Update REMIT: rapportage deadlines zijn bekend!


30/01/2015

In de nieuwsbrief van september 2014 bespraken we de REMIT verordening. Hierin staat dat het verboden is voor marktpartijen om met voorkennis te handelen en/of de markt te manipuleren. De verordening is inmiddels uitgewerkt in de Implementing Acts (IA), waarin met name meer duidelijkheid is
gegeven over hoe en wanneer marktpartijen moeten rapporteren over standaard en niet-standaard contracten, maar bijvoorbeeld ook over het rapporteren van het gebruik van bergingen en geboekte secundaire transportcapaciteit. Deze IA zijn aangenomen op 17 december 2014 en op 7 januari 2015 in
werking getreden.

Transactie-informatie standaard deals

De IA bepalen dat standaard contracten (contracten die zijn afgesloten op georganiseerde marktplaatsen zoals de handelsbeurs ICE Endex) vanaf 7 oktober 2015 gerapporteerd moeten worden. Het rapporteren van standaard contracten kan een marktpartij niet zelf doen, dit moet via de georganiseerde
marktplaats waar het contract is verhandeld of middels transactiematchings- dan wel transactierapportagesystemen. Dit betekent dat een marktpartij die een contract sluit op bijvoorbeeld 1 februari, dit contract op 2 februari moet rapporteren. Dit geldt ook voor een wijziging of beeindiging van
een transactie. Daarnaast is het belangrijk om alle handelsorders, gematcht en ongematcht (dit zijn de bied- en laatprijzen die op de schermen gezet worden door marktpartijen), te rapporteren. Contracten die gesloten zijn voor 7 oktober 2015 maar nog van toepassing zijn op of na 7 oktober
2015, moeten uiterlijk 5 december 2015 gerapporteerd zijn.

De IA maken een onderscheid tussen contracten en handelsorders wat betreft de vraag bij wie de grootste verantwoordelijkheid ligt voor het rapporteren. Bij aangaande contracten ligt deze verantwoordelijkheid bij de contractpartijen. Een contractpartij kan de rapportage uitbesteden aan de
wederpartij of aan derden, maar de contractpartijen zullen altijd `redelijke maatregelen' moeten nemen om volledige, nauwkeurige en tijdige rapportage door de rapporterende partij te verifieren. Wat een `redelijke maatregel' inhoudt, is nog onduidelijk. Ten aanzien van handelsorders stellen de
IA dat deze informatie niet gemakkelijk door de marktpartijen zelf opgeslagen kan worden, onder meer vanwege de grote hoeveelheid data. Rapportage zal daarom plaatsvinden door de georganiseerde markt waar de orders geplaatst zijn of via derden die in staat zijn zulke data te verstrekken en op
te slaan. Tot slot hoeven handelsorders die mondeling zijn gedaan en niet op een scherm zijn geplaatst, enkel gerapporteerd te worden op verzoek van ACER (Agency for Energy Regulators).

Transactie-informatie niet-standaard deals

De IA bepalen dat marktpartijen niet-standaard contracten (bilateraal gesloten contracten) vanaf 7 april 2016 moeten rapporteren. Vanaf die datum betekent dit dat contracten gesloten op dag x, uiterlijk een maand na het afsluiten, wijzigen of beeindigen van het contract gerapporteerd moeten
worden. Net als bij standaard contracten geldt ook voor niet-standaard contracten dat contracten die voor 7 april 2016 zijn afgesloten, maar op of na die dag nog van toepassing zijn, uiterlijk binnen 90 dagen na 7 april 2016 alsnog gerapporteerd moeten zijn. Een verschil met standaard
contracten is dat marktpartijen niet-standaard contracten wel zelf mogen rapporteren. De rapportageplicht mag echter ook worden overgedragen aan de wederpartij van het contract of aan een derde.

Overigens hoeven niet alle bilateraal gesloten contracten gerapporteerd te worden. De IA zeggen hierover dat alleen contracten gesloten voor eindverbruikers met een totaal aan verbruikseenheden[1] en met een technische verbruikscapaciteit van minimaal 600 GWh/jaar gerapporteerd moeten worden,
dit is ca. 61 miljoen m^3/jaar. ACER is van mening dat verbruikseenheden onder die grens geen risico vormen met betrekking tot marktmanipulatie. Het gaat erom dat contracten bestemd voor een partij die fabrieken heeft die ieder op zich onder de 600 GWh/jaar grens zitten, maar bij elkaar
opgeteld boven de 600 GWh/jaar grens komen, wel onder de rapportageverplichting vallen indien deze fabrieken zich bevinden in markten met gekoppelde marktprijzen. Ook als de contracten kleiner zijn dan 600 GWh/jaar. Voor een verkopende partij zal het veelal onbekend zijn wat de technische
verbruikscapaciteit is van de kopende partij. De kopende partij zal dit dus desgevraagd aan moeten geven. Indien gedurende het jaar de technische verbruikscapaciteit de grens van 600 GWh/jaar passeert, zal de kopende partij dit kenbaar moeten maken aan de verkopende partij, zodat beide
partijen de REMIT verplichting omtrent rapportage op kunnen volgen. In de guidance die ACER heeft ontwikkeld bij de REMIT verordening wordt meer uitleg gegeven over de 600 GWh/jaar grens[2].

Hoe te rapporteren?

Rondom het rapporteren van niet-standaard contracten is nog veel onduidelijkheid. ACER heeft een format met tabellen ontwikkeld, onder meer voor standaard en niet-standaard contracten, waarin gerapporteerd moet worden. Omdat niet-standaard contracten vaak maatwerkcontracten zijn, is het nog
niet voor elk invoerveld van de tabel helder hoe het veld precies moet worden ingevuld. Dit soort vragen probeert ACER te beantwoorden in de TRUM (Transaction Reporting User Manual). Daarin staan voorbeelden hoe de tabellen ingevuld kunnen worden en hoe bepaalde artikelen uit de IA uitgelegd
moeten worden[3].

Overige rapportageverplichtingen

Contracten over primaire capaciteitsallocatie hoeven niet door marktpartijen gerapporteerd te worden; deze verantwoordelijkheid ligt bij de TSO's (Transmission System Operator). Wel zijn marktpartijen vanaf 7 april 2016 verantwoordelijk voor de rapportage van de (eigen) secundair verhandelde
transportcapaciteit. Hiervoor heeft ACER een aparte invoertabel opgesteld.

Ten slotte kent de regulering nog bepalingen voor de rapportage van zogenoemde fundamentele data. Hierbij dient dagelijks informatie omtrent de vulgraad en het gebruik van bergingen dan wel LNG-installaties gerapporteerd te worden. Deze rapportageverplichting ligt bij de LNG systeembeheerders
en opslagsysteembeheerders.

Aanmelden als marktpartij bij ACM

Indien een marktpartij rapportageplichtig is, dient deze partij zich aan te melden bij de nationale toezichthouder in het land waarin de marktpartij gevestigd is. In Nederland is dit de ACM. Indien een marktpartij niet in een EU-land is gevestigd (bijvoorbeeld Zwitserland), dan kiest de
marktpartij een land waarin het actief is. De IA zijn op 7 januari 2015 in werking getreden. De REMIT-verordening heeft bepaald dat binnen drie maanden na inwerkingtreding van de IA marktpartijen geregistreerd moeten zijn bij hun nationale toezichthouder. Op de site van de ACM zal informatie
over deze registratieplicht worden gepubliceerd[4].

Meer informatie?

ACER heeft een REMIT portal geopend waar alle belangrijke documenten en verdere informatie is te vinden.









[1] Is gedefinieerd als "een faciliteit die voor eigen gebruik elektriciteit of aardgas ontvangt"
[2] Te vinden via https://www.acer-remit.eu/portal/acer-documents
[3] Idem
[4] Zie https://www.acm.nl/nl/onderwerpen/energie/remit/registratieplicht-marktdeelnemers-remit/