Aanvaardingsspeech lijsttrekker Salima Belhaj
maandag 28 oktober 2013
Tijdens de Opening van het Politiek Seizoen van D66 Rotterdam werd bekend dat Salima Belhaj ook de komende periode de lijst gaat trekken. Ter aanvaarding van het lijsttrekkerschap sprak zij de volgende rede uit:
Beste mensen, Dames en heren,
Met de aanvaarding van mijn lijsttrekkerschap zal ik een lans breken voor nieuwe inzichten. Deze verkiezingen gaan over wie vooruit durft te kijken en wie wil vasthouden aan wat er is. Tussen de behoudzuchtigen en de vernieuwers. Tussen wie gaat voor het inpassen van mensen in oude systemen en
wie er gaat voor de mensen zelf. Tussen de conservatieven en de progressieven.
We staan bekend als een individualistische partij. Ik heb altijd moeite gehad met het feit dat sommigen denken dat dit betekent dat we alleen denken in IK-termen. Dat is namelijk een groot misverstand in die zin dat vele denken dat het betekent dat we van het zoek-het-maar-zelf-uit-liberalisme
zijn.
D66-liberalisme en het D66 individualisme is wat anders en heeft twee kanten. Het individualisme bij D66 heeft betrekking op het feit dat we als uitgangspunt hebben dat we uitgaan van dat ieder eigen ideeen heeft over hoe zijn of haar leven wil inrichten en dat het individu creatief potentieel
heeft. Maar en daar komt de essentie: dit gedijt in confrontatie met andere visies, gedachten van anderen handelingen van de anderen. We staan dus expliciet stil bij het feit dat het individu in relatie tot de ander bestaat. Dit maakt dat we een open partij zijn en echte tolerantie hebben voor
wat een ander denkt en wil.
Dames en heren ,
In het gevecht van D66 om te overleven, om te normaliseren en de gang naar een spring levende partij, heeft al mijn energie en die van vele anderen in gezeten, in het opbouwen van de partij.
De partij is gegroeid van 150 leden naar 1200 leden en 3 verkozen vertegenwoordigers in Rotterdam naar 4 raadszetels, 2 wethouders en 4 dagelijks bestuurders en tientallen deelraadsleden.
Dames en heren ,
Ik kom uit een gezin waar een combinatie bestond van het dromen om er te mogen zijn, met een progressieve inslag en het streven om alles uit de vrijheid -die mijn moeder bevochten heeft- eruit te halen. Deze opvoeding heeft mijn beeld en het vertrouwen dat mensen veel meer kunnen bepaald. Ik
realiseer me dat ik enorm geluk heb gehad met hetgeen de statistieken voor mij in petto hadden. We komen allemaal ergens vandaan en het is een feit dat ieder ongeacht afkomst en economische situatie dezelfde droom heeft: namelijk om iets van het leven te maken.
We kunnen er niet omheen dat velen denken dat alle D66'ers het zelf goed hebben en altijd goed hebben gehad en daardoor niet weten hoe het is om niets te hebben.
Ik weet dat dit niet waar is en zou willen dat we proberen om niet alleen getuige te zijn van ons eigen leven, maar nog bewuster van die van anderen om ons heen. Wij D66'ers weten wat het is om alles te hebben en hoe het is om niets te hebben. In beide gevallen weten we dat kiezen voor de
koers in je leven, begint bij jezelf en er is geen overheid die dat voor je kan doen.
Daarbij hoort wel dat je moet weten, dat je met minder niet minder bent of mindere ambities hoeft te hebben. Het loont altijd om te streven om het beter te hebben dan dat je hebt gehad.
De effecten van de bezuinigingen zullen we zien en we gaan kijken wat we kunnen betekenen voor mensen om ze te helpen om het zelf te doen. Niet door het voor mensen zelf op te lossen.
We zullen met ons hoofd, hart, oren en handen moeten kijken en luisteren, wat er verder speelt in de samenleving. Alleen hervormen als doel an sich is niet afdoende. Hervormingen zijn een middel om mensen tegemoet te komen in problemen die ze ervaren nu en vooral om problemen later het hoofd
te bieden, die zouden ontstaan als we niets zouden doen.
Het benadrukken van onze sociaal-liberale grondslag in de Rotterdamse politiek is uitgerekend nu erg van belang.
Dames en heren,
Er is namelijk iets kapot. En als er iets kapot is dan wil je het maken, althans dat is de behoefte van een gemiddeld mens. Als ik kijk naar onze Rotterdamse samenleving dat zie ik dat bepaalde dingen niet meer werken. Oude idealen, oude beelden over de stad en de hulpeloosheid in combinatie
met reflectie op de kracht die de Rotterdammers ooit hebben getoond. Dit is allemaal waar, maar de stad is ook veranderd, naar een stad met veel progressieve mensen met een hongerige ambitie, die verlangen naar ruimte en kijken naar de toekomst.
Als je goed kijkt en het bijvoorbeeld het uitgaansleven bezoekt zie de verjonging van de stad. We leven in een tijd van mindere vanzelfsprekendendheden. Het woord crisis is al teveel `vercrissiseerd' en daarom zal ik deze dan ook niet meer gebruiken als vergaarbak.
Ik zie deze periode namelijk meer als, een minder vanzelfsprekende tijd vol onzekerheid. Dit kan vervelend zijn en onrust geven, maar ook ruimte. Ruimte om nieuwe mensen te ontmoeten, die nieuwe inzichten kunnen geven... en daardoor nieuwe inspiratie.
De machine, die de maatschappij helaas is geworden, is stuk. Wat wij willen als D66 is dat mensen weer centraal komen te staan in plaats van het systeem en de machine.
Systemen bestaan in feite niet zonder de aanwezigheid van haar essentie en bestaansrecht: de mens.
Menig politieke stroming zie ik halsstarrig vasthouden in het repareren van het systeem, onderdelen vervangen, communicatie over het systeem verbeteren, nieuwe monteurs aanstellen of nieuwe handleidingen schrijven. Alles wordt gedaan om het vertrouwen te herstellen.
Maar, kapotte systemen vragen niet om correctie maar om aanpassing aan de nieuwe realiteit. Behoud de kennis van het oude en kijk naar de nieuwe realiteit en nieuwe andere vormen van solidariteit... en zo ontstaat een nieuw systeem.
De vraag die we dan stellen is: wie maakt dan deze nieuwe realiteitsvisie van de samenleving?
Is dat... De politiek, het bedrijfsleven, de filosofen, de kunstenaars, de stand up comedians, de lobbyisten, oud geld, nieuw geld, de vakbond, de wetenschap, de media... of de mensen zelf?
Mensen met ieder een eigen achtergrond. Soms gegrond in een van de formele machtsnetwerken. Dat is wat ik denk: ieder individu met zijn of haar eigen inzet, kennis en houding.
Dames en heren,
Het is niet zo vreemd dat D66 in de campagne zal gaan benadrukken dat wij vertrouwen hebben in de kracht en de ontwikkeling van de Rotterdammers zelf. Deze richtingwijzer is al jaren onderdeel van de koers van de partij, en gebruiken we niet omdat dit nu gedwongen wordt door omstandigheden.
Wij, D66'ers, vinden dat altijd al.
Dames en heren,
Over vertrouwen gesproken. Het vertrouwen in het kabinet is tot een dieptepunt gedaald. Dit is niet omdat mensen zich niet realiseren dat we allemaal wat moeten inleveren. Het komt voort uit valse beloftes die gedaan zijn. Dat heeft het vertrouwen geschaad. Verandering en vernieuwing heeft
namelijk als basis nodig dat je vertrouwen moet hebben. Zonder vertrouwen wordt het vooral verkopen van wat je vindt. Dat moet ik de heer Rutte meegeven een verkoper is hij zeker, van een auto weliswaar want had hij niet gesteld dat we die moesten kopen?
Dames en heren,
Deze week was het Prinsjesdag en ondanks de JSF discussie was ik vooral verrast over de aandacht voor de participatiestaat en het feit dat er aandacht werd besteed aan de gemeentes in de troonrede.
Gemeenten krijgen er in 2015 drie grote taken bij in het sociale domein: jeugd, zorg en werk. Wij als gemeente Rotterdam mogen straks zelf bepalen wat effectief is omdat wij dicht bij de mensen staan en elke stad zijn eigen DNA heeft. Dit is precies wat we willen als D66 en de komende jaren
zal de gemeente politiek er dus alleen maar interessanter op worden. Er zullen nog meer verantwoordelijkheden en kansen voor D66 zijn om actief te zijn en om te voorkomen dat we blijven werken in oude systemen met oud beleid, en we zullen dit aangrijpen om werkelijk vanuit de mens beredeneert
de overheidstaak vervullen.
Een ding is wel spijtig. Dat is dat deze decentralisaties gepaard zullen gaan met teveel bezuinigingen. We klagen niet als Rotterdam, maar de grens is wel zo'n beetje bereikt nu. Het stimuleren van de economie, doe je niet alleen vanuit den haag maar meer dan ooit op lokaal niveau. Rotterdam
kan dit met name doen als een van de economische motoren van Nederland.
De machine was kapot. Daar ben ik mee begonnen. Maar gelukkig is dat voor de energie van mensen niet het geval. Wij, D66'ers, zullen mensen die durven en ideeen hebben blijven belonen, door ze te helpen om over de horde van bureaucratie heen te komen.
Wij zijn een eigenzinnige partij en durven echte keuzes te maken ook al zijn ze niet makkelijk, en soms tegen de stroming in.
De Kuip was er zo een, honderden mensen steunde ons stuurde mails met waardering onze dappere keuze en realiteitszin. Hetzelfde geldt voor onze eigenwijze houding. Dat we ondanks de zuurheid van anderen, vast konden houden aan het idee dat we als overheid niet alleen regels willen verminderen
maar ook het geld te beschikking willen stellen aan mensen die ergens voor willen gaan in deze stad. We kijken op een mooi voorbeeld uit. Als we naar buiten kijken zien we de luchtsingel en straks in de winter gaan we lekker schaatsen dankzij het Tweede stadsinitiatief.
Ik kijk dan ook uit naar de komende jaren, als de stad straks helemaal vol staat met ideeen van Rotterdammers.
Wij staan voor de denkers en de doeners, en denkende doeners, dat is heel Rotterdams... Heeft u tenslotte ooit een goed idee geboren zien worden zonder dat daarbij hoofd, hart en handen gebruikt werd?
Dames en heren,
D66'ers die zich gaan inzetten voor de stad de komende maanden wacht een spannende en interessante periode. Ik hoop dat een ieder die zich nog niet kandidaat heeft gesteld en dat wel zou willen, na wil denken over de vraag: Waarom zou je je niet willen inzetten voor een uitdagende stad als
Rotterdam?
We hebben al een groot team en tientallen mensen die werken aan de campagne onder leiding van onze campagneleider Nadia Arsieni, en straks hebben we ook nog vele kandidaten.
Het streven voor mij is om van deze verkiezingen het grootste succes te maken voor D66 Rotterdam dat we ooit hebben meegemaakt.
Ik voel en denk dat het kan, als we dat met zijn allen willen en ervoor werken, hard werken.... dan gaat het lukken. Ik ga voor het maximale samen met u allen.
Dames en heren,
Zoals Roger ooit in 2005 met bravoure en met een stembus in de hand de congreszaal instapte om onze club te redden van de ondergang, zo wil ik aan u vragen om onze partij nog meer campagnevleugels te geven om te doneren. Tijd, liefde of met een financiele donatie, alle beetjes zijn meer dan
welkom voor onze campagne in Rotterdam.
Ik proost op deze mooie dag vandaag, waar na 13 jaar voor mij de cirkel weer rond is door de aanwezigheid van Roger en D66 met haar lange traditie van vernieuwing, en mijn uitzicht vanuit hier op alle nieuwe mensen binnen onze partij.
Kortom... Geef ruimte aan elkaar, de Rotterdammers en vooral aan nieuwe inzichten.