Peter Verhelst wint Herman de Coninckprijs 2015
Peter Verhelst wint Herman de Coninckprijs 2015
Verhelst - Wij totale vlamGisteren heeft Peter Verhelst de Herman de Coninckprijs 2015 voor beste dichtbundel in ontvangst genomen voor zijn bundel Wij totale vlam. Hij ontving de prijs tijdens de startshow van de Poezieweek. Aan deze prijs is een geldbedrag van 6000 euro verbonden. Verhelst
is voor deze bundel ook genomineerd voor de VSB Poezieprijs die vanavond wordt uitgereikt. Voor zijn dichtbundel Nieuwe sterren ontving hij in 2008 al de Herman de Coninckprijs en de Jan Campertprijs. In februari verschijnt zijn nieuwe roman De kunst van het crashen bij Uitgeverij Prometheus.
De jury van de Herman de Coninckprijs over Wij totale vlam: `Met kraakheldere woorden en beeld en trekt Peter Verhelst ons in Wij totale vlam een grote, soms ongrijpbare ruimte in. De grote thematiek van vergankelijkheid, van ruimte, tijd, geluk en liefde wordt hier met veel lef en superieure
taal trefzeker op de kop getikt. Verhelst ontstijgt met Wij totale vlam alle heersende stromingen, smaken, stijlen en modes en creeert daarmee een taaluniversum dat zowel persoonlijk als alomvattend is. In Wij totale vlam worden, als in filmisch 3D, al onze zintuigen aangesproken; we voelen
ons Felix Baumgarter die, in ijlte zwevend, op de aarde kilometers diep onder hem een vrouw weet. We glijden in een kajak over een spiegelgladde, kille stilte om deel uit te maken van de zon. Grote thema's, waar menig dichter uit angst voor het gewicht behendig omheen zeilt, worden door Peter
Verhelst, rechtstreeks, haast cinematografisch precies en kwetsbaar dicht benaderd.'
Peter Verhelst (1962) is een Vlaams dichter, romancier en regisseur. Hij ontving voor zijn werk verscheidene prestigieuze prijzen, waaronder De Gouden Uil, de Vlaamse Cultuurprijs en de F. Bordewijkprijs voor zijn roman Tongkat (1999).
Over Wij totale vlam:
In Wij totale vlam keren mensen terug van de maan, kussen ze een parkiet en knijpen ze in een naaktkat, reizen ze een glinstering in de lucht achterna, ontmoeten ze het eiland Sandy, of zien ze hoe vogels in een meer duiken en woorden tegen de onderkant van het wateroppervlak schrijven. De
woorden wissen zich uit, maar altijd komen er nieuwe tevoorschijn.
Ik weet niet of ik zal terugkeren, hoe of wanneer dat zal zijn, ik weet niet wie ik zal zijn geworden, wanneer ik op een ochtend weer thuiskom, en wat er van jou zal zijn geworden.
Zullen we elkaar na al die tijd nog herkennen?
'Peter Verhelst is als dichter een verzetsheld. Hij wijst de hang naar eenduidigheid, die onze samenleving zo sterk kenmerkt, resoluut af. Hij toont en laat aanvoelen,omeen onmiddellijke ervaring te veroorzaken, in plaats van naar verklaring te streven. Daardoor kun je niet anders dan deze
bundel te blijven herlezen, dewoorden proevend als een mantra.' de Morgen
'Nu eens is Verhelst ronduit romantisch, dan weer volop melancholisch, maar altijd weet hij een bijzondere sfeer en een intens gevoel op te roepen.' Metro