Gerard Jonkman blogt vanuit Libanon - deel 4


23 januari 2015 |
Pagina-inhoud

*Gerard Jonkman, hulpverlener van het Nederlandse Rode Kruis, bezoekt verschillende vluchtelingenkampen in Libanon. In zijn vierde blog schetst hij de vluchtelingenproblematiek in Libanon: de tienduizenden stateloze kinderen en de hoop op een betere toekomst die allang gevaren is.

"Ik bevind me op dit moment in Beiroet, op zeeniveau, onder een strakblauwe hemel. Libanon kent prachtige, hoger gelegen, sneeuwzekere skigebieden, voor de rijken. Dat er sneeuw valt in deze regio is heel gebruikelijk, soms twee maanden lang. Het contrast met de situatie in de lager gelegen
Bekavallei is in meerdere opzichten bizar. De afgelopen twee jaar waren de omstandigheden in de Bekavallei tamelijk mild wat de winter betreft en het verschil met nu is dan ook erg groot. De meeste vluchtelingen zijn totaal overvallen door de kou.

Hoop op verbetering verloren

Velen gaan op 15 maart 2015 hun vijfde jaar als ontheemde in. Je ziet dat mensen alles zijn kwijtgeraakt. Ze bezitten inmiddels vaak niet meer dan wat kleding. Mensen zijn in etappes gevlucht: eerst naar andere plek binnen Syrie, toen naar Libanon. Onderweg zijn persoonlijke bezittingen
verloren gegaan of achtergelaten. Da's een. Een ander ding is dat velen nu na vijf jaar ook de hoop op verbetering van hun situatie zijn kwijtgeraakt. De spirit weg is. Dat maakt het overleven in deze barre omstandigheden nog moeilijker voor de meest kwetsbaren.

Stateloze kinderen

En geloof het of niet. Toch worden er ook nog kinderen geboren! Maar dan moet ik meteen een bijkomend probleem uitleggen. Libanon heeft in totaal 2 miljoen (Palestijnse en Syrische) vluchtelingen op 4 miljoen inwoners ondergebracht. Dat legt een enorme druk op de voorzieningen in Libanon. Een
derde van de Libanezen leeft nota bene zelf onder de armoedegrens. Daarom kent het land al langere tijd een ontmoedigingsbeleid voor Syriers die het land binnen willen. Een visum krijgen is zeer lastig en met U$ 1.000 voor een gezin van vijf personen uiterst kostbaar. Iemand zonder visum kan
echter geen kinderen aangeven, met als gevolg dat veel kinderen in de kampen stateloos geboren zijn. Dat heeft natuurlijk gevolgen voor hun verdere leven.

Merendeel blijft onbereikbaar voor noodhulp

En ten slotte: de 1.400 kampen en kampjes in Libanon herbergen slechts een vijfde deel van het totaal aantal vluchtelingen. De overige vluchtelingen houden zich op in de Libanese dorpen en steden, waar ze min of meer onbereikbaar zijn voor noodhulp. Ze bezitten geen auto; openbaar vervoer is
er niet; een lift vragen aan een Libanees, die zelf ook vaak onder de armoedegrens leeft, is ook niet makkelijk, terwijl een voedselpakket 25 kilo weegt.

Steun uit Nederland

De problemen in deze regio zijn voorlopig nog niet opgelost. De winter doet daar een schepje bovenop. We krijgen steun van het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken en van het Europese ECHO, maar kunnen beslist niet zonder de massale steun van de Nederlandse bevolking als we de ergste
noden van de Syrische vluchtelingen in Libanon echt willen ledigen."

Gerard bezoekt de kleinere vluchtelingenkampen in Ketermaya en de Bekavallei in Libanon, waar hij de noden van de Syrische vluchtelingen inventariseert. Dit is deel 4. Volg Gerard vanaf zijn eerste blog.

Giro 6868 voor de winter in Libanon

Het Rode Kruis heeft girorekening 6868 opengesteld, om Syrische vluchtelingen in Libanon de winter door te helpen. De regio wordt momenteel geteisterd door extreem winterweer en overstromingen. Een ramp voor de ruim 1,5 miljoen Syrische vluchtelingen die veelal in geimproviseerde tentenkampen
leven. Geef op girorekening 6868 en steun de Syrische vluchtelingen in Libanon. Het IBAN nummer van giro 6868 is NL83INGB0000006868 (6 nullen), ten name van het Nederlandse Rode Kruis in Den Haag.

Online doneren

Of doneer via de online doneermodule, via de rode buttons.

Naar doneermodule