Vrije Universiteit Amsterdam
Grijpende Bewegingen
* Startdatum: 22-12-2011
* Tijd: 13.45
* Locatie: Aula
* Titel: Grasping Movement: What we know and do not know about the
control of grasping
* Spreker: W.D. Schot
* Promotor: prof.dr. J.B.J. Smeets
* Onderdeel: Faculteit der Bewegingswetenschappen
* Wetenschapsgebied: Bewegingswetenschappen
* Evenementtype: Promotie
Het onderzoek van Willemijn Schot laat zien dat de houding van de arm
op het moment dat mensen een knikker oppakken goed is te voorspellen.
Dit wil zeggen dat mensen niet tekens willekeurig één van de mogelijke
eindhoudingen kiezen maar steeds ongeveer dezelfde houding.
Behendige interactie met voorwerpen in onze omgeving is een belangrijke
vaardigheid die nodig is om goed te kunnen functioneren in het
dagelijks leven. Grijpen is een veel voorkomend voorbeeld van zo'n
interactie. Hoewel we met veel gemak tal van voorwerpen kunnen oppakken
is het in wezen een zeer complexe taak. De vingers moeten naar het
voorwerp worden bewogen en op het voorwerp worden geplaatst op zo'n
manier dat het voorwerp niet uit onze vingers glipt zodra het wordt
opgetild. De gewrichten in de arm zorgen voor meer dan voldoende
bewegingsvrijheid om de vingers naar het voorwerp te brengen. Dat is
mooi want hierdoor kunnen we kiezen uit oneindig veel bewegingspaden.
Hoe kiezen we nu eigenlijk, uit al die mogelijkheden, één mogelijkheid
die we gaan uitvoeren?
Schot laat verder zien dat de aansturing van grijpbewegingen met de
wijsvinger en duim erg veel lijkt op die van tikbewegingen met maar één
van deze vingers. Zo waren de verschillen tussen grijpen en tikken
nooit groter dan de verschillen tussen bewegingen naar stilstaande en
bewegende knikkers. Ook resulteert het tijdelijk verstoren van
tikbewegingen (door mensen een bril te laten dragen die de visuele
ruimte vervormt) in zichtbare veranderingen van grijpbewegingen die
daarna worden uitgevoerd. Schot veronderstelt dan ook dat een
grijpbeweging door de hersenen wordt gepland als een combinatie van
twee tikbewegingen.
© Copyright Vrije Universiteit Amsterdam