Professionals maken wereldwijd steeds vaker gebruik van gratis online cursussen, zoals MOOC's. Maar de aangereikte kennis sluit vaak niet goed aan op de directe leerbehoefte, en belangrijke vaardigheden rond het samenwerken kunnen nauwelijks ontwikkeld worden. Onderzoeker Howard Spoelstra ontwikkelde een model voor online-cursussen waarmee dit wel kan. Het beantwoordt de voor professionals belangrijke vragen "kan ik hier leren wat ik wil leren" en "welk team vult mij aan zodat we samen effectief kunnen leren". Door samen te werken wordt ook het ontwikkelen van belangrijke 21ste-eeuwse vaardigheden mogelijk. Spoelstra promoveert op 24 april 2015 aan de Open Universiteit in Heerlen met als onderwerp 'Collaborations in Open Learning Environments'.

Leren in online samenwerkingsverband

Van professionals wordt verwacht dat zij hun kennis up to date houden en vaardigheden ontwikkelen, gericht op het werken in de 21e eeuw. Daarbij gaat het om vaardigheden als samenwerken, creativiteit, communiceren en ict-geletterdheid. De ervaring leert dat dit het best lukt wanneer cursussen ingericht worden naar voorbeeld van de werkpraktijk, bijvoorbeeld in de vorm van samenwerken in projecten. En als de cursus aansluit bij de leerbehoefte van de professional.

De gratis, online cursussen die wereldwijd onder de naam MOOC's (Massive Open Online Courses) worden aangeboden, bieden daarvoor echter zeer weinig ondersteuning. Omdat het gaat om enorme aantallen cursisten is het voor de makers bijvoorbeeld lastig en kostbaar om te toetsen of voorgestelde leerprojecten wel aansluiten bij de online cursus en om een op het project aansluitend team van cursisten samen te stellen. MOOC's zijn daarom tot nu toe vooral geschikt voor door de docent gestuurde individuele kennisoverdracht

Geautomatiseerde teamformatie

Howard Spoelstra presenteert in zijn proefschrift het model en de resultaten van een eerste test van het model. Ontwikkelaars van MOOC's kunnen met behulp van het model gereedschappen maken die professionals helpen om online in projectverband te leren. Daarvoor richt het model zich allereerst op het toetsen van de leervraag aan de inhoud van de cursus. Daarmee beantwoordt het de vraag 'kan ik hier leren wat ik wil leren'. Daarna volgt de automatische samenstelling van een projectteam uit medecursisten. Dat gebeurt op zo'n manier dat het team een grote kans van slagen heeft om het project uit te voeren en de leerdoelen te verwezenlijken. Daarmee wordt de vraag "welk team vult mij aan zodat we samen effectief kunnen leren" beantwoord. De geautomatiseerde teamformatie houdt onder meer rekening met de hoeveelheid kennis van het onderwerp die cursisten al in huis hebben en hun persoonlijke eigenschappen, bijvoorbeeld hun mate van conscientieusheid. Het model voorziet ook in suggesties voor leermaterialen die passen bij de leervraag.

Over Howard Spoelstra

Howard Spoelstra (Heerlen, 1961) studeerde Filosofie, Cognitiewetenschappen en Kennismanagement. In 1998 ging hij aan het werk als onderwijstechnoloog en onderzoeker bij de Open Universiteit waar hij zich bezighield met leertechnologie, in het bijzonder elektronische leeromgevingen en leernetwerken. Zijn promotieonderzoek, dat hij startte in 2009, is gericht op het automatiseren van processen voor teamsamenstelling in het kader van projectgebaseerd leren in open online leeromgevingen.

Promotie

Howard Spoelstra verdedigt zijn proefschrift 'Collaborations in Open Learing Environments' op vrijdag 24 april 2015 om 16.00 uur aan de Open Universiteit in Heerlen. Zijn promotores zijn prof. dr. Peter Sloep en dr. Peter van Rosmalen van de Open Universiteit.