Interprovinciaal Overleg (IPO)
IPO wil duidelijkheid in beleidsvisie veehouderij
2 december 2011
Het Interprovinciaal Overleg (IPO) onderschrijft de beleidsvisie
veehouderij op hoofdlijnen, maar wil duidelijkheid over de termijn voor
de Gezondheidsraad.
Staatssecretaris Bleker publiceerde 23 november jl. de beleidsvisie van
het kabinet over grootschalige ontwikkelingen in de veehouderij.
Provincies benadrukken dat de beleidsvisie teveel samenhangt met andere
dossiers voor een aparte behandeling, te weten: antibiotica,
mestbeleid, Natura 2000 en de Programmatische Aanpak Stikstof (PAS).
Het Interprovinciaal Overleg stuurde namens de provincies 30 november
jl. een brief over haar zorg- en standpunten naar de Vaste
Kamercommissie voor Economische Zaken, Landbouw & Innovatie van de
Tweede Kamer. In het Algemeen Overleg op 1 dec jl. lijkt de mening van
staatssecretaris Bleker nauwelijks gewijzigd.
Brief Tweede kamer - 30 november 2011
Standpunten
Naast het benadrukken van het behandelen van de beleidsvisie in
samenhang met de dossiers: antibiotica, mestbeleid, Natura 2000 en de
Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) wijst het IPO op de volgende
standpunten:
Gezondheidsaspecten
De provincies willen dat er snel duidelijkheid komt over de
gezondheidsaspecten en dringen aan op versnelling van het onderzoek
door de Gezondheidsraad. Een jaar wachten op dit onderzoek is niet
acceptabel, omdat provincies en gemeenten nu gevraagd worden om alle
vergunningaanvragen groter dan 300 NGE (Nederlandse grootte eenheid,
maat om grootte van agrarische bedrijven met elkaar te vergelijken) aan
te houden.
Provincies en gemeenten maken de lokale afwegingen
Daarnaast wil het kabinet een wettelijke voorziening treffen om,
wanneer dat nodig mocht zijn vanuit andere dan ruimtelijke
overwegingen, een grens te kunnen stellen aan de omvang van bedrijven
op een locatie. Een dergelijk voornemen legt ongewenste druk op het
werken aan lokale oplossingen. De provincies zijn van mening dat het
Rijk zicht moet richten op een goed generiek beleid. Provincies en
gemeenten maken juist lokale afwegingen en zoeken maatwerkoplossingen.