Selectief contracteren met ziekenhuizen zinloos voor zorgverzekeraars
Kabinet moet helder standpunt innemen over niet-gecontracteerde zorg
Het kabinet juicht het toe dat zorgverzekeraars selectief alleen de
beste ziekenhuizen contracteren. Maar tegelijkertijd moeten
zorgverzekeraars niet-gecontracteerde zorg vrijwel volledig vergoeden.
Dit maakt selectief contracteren voor die zorg zinloos. Volgens de
hoogleraren Wynand van de Ven en Erik Schut is het hoog tijd dat het
kabinet helderheid biedt. Dit stellen zij in een artikel in vakblad ESB
(ESB 96(4624) 9 december 2011). Van de Ven en Schut zijn verbonden aan
het instituut Beleid & Management Gezondheidszorg (iBMG) van de Erasmus
Universiteit Rotterdam (EUR).
Selectief contracteren stelt zorgverzekeraars in staat scherp te
onderhandelen met de zorgaanbieders over de kwaliteit en prijs van
zorg. In toenemende mate sluiten zorgverzekeraars geen contract met
ziekenhuizen die niet aan hun kwaliteitseisen voldoen. Zo wil
zorgverzekeraar Menzis vanaf volgend jaar op basis van
kwaliteitscriteria selectief heup-, hernia- en amandeloperaties
inkopen. Dat kan betekenen dat Menzis een derde van de ziekenhuizen
hiervoor niet meer contracteert. Zorgverzekeraar CZ heeft dit jaar de
criteria voor borstkankerzorg verscherpt en zal hiervoor geen contract
sluiten met ziekenhuizen die geen volledig borstkankerteam hebben.
Minister Schippers (Volksgezondheid) juicht dit selectief contracteren
op basis van kwaliteitscriteria sterk toe.
Bij de keuze van zorgpolis moet de consument dus niet alleen letten op
de premie, maar ook op de lijst van gecontracteerde zorgaanbieders en
op de vergoeding van niet-gecontracteerde zorg. Dit is zorg waarvoor
geen contract is afgesloten tussen de zorgverzekeraar en de
zorgaanbieder. Op dit moment vergoeden zorgverzekeraars veelal 75 tot
80 procent van de kosten van niet-gecontracteerde zorg.
De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) heeft echter recent de norm
vastgesteld dat de vergoeding van niet-gecontracteerde zorg geen
belemmering mag vormen voor het inroepen van die zorg. Omdat voor een
bijstandsvader met vier kinderen zelfs een geringe bijbetaling al een
hinderpaal vormt, moet niet-gecontracteerde zorg dus vrijwel volledig
vergoed worden. Zo staan zorgverzekeraars in de onderhandelingen met
zorgaanbieders met lege handen omdat het afsluiten van een contract
voor zorgaanbieders niet aantrekkelijk is. Immers, ook zonder contract
moet de gevraagde prijs vrijwel volledig vergoed worden.
Het meest recente officiële kabinetsstandpunt over niet-gecontracteerde
zorg stemt overeen met de door de NZa-beleidsregel vastgestelde norm.
Hiermee is een spagaat gecreëerd, stellen hoogleraren Van de Ven en
Schut. Het is hoog tijd dat het kabinet een consistent standpunt
inneemt over selectief contracteren. Ook moet de NZa een aanwijzing
geven om de beleidsregel waarin de norm is vastgelegd zodanig te
herzien, dat selectief contracteren voor zorgverzekeraars een krachtig
instrument tot zorginkoop wordt.
Erasmus Universiteit Rotterdam