Groen!

De generatiestrijd die er geen is

door Wouter De Vriendt (federaal parlementslid) op 23 december 2011 in "Economie, fiscaliteit en werkgelegenheid", "Sociaal beleid"

Reeds geruime tijd proberen rechtse partijen en opiniemakers ons wijs te maken dat er een nieuw generatieconflict in de maak is. Het strijdpunt van deze clash zou de pensioenhervorming zijn, waarbij de jongeren van dit land wel bereid zouden zijn om langer te werken, terwijl de vijftigplussers het land platleggen en zo snel mogelijk op wereldreis willen vertrekken. Deze idee is zo grotesk dat het haast onbegrijpelijk is dat zoveel intelligente mensen ze uitdragen. Waarbij het opvalt dat die meestal een stuk ouder zijn dan de onbaatzuchtige jongeren die ze bejubelen en dat ze tot een inkomensklasse behoren die probleemloos haar geldoverschotten in een persoonlijk pensioenfonds kan stoppen. De zogenaamde generatiestrijd is slechts een rookgordijn voor de agenda van sociale afbraak en harde saneringen.

Steeds meer jongeren geloven dat ze nooit een pensioen zullen krijgen. Dat het systeem onherstelbaar stuk is. Dat er niet meer verontwaardiging is bij het gros van de opiniemakers over dat somber toekomstbeeld, is bedroevend. Het geld is op en iedereen moet zich daar maar bij neerleggen. Maar het is niet de leraar op brugpensioen die de economie heeft doen ontsporen. Het is niet de spoorarbeider met 40 jaar op zijn teller die de banken heeft doen instorten. Het is niet de ambtenaar die de financiële markten hun cynische spel heeft laten spelen. Waarom wil de liberale pensioenminister Vincent Van Quickenborne (Open VLD) net die mensen de crisis laten betalen? Waarom doet hij niets om de jongeren gerust te stellen over de toekomst van hun pensioen? Waarom neemt hij geen maatregelen om dat veilig te stellen?

Ik ben pas vader geworden. Iedere ouder weet dat de toekomst van zijn kinderen het belangrijkste is dat er bestaat. Ik ben er mij goed van bewust dat we met zijn allen langer aan de slag moeten. Ik heb geen probleem om dat te aanvaarden.

Maar als dat langer en harder werken betekent dat ik mijn dochter minder zie, haak ik af. Als mijn vriendin - zoals vele vrouwen in dit land - financieel gestraft wordt door de nieuwe pensioenregeling omdat ze minder tijdskrediet of loopbaanonderbreking kan opnemen, dan haak ik af. En ik ben zeker niet de enige jongere. Als christendemocraten, liberalen en socialisten geen maatregelen voorstellen om op het einde van de loopbaan langer aan de slag te kùnnen blijven, dan haak ik af. Kijk naar de Scandinavische landen, met hun creatieve systemen van deeltijds werk en deeltijds pensioen, of hun leeftijdsbewust personeelsbeleid. Aan werkende mensen, jong of oud, geeft deze regering te weinig perspectief in ruil voor de inspanningen die we met zijn allen moeten doen.

België wordt de volgende jaren geen prettiger land om in te leven. Dat is niet alleen omwille van de crisis. Dat is ook de verantwoordelijkheid van de onrechtvaardige keuzes en het anti-sociale beleid van deze regering, met haar pensioenminister op kop. Het echt pijnlijke nieuws is dat het ook anders had gekund, maar dat heeft men het niet gedurfd.

IFRAME:
//www.facebook.com/plugins/like.php?href=http%3A%2F%2Fgroen.be%2Factual iteit%2FNieuwsflash-de-generatiestrijd-die-er-geen-is_2496.aspx&send=fa lse&layout=standard&width=450&show_faces=true&action=recommend&colorsch eme=light&font&height=80&appId=276556572364194

Contact: Wouter De Vriendt -