Nettie Blankenstein, hoofd huisartsopleiding VUmc ''Ziek worden is v..


Nettie Blankenstein, hoofd huisartsopleiding VUmc

''Ziek worden is voor oudere mensen wezenlijk anders dan voor jongere mensen.''

7 april 2015

Nederland vergrijst in rap tempo. Hoe ziet de toekomstige beroepsuitoefening -tegen het licht van de demografische ontwikkelingen- er uit? Welke gevolgen heeft dit voor het opleiden van artsen tot medisch specialist? Deze zaken, en meer, komen aan bod op het OOR-symposium van
Samenwerkingsverband OZON (G)reis naar 2030. Deze week aan het woord: Nettie Blankenstein, hoofd huisartsopleiding VUmc.

"Ziek worden is voor oudere mensen wezenlijk anders dan voor jongere mensen. Voor mensen van mijn leeftijd en jonger is ziek worden, zelfs als het ernstig is, vaak een intermezzo. Voor oudere mensen is zoiets veel ingrijpender. Stel dat ik mijn heup breek, dan is dat heel vervelend, maar ik
ben daarna vooral bezig met 'wanneer kan ik weer aan het werk'. Als iemand van 85 zijn heup breekt, gaat dat veel verder. Zo iemand wordt in zijn functioneren bedreigd en in zijn perspectief. Het komt namelijk vaak bovenop al bestaande ziektes. De vraag is dus niet 'wanneer ben ik weer beter',
maar eerder 'word ik wel weer beter?' en 'als dat gebeurt, kan ik dan weer naar huis of moet ik naar een verpleeghuis?' Het is dus ingrijpender en verregaander, maar er zijn vooral ook veel meer zorgverleners bij betrokken."

"Omdat er bij zorg voor ouderen zoveel verschillende mensen betrokken zijn, zowel uit de eerste als de tweede lijn, is onderlinge afstemming tussen zorgverleners nog belangrijker dan bij jongere patienten. We weten inmiddels dat transitiemomenten, van eerste naar tweede lijn en weer terug, de
meest foutgevoelige momenten zijn. Zeker nu mensen lang thuis blijven wonen. Het verzorgingshuis voor 'gezonde' hoogbejaarden is bijna verdwenen.

Verzorgings- en verpleeghuizen zijn er nu alleen nog voor ouderen met zware zorgindicaties. Dat betekent dat er dus veel meer transities zijn. En dat is een mogelijke foutenbron van formaat. Daar moeten we in de opleiding nu al op inspelen. De grens tussen eerste en tweede lijn moet
verdwijnen. Er moet veel meer onderling overleg komen. We zijn geen concurrenten van elkaar, we hebben elkaar juist heel hard nodig."

Had Andrea Maier het nog over solisten die een orkest moeten worden en gaf Donald van der Peet aan dat er juist al verschrikkelijk veel samengewerkt wordt, Blankenstein zit ergens tussen hen in. "Ja, er wordt al veel gedaan, maar we kunnen nog veel meer samenwerken. Tijdens het symposium gaan
we ook best practices bespreken. Daarbij hebben we het onder andere over een pilot die nu in een aantal ziekenhuizen loopt waarbij aios van verschillende opleidingen met elkaar een intervisiegroep hebben. Aan de hand van bestaande casussen bespreken bijvoorbeeld huisartsen in opleiding met
cardiologen in opleiding wat het de ideeen over behandeling van de patient zijn. De vraag wat 'zinnige zorg' is staat daarbij centraal. Dat is waanzinnig leerzaam. We willen niet overbehandelen en geen fouten maken. Om dat te bereiken, moeten we op meer klinische onderwerpen samenwerken. Zo'n
intervisie is daarvoor een heel effectieve manier, en nog betaalbaar en simpel te organiseren ook!"

Meer informatie over het symposium (G)reis naar 2030

bron: Origineel