Crisis Somalie niet voorbij: vluchtelingen vertellen over geweld, ho..


13-02-2013

De humanitaire crisis in Somalie duurt voort. Talloze Somaliers zien zich nog steeds geconfronteerd met honger en geweld. Velen slaan gedwongen op de vlucht. Dat stelt Artsen zonder Grenzen in haar rapport `Hear My Voice'. Het rapport is gebaseerd op de getuigenissen van honderden Somalische
vluchtelingen die onze medische faciliteiten in Somalische en Ethiopische vluchtelingenkampen opzochten. Neutrale, onafhankelijke humanitaire hulp is nog steeds dringend nodig in grote delen van Zuid-Centraal Somalie.



Behoefte aan levensreddende hulpEen jonge vluchtelinge krijgt aanvullende voeding in een mobiele kliniek van Artsen zonder Grenzen in een vluchtelingenkamp in Guri-el, Somalie. (c) Peter Casaer, Artsen zonder Grenzen, 2012

De vluchtelingen schetsen een beeld van een groep kwetsbare mensen die voedsel, medische zorg en bescherming tegen geweld nodig hebben. `Terwijl de Somalische overheid en de internationale gemeenschap vooruitkijken naar een betere, stabielere toekomst voor het land, mogen we niet vergeten dat
duizenden mensen nog steeds worden blootgesteld aan extreme niveaus van geweld en behoefte hebben aan levensreddende hulp,' zegt Joe Belliveau, operationeel manager van Artsen zonder Grenzen.



Vluchten voor honger of geweld

Meer dan de helft van de personen die Artsen zonder Grenzen sprak voor haar rapport, gaf aan dat zij gevlucht waren voor geweld of honger. Bijna allemaal willen ze in de toekomst graag naar huis terugkeren, vooral vanwege de verschrikkelijke omstandigheden die een leven op de vlucht met zich
meebrengt: complete afhankelijkheid van humanitaire hulp, continue kwetsbaarheid en je nergens welkom voelen.



Gebrek aan alles

'Gebrek aan veiligheid, voedsel, menselijkheid, vrijheid en gescheiden worden van familie zijn de zwaarste dingen in het leven,' zegt een 25-jarige vrouw uit Lager-Juba, Somalie. `Ik ben meer dan 10 keer in mijn leven gevlucht. Mijn man stierf tijdens een aanval, 2 van mijn kinderen zijn
gestorven omdat ik hun geen voedsel kon geven. Ik probeer sterk te blijven, maar deze situatie waarin ons land al veel te lang in zit, is moordend.'



Artsen zonder Grenzen in Somalie

Artsen zonder Grenzen werkt sinds 1991 onafgebroken in Somalie. In verband met onze neutraliteit en onafhankelijkheid accepteren we voor onze activiteiten in Somalie geen financiele steun van regeringen. Ons werk in Somalie wordt alleen met geld van het publiek gefinancierd.



Bijna anderhalf jaar geleden, in oktober 2011, werden 2 medewerkers van Artsen zonder Grenzen, Monserrat Serra en Blanca Thiebaut, ontvoerd terwijl zij noodhulp gaven in de Dadaab vluchtelingenkampgroep in Kenia. Artsen zonder Grenzen gelooft dat zij in Somalie worden vastgehouden en strijdt
voor hun onmiddellijke en onvoorwaardelijke vrijlating. Totdat zij vrijgelaten worden, reageert Artsen zonder Grenzen alleen nog op acute noodsituaties.



Bekijk het volledige rapport `Hear My Voice'

Meer weten over onze hulpverlening in Somalie