Henk Berendse, hoogleraar neurologische bewegingsstoornissen en ople..
Henk Berendse, hoogleraar neurologische bewegingsstoornissen en opleider neurologie
`Shared decision making' daar kun je als arts enorm veel van leren
16 april 2015
Nederland vergrijst in rap tempo. Hoe ziet de toekomstige beroepsuitoefening -tegen het licht van de demografische ontwikkelingen- er uit? Welke gevolgen heeft dit voor het opleiden van artsen tot medisch specialist? Deze zaken, en meer, komen aan bod op het OOR-symposium van
samenwerkingsverband OZON `(G)reis naar 2030'. Deze week aan het woord: Henk Berendse, hoogleraar neurologische bewegingsstoornissen en opleider neurologie.
"Toen ik zelf, midden jaren '80, coschappen liep, vonden wij een patient van tachtig heel erg oud. Wanneer ik nu op neurologie het ochtendrapport voorzit, dan zijn patienten van 80 of zelfs 90+ aan de orde van de dag.
Het interessante aan deze groep patienten is dat hij zo ongelofelijk divers is. Je kunt op hen niet zomaar de standaard richtlijnen toepassen. Bij jonge mensen kun je er misschien vanuit gaan dat ze kost wat kost weer helemaal de oude willen worden. Bij oudere patienten is dat zeker niet
altijd zo. Natuurlijk zijn er ook heel vitale ouderen die volop reizen en tennissen of wielrennen en daar ook weer naar terug willen.
Maar er zijn zeker ook ouderen die zeggen: "Het is wel goed zo, van mij hoeft behandelen niet meer." Aan de arts de taak uit te vinden tot welke groep de patient behoort die je voor je hebt.
Tijdens het symposium kunnen deelnemers naast het plenaire deel van het programma verschillende parallelsessies volgen. Een van die parallelsessies heeft 'shared decision making' als onderwerp. Hoe je samen met de patient tot een beslissing over behandelen kunt komen. Daar kun je als arts ook
zo enorm veel van leren, van hoe mensen tot hun keuzes komen. Veel oudere mensen hebben een levenswijsheid die je als arts nog niet hebt. Vanuit die wijsheid kunnen zij heel andere keuzes maken dan jij wellicht voor hen zou doen. Wij zijn opgeleid om levens tot het uiterste te beschermen en te
verlengen. Een oudere patient kan er bewust voor kiezen om een kortere periode leven, maar wel met meer kwaliteit en vooral minder medische bemoeienis.
Dat soort gesprekken met patienten zijn mooi en waardevol en zeker niet in vijf minuten afgerond. Daar moet dus echt tijd voor gemaakt worden. Dat vergt een aanpassing van de manier waarop we nu onze zorg georganiseerd hebben. Ook binnen de opleiding moet er meer aandacht voor dit type
gesprekken zijn: leren hoe deze gesprekken respectvol en met open vizier te voeren.
Het is vreselijk lastig om met iemand het gesprek aan te gaan over hoe zinvol een behandeling nog is. Veel makkelijker is het om gewoon een behandeling te starten, ook al weet je dat die niet heel effectief zal zijn. Door de effecten van een behandeling heel concreet te maken en op een
eerlijke manier aan de patient voor te leggen, is er voor alle partijen de meeste winst. De parallelsessie Shared decision making gaat hierover.
Maar Shared decision making is maar een van de onderdelen van het symposium. Er is een interessant leuk programma vol interactie en zelfs met ludieke elementen. Welke dat zijn, daar kan ik nog niks over zeggen, maar dat het een leuke, leerzame dag wordt, dat is zeker."
Meer informatie over het symposium (G)reis naar 2030
bron: Origineel