Toekomst LNG markt: What's going on?


30/01/2015

Een van de eerste artikelen in GasTerra's nieuwsbrief ging over de LNG-exporten uit de Verenigde Staten en de impact daarvan op de LNG-markt. Dat was in september 2013: de LNG spotprijzen in Azie lagen torenhoog; er leek een enorme hoeveelheid LNG op de markt te komen; China had nog geen deal
met Rusland gesloten en Viktor Yanukovych was nog president van heel Oekraine. Kortom, andere tijden voor de gasindustrie. Gezien de recente ontwikkelingen is het wellicht aardig de toekomst van de LNG-markt nog eens tegen het licht te houden.

In 2014 vonden een aantal ontwikkelingen plaats die grote impact hebben op hoe de wereldwijde vraag en aanbod van gas, en dan met name die van LNG, zich het komende decennium zullen ontwikkelen. Zo zorgde de grote productie van schalieolie in de VS voor een daling van de olieprijs. De West
Texas Intermediate (WTI: de meest gangbare olie-index in de VS) liet al sinds 2010 een daling zien ten opzichte van andere olie-indices als Brent. Dit kwam omdat er te weinig infrastructuur aanwezig was waardoor de toevoer van schalieolie naar de wereldmarkt werd beperkt. Met een verschil van
ongeveer 30 dollar per vat tussen WTI en Brent in 2011 werd verwacht dat de infrastructurele bottlenecks zouden worden opgeruimd en dat de twee indices dichter bij elkaar zouden komen. Dat vanaf september 2014 de prijzen op zowel WTI als Brent bijna in een vrije val zouden raken, hadden weinig
analisten voorzien.

De oorzaak van de lage prijzen wordt -naast de toenemende productie van schalieolie- vooral gezocht in de lagere economische groei in China. Daarnaast wil OPEC (lees: Saoedi Arabie) haar productiequotum niet naar beneden bijstellen en voldoende beschikbaarheid van reserveproductiecapaciteit.

De lage olieprijs zorgde in Azie voor een sterke daling van de LNG spotprijs. De reden hiervoor is dat landen als Korea, Japan en Taiwan meer gas uit hun nu, relatief gunstiger, lange termijn olie-geindexeerde contracten afnemen, waardoor de vraag naar extra volume -in de vorm van spot
cargo's- is afgenomen. LNG-publicaties wijzen op het verschil in Azie tussen spot cargo's en de olie-geindexeerde importprijs. Laatstgenoemde is inmiddels gedaald tot zo'n twee dollar per Mbtu in het voordeel van de spot cargo's. Een ideaal moment dus om de volumeverplichtingen in de
langetermijncontracten na te komen. Met spotprijzen in Azie, in december rond de $10 Mbtu, maakt dit dat het Aziatisch premium ten opzichte van de Europese afzetmarkt zo goed als verdwenen is. De prijsverschillen lijken een afspiegeling te zijn van transportkosten en de afzet van LNG op de
Europese markt neemt voorzichtig toe.

Naast de impact op gasprijzen met een olie-link, die nog voorkomen in onder andere (LNG)exportcontracten, heeft de lage olieprijs ook invloed op investeringsbeslissingen voor nieuwe LNG-projecten. Hoewel de gemiddelde prijs van Brent in 2014 nog rond de 100 dollar per vat is uitgekomen (olie-
en gasbedrijven baseren hun investeringen doorgaans meer op jaargemiddelden dan op een actuele koers), zal deze prijsval zeker van invloed zijn op de besluitvorming rond de projecten in Mozambique, Rusland en Canada. Canada had al veel moeite de projecten economisch rendabel te maken gezien de
relatief grote afstand tussen de productiegebieden en de exportterminals. Maar ook voor Rusland zal het zeer lastig worden financiering aan te trekken voor een LNG-project in het Arctisch gebied, nog afgezien van alle sancties die zijn opgelegd. De hierboven genoemde spotprijs in Azie ligt ook
dicht tegen het minimum dat nodig is om gas uit de VS rendabel als LNG naar Azie te transporteren. Op de exportprojecten in de VS die op het punt staan om gebouwd te worden of al in aanbouw zijn, zal de huidige prijssituatie wellicht niet veel impact hebben, maar voor projecten die nog in de
initiele fase zitten wordt het lastiger om de business case rond te maken.

Een andere gebeurtenis die grote gevolgen heeft voor de toekomstige vraag naar LNG, is de deal tussen Rusland en China voor de levering van een kleine 70 miljard kubieke meter gas per jaar. Hoewel hier door de meeste analisten wel rekening mee werd gehouden, wordt het volume wel als dusdanig
groot beschouwd dat het impact zal hebben op de LNG-vraag in Azie. Zeker omdat de prijs van dit gas, met een verwachte city gate prijs van $12 Mbtu in Beijing, lager ligt dan wat de meeste nieuwe LNG-projecten kunnen bieden. Uitzondering hierop zijn wellicht de nieuwe exportterminals in de VS.
Maar met geschatte kosten van zo'n $5,5-6 Mbtu bovenop de huidige Henry Hub-prijs zullen die daar ook niet structureel ver onder komen.

Voor de Europese markt zorgde de machtswisseling in Oekraine dat gas opnieuw hoog op de Europese politieke agenda kwam. De Europese Commissie heeft een koers ingezet die de EU op termijn een sterkere wederpartij moet maken voor leveranciers als Rusland. LNG zal volgens de Commissie hier
een belangrijke rol in moeten spelen. De krimpende Europese gasvraag en gematigde prijzen maken het echter niet evident dat dit scenario ook werkelijkheid wordt.

Wellicht de belangrijkste, maar moeilijkst overzienbare gebeurtenis voor de gasmarkt was de klimaatdeal die in november tussen de VS en China werd gesloten. Beide landen spraken zich uit voor drastische maatregelen om klimaatverandering in te perken. Naast het feit dat China zich hard zal
maken voor een twintig procent aandeel hernieuwbare energie in haar energiemix, wordt er al volop gespeculeerd hoe snel China de rol van aardgas moet uitbreiden om de belofte waar te maken om de immense groei in CO[2]-uitstoot af te vlakken. Ook voor de VS (en haar gassector) heeft dit verdrag
grote implicaties. Ondanks dat schaliegas de VS geholpen heeft haar Kyotodoelstelling de facto te realiseren, valt ook in de Amerikaanse gassector nog veel te verbeteren. Zo zal de VS het affakkelen van gas dat gewonnen wordt bij de winning van schalieolie aan banden moeten leggen. De kosten
voor de winning van deze olie, zeker in gebieden die verder van bestaande infrastructuur verwijderd zijn, zullen hierdoor toenemen. Daarnaast worden broeikasgassen steeds meer vanuit een life cycle oogpunt bekeken. Zo bracht het Amerikaanse energiedepartement in mei een studie uit waarin
duidelijk werd gemaakt dat het vanuit klimaatoogpunt niet wenselijk is om schaliegas uit de VS naar China te exporteren om het daar vervolgens in elektriciteitscentrales in te zetten ter vervanging van lokaal geproduceerde kolen.

Resumerend is het afgelopen jaar de onduidelijkheid over de ontwikkeling van de LNG-markt alleen maar toegenomen. Waar in 2013 de stoplichten nog op groen stonden voor een grote toestroom van LNG op de wereldmarkt, heeft de toegenomen onzekerheid over de ontwikkeling van de vraagzijde zich
inmiddels ook gemanifesteerd aan de aanbodzijde. Het uitblijven van investeringsbeslissingen in potentieel grote productiegebieden is in dezen illustratief. Tot slot is het feit dat de prijsverschillen van gas tussen de regio's momenteel aardig de transportprijzen weerspiegelen, meer het
gevolg van een ingezakte vraag naar spot cargo's in Azie dan van een toenemende rol van LNG in de wereldwijde gashandel. Voor Europa bieden de in ruime mate beschikbare LNG spot cargo's in ieder geval een comfortabele dekking voor het geval dat er toch verstoringen in de aanvoer van Russisch
gas optreden.