ZomerExpo bewijst dat het echt anders kan.

Voor de jubileumeditie van ZomerExpo zijn er opnieuw duizenden kunstwerken aangemeld voor de voorrondes van 's lands grootste tentoonstelling, samengesteld door open inschrijving, in het Gemeentemuseum Den Haag.

Beeldende kunst bloeit, musea zijn populair en de kunstmarkt is booming. Er is echter een grote 'maar' in dit verhaal: alleen het topsegment floreert. Vlak daaronder is het een gedrang van jewelste. Voor veel kunstenaars is de top een onbereikbaar ideaal. Tot grote frustratie blijven vele deuren simpelweg gesloten.

ZomerExpo is om die reden een denderend succes. Kunstenaars krijgen wel de kans zich te bewijzen. Er wordt anoniem gekozen, waardoor iedereen zich puur op grond van het werk in de kijker kan spelen. Zo blijkt dat het beeld van de piramide van de kunst niet klopt. De piramide verandert in een rijk en gevarieerd landschap waarin allerlei onvermoede schoonheid groeit en bloeit. ZomerExpo bewijst dat het ook anders kan. Dat oordelen met de ogen beter werkt dan met de oren. ZomerExpo heeft bakens verzet en doorbreekt definitief een conservatief patroon. Na vier jaar is dit concept door televisie en musea en beeldende instellingen op talloze manieren gekopieerd. Ze werven allen via een open inschrijving.

Waarom is ZomerExpo zo'n succes? Kunstenaars hebben een enorme podiumdrift. Er heeft een grensvervaging plaatsgevonden tussen amateur en professioneel, en tussen kunstenaar en vormgever. Creativiteit is overal, het aantal kunstbeoefenaars is enorm, de podia zijn beperkt en de spoeling dun, nog steeds gebaseerd op een esthetiek van de uitsluiting, eerder dan op een onbevangen en avontuurlijk oordeel. ZomerExpo bewijst na vijf jaar: kunstenaars varen er wel bij, beeldende kunst vaart er wel bij en het publiek heeft meer te kiezen.