roman was het de laatste decennia in de Nederlandstalige literatuur allermiserabelst gesteld, maar Verhelst houdt als een soort sluiswachter de traditie van het ontwrichtend schrijven hoog.' Bovendien ontving De kunst van het crashen vier
en een halve ster in De Morgen. `Bij aanvang lijken de verschillende verhalen als spookeilanden ver van elkaar te drijven; gaandeweg vloeien ze samen tot een indrukwekkend eerbetoon aan `de verliezers, de verlorenen, zij die verloren gewaand zijn, de abandoned, de spoorlozen,' aldus recensent
Jan Stevens.
Onlangs won Peter Verhelst de Herman de Coninckprijs 2015 voor zijn dichtbundel Wij totale vlam. Deze bundel was ook genomineerd voor de VSB Poezieprijs. De jury van de Herman de Coninckprijs schreef over Wij totale vlam: `Verhelst ontstijgt met Wij totale vlam alle heersende stromingen,
smaken, stijlen en modes en creeert daarmee een taaluniversum dat zowel persoonlijk als alomvattend is. Grote thema's, waar menig dichter uit angst voor het gewicht behendig omheen zeilt, worden door Peter Verhelst, rechtstreeks, haast cinematografisch precies en kwetsbaar dicht benaderd.'
Peter Verhelst (1962) is een Vlaams dichter, romancier en regisseur. Hij ontving voor zijn werk verscheidene prestigieuze prijzen, waaronder De Gouden Uil, de Vlaamse Cultuurprijs en de F. Bordewijkprijs voor zijn roman Tongkat (1999). Verhelst is onmiskenbaar een van de belangrijkste auteurs
in de hedendaagse Nederlandse literatuur.
Over De kunst van het crashen:
Peter Verhelst reed op de autosnelweg toen hij bij het inhalen over het losgeraakte wiel reed van een vrachtwagen. Hij ging drie keer over de kop, en overleefde wonderbaarlijk. In de luttele seconden van de crash ontstond er een scheur in tijd en ruimte.
Verhelst beschrijft op weergaloze wijze de plekken en tijden waar hij tijdens het ongeval een glimp van opving. De ultieme ruimte waar alles samenkomt is het eiland Sandy - `een traumaruimte waar in comatijd wordt gerekend en dat zich bevindt op de lengte- en breedtegraden van alle plekken ter
wereld waar alle levende wezens enkele seconden of enkele uren verloren. De vermisten, de vergeters, zij die vergeten zijn, de verliezers, de spoorlozen, de dodo's, de mammoeten en de sokken.'
De kunst van het crashen is een volstrekt originele roman, een tour de force vol verhalen-in-verhalen waarbij het geheel zo ontzettend veel groter is dan de optelsom van de delen. Naast het autobiografische element van de crash en het herstel, worden we als lezer getrakteerd op een poetische
taalrijkdom en een verbeeldingskracht die zijn gelijke niet kent.
`Een wondermooi woordenschilderij.' Cobra *2*2*2*2
`Met de kunst van de experimentele roman was het de laatste decennia in de Nederlandstalige literatuur allermiserabelst gesteld, maar Verhelst houdt als een soort sluiswachter de traditie van het ontwrichtend schrijven hoog.' Rob Schouten, Vrij Nederland
`Origineel, fragmentarisch en buitengewoon beeldend geschreven boek.' Trouw
'Imposante roman.' NRC Handelsblad
`Deze fragmentarische roman zoekt het dichter bij huis en dat leverde fraaie staaltjes vertelkunst op zonder dat hij zijn literatuuropvatting geweld aandeed.' De Groene Amsterdammer
`Bij aanvang lijken de verschillende verhalen als spookeilanden ver van elkaar te drijven; gaandeweg vloeien ze samen tot een indrukwekkend eerbetoon aan `de verliezers, de verlorenen, zij die verloren gewaand zijn, de abandoned, de spoorlozen'. De Morgen