De vervuiling van Indonesische rivieren en kustwateren door onder meer menselijke afvalstoffen als fecalien en urine, wordt sterk onderschat. Zonder maatregelen kan deze vervuiling toenemen tot zelfs veertig keer zoveel in 2050, ten opzichte van het jaar 2000. Een manier om de vervuiling te verminderen is het inzetten van anaerobe vergistingssystemen voor het behandelen van menselijke afvalstoffen. Hiermee kunnen bovendien biogas en organische meststoffen worden geproduceerd. Dit stelt Djoko Suwarno in zijn proefschrift 'River export of nutrients to the coastal waters of Indonesia. The role of sewage and dams.' Op vrijdag 16 januari 2015 promoveert hij aan de Open Universiteit.

Milieuschade in kustwateren

In de kustwateren van Indonesie komt ernstige milieuschade voor zoals vermesting en zuurstoftekort, door de aanwezigheid van een overschot van stoffen als stikstof en fosfor. Deze stoffen worden getransporteerd naar zee via rivieren en zijn afkomstig van landbouw, industriele bronnen en huishoudelijk afval. Maar ook menselijke afvalstoffen vormen een belangrijke oorzaak; door aansluiting van steeds meer huishoudens op rioleringsystemen worden steeds meer urine en fecalien geloosd in de rivieren.

Vervuiling neemt toe

Djoko Suwarno onderzocht deze vervuiling met hulp van het Global NEWS (Nutrient Export from WaterSheds) model, waarmee historische en toekomstige trends in het riviertransport van stoffen naar kustwateren worden geanalyseerd. Door het model te verbeteren en verder toe te spitsen op de Indonesische omstandigheden stelt hij vast dat de vervuiling van de Indonesische rivieren sterker is gestegen dan uit eerdere onderzoeken is gebleken en in de toekomst nog sneller kan stijgen. In 2050 kunnen lozingen op rivieren met een factor twintig tot zelfs veertig toenemen ten opzichte van het jaar 2000. Dit is afhankelijk van ontwikkelingen als een toenemende bevolking, economische groei, verstedelijking en modernisering van sanitaire voorzieningen.

Anaerobe vergisting

Suwarno reikt ook oplossingen aan. Zo stelt hij voor gebruik te maken van anaerobe vergistingssystemen, waarbij menselijke afvalstoffen kunnen worden omgezet in biogas en biologische meststoffen. De vervuiling van rivieren kan zo worden verminderd. Management van afvalstromen uit huishoudens is dus belangrijk voor het verminderen van milieuschade in de Indonesische kustwateren in de toekomst.

Over Djoko Suwarno

Djoko Suwarno (1958, Semarang, Indonesia) studeerde in 1984 af in civiele techniek aan de Universiteit van Surakarta in Indonesie. Sinds 1989 is hij docent aan de Faculty of Engineering van de Soegijapranata Catholic University in Semarang. Zijn Master's in Environmental Sciences behaalde hij aan de University of Indonesia in 1993. Sinds 2010 is hij als buitenpromovendus verbonden aan de faculteit Management, Science & Technology van de Open Universiteit.

Promotie

Op vrijdag 16 januari 2015 om 16.00 uur verdedigt Djoko Suwarno, buitenpromovendus bij de faculteit Management, Science & Technology, zijn proefschrift met als titel 'River export of nutrients to the coastal waters of Indonesia.' Zijn promotores zijn prof. dr. C. Kroeze (OU) en prof. dr. B. Widianarko (Soegijapranata Catholic University) en de co-promotor is dr. A.J. Loehr (OU).