OM vertilt zich aan zaak pedoclub Martijn
Persbericht van Drost Letselschade
Jarenlang ontsprong pedovereniging Martijn de dans: foto's van naakte
kinderen op het internet, publicatie van waargebeurde verhalen over
seksueel misbruik van minderjarigen. Het kon en mocht allemaal. Het OM
stond er bij en keek erna, althans zo lijkt het. Er ontstond een heuse
volksoploop bij het huis van een pedobestuurder. Hoe kon het zover
komen?
De vereniging Martijn werd in 1982 opgericht als een vereniging die
streeft naar wettelijke en maatschappelijke acceptatie van seksuele
relaties tussen volwassenen en kinderen. Martijn is van oordeel dat
erotische contacten en "vrijwillige" seksuele relaties tussen
volwassenen en kinderen niet schadelijk zijn voor kinderen en daarom
maatschappelijk geaccepteerd zouden moeten worden. Dat kinderen
"vrijwillig" seksuele relaties aangaan met volwassenen, wordt echter
door de maatschappij bestreden. Algemeen wordt aangenomen dat kinderen
zich gemakkelijk laten beïnvloeden door volwassenen. Ook uit de
psychiatrie is bekend dat een categorie kinderen na seksueel contact
met volwassenen levenslang met ernstige psychiatrische problemen blijft
rondlopen.
De vereniging Martijn weet overigens haar verwerpelijke standpunten
aardig te maskeren door in de statuten en op haar website te spreken
over: "ouderen-jongeren relaties" en "lichamelijke intimiteit." De
website maakt echter door foto's, afbeeldingen en pedoseksuele verhalen
duidelijk dat het gaat om seksuele relaties met kinderen. Sommige
afbeeldingen lijken nadrukkelijk seksueel misbruik te suggereren.
In mei 2010 deed letselschadespecialist Yme Drost, namens de ouders van
een 3-jarig seksueel misbruikt meisje uit Glanerburg, aangifte bij het
Openbaar Ministerie tegen de vereniging Martijn en haar bestuurders.
Tevens vroeg Drost het Openbaar Ministerie de vereniging via een
civiele procedure te ontbinden en te verbieden. Hij deed dat na het
requisitoir van de officier van justitie in de zaak tegen Geert B. uit
Glanerburg. Geert B. die het 3-jarige meisje had misbruikt, zou, aldus
de officier van justitie, hebben verklaard tips en adviezen van de
pedovereniging Martijn te hebben ontvangen hoe onder meer sporen van
seksueel misbruik te wissen. In juni 2011 kwam het antwoord van het
Openbaar Ministerie: het OM zag geen mogelijkheden tot het vervolgen,
ontbinden en het verbieden van de vereniging Martijn. De Nederlandse
samenleving reageerde onthutst. De bekende Nederlander Henk Bres kwam
met een burgerinitiatief om de vereniging te verbieden. In korte tijd
leverde dat ruim 70.000 handtekeningen op. Ook ontstond er een heuse
volksoploop bij het huis van een bestuurslid van de vereniging in
Hengelo. Meerdere malen werden de ruiten bij dat bestuurslid ingegooid.
Het was duidelijk: een groot deel van de Nederlandse bevolking pikte de
opstelling van het OM niet en reageerde zich af op een, zich niet
tactisch uitlatende, bestuurder van Martijn. Hij werd kennelijk gezien
als dé verpersoonlijking van de pedoseksuele bedreiging van datgene wat
ons het meest dierbaar is, onze kinderen. Daar waar het Openbaar
Ministerie als enige in deze maatschappij belast is met de vervolging
van strafbare feiten en het instellen van civiele vorderingen om
verenigingen, die in strijd handelen met de openbare orde en de goede
zeden, te ontbinden en te verbieden, nam het OM, in de ogen van een
groot deel van de bevolking, die taak niet serieus. Dat het OM zich
vertilde aan de kwestie zou later blijken, toen het OM op haar eerder
ingenomen standpunt terugkwam. Dat valt te prijzen.
Iedereen kon de eerbaarheid schendende foto's en afbeeldingen op de
website van Martijn bekijken. Het OM verweerde zich door te stellen dat
de foto's weliswaar op het randje van de strafbaarheid waren, maar niet
als kinderpornografisch betiteld konden worden. Dat de foto's en
afbeeldingen mogelijk schennis van de eerbaarheid opleveren (art. 240
Sr.) werd niet vermeld. Net of Martijn een soort van beschermengel had
binnen het OM. Of had het OM niet serieus naar de zaak gekeken?
In juli van dit jaar maande de plaatsvervangend hoofdofficier van
justitie de letselschadespecialist Yme Drost om toch vooral spoed te
betrachten bij het indienen van zijn beklag tegen het niet vervolgen
van Martijn. Een novum: een Parket dat pleit voor een snelle beklagzaak
tegen de eigen beslissing. Zat het OM in de maag met haar eigen
beslissing? Was er binnen het OM een tweestrijd over het besluit om
niets te ondernemen tegen de vereniging Martijn? Wilde men dat de
maatschappelijk rust zo snel mogelijk weer terugkeerde? We zullen het
waarschijnlijk nooit te weten komen. Drost diende vervolgens, conform
het hem door het Parket gedane verzoek, mede namens zijn cliënten, een
klacht in bij het gerechtshof. Hij wilde daarmee ook een opstap creëren
naar de Raad van Europa of de Europese rechter, omdat hij de
handelwijze van het OM en daarmee Nederland als verdragspartij, ook in
strijd acht met meerdere internationale verdragen. Zo stelt het Verdrag
van Lanzerote in artikel 4: "Elke Partij neemt de wetgevende of andere
maatregelen die nodig zijn om alle vormen van seksuele uitbuiting en
seksueel misbruik van kinderen te voorkomen en om kinderen te
beschermen."
De met veel belangstelling tegemoet geziene beschikking van het
gerechtshof over het besluit van het OM om Martijn niet te vervolgen,
liep uit op een deceptie. Het hof weigerde het verzochte bevel en was
daarnaast van mening dat klagers niet het recht hadden om te klagen,
omdat de verafschuwde afbeeldingen op de website geen betrekking hadden
op een kind van klagers. Het hof legde met het uitspreken van de
niet-ontvankelijkheid de beslissing in handen van de minister van
Veiligheid en Justitie. Minister Opstelten kan, gecontroleerd door de
Tweede Kamer, gebruik maken van zijn wettelijk bevoegdheid om het OM
middels een aanwijzingsbesluit opdracht te geven de vereniging alsnog
strafrechtelijk te vervolgen. Merkwaardig aan de beschikking van het
hof is, dat met geen woord gerept wordt over het feit dat de foto's en
afbeeldingen op de website -in strafrechtelijke zin- schennis van de
eerbaarheid lijken op te leveren. Daarvoor is namelijk niet vereist dat
het gaat om foto's en of afbeeldingen van een eigen kind van klagers.
De enkele confrontatie met de foto's en afbeeldingen levert die
schennis van de eerbaarheid al op, zo luidde de door klagers bepleite
stelling bij het hof. Maar het hof wijdde geen letter aan dat argument.
Na de afwijzende beschikking van het hof ging het ineens toch allemaal
razendsnel. Drost kondigde direct na de uitspraak van het hof aan naar
de Raad van Europa te zullen stappen als alle rechtsmiddelen in
Nederland waren uitgeput. Ook deelde Drost mee een klacht te zullen in
dienen bij de Kinderombudsman. Nog diezelfde week kondigden het CDA en
de ChristenUnie een gezamenlijk wetsvoorstel aan om de vereniging
Martijn te verbieden. Twee uur later gaf de hoogste baas van het OM,
Herman Bolhaar (voorzitter van het college van procureurs-generaal) een
persconferentie: "Op basis van diepgaand juridisch onderzoek is het OM
tot de conclusie gekomen dat Martijn zich op een zodanige wijze
manifesteert dat dit in strijd is met de goede zeden. Het OM is - ter
bescherming van de kwetsbare, jeugdige slachtoffers en potentiële
toekomstige slachtoffers - van mening dat in dit concrete geval
vrijheid van vereniging minder zwaar weegt en ingeperkt dient te
worden. Het behoort tot de civiele taken van het OM om een verbod van
een vereniging te verzoeken, indien die vereniging activiteiten
verricht in strijd met de openbare orde en goede zeden."
Merkwaardig blijft dat er door het OM (nog) geen strafrechtelijke
vervolging tegen de vereniging en haar bestuurders is ingesteld vanwege
ten minste schennis van de eerbaarheid, door het plaatsen van
naaktfoto's en aanstootgevende afbeeldingen op het internet. Hopelijk
gebeurt dat alsnog en neemt het OM ook in die zin haar maatschappelijke
verantwoordelijkheid. Anders dient minister Opstelten op dit punt een
aanwijzingsbesluit te nemen, aldus Yme Drost. Drost drong, na ontvangst
van de negatieve beschikking van het hof, daar al schriftelijk bij de
minister op aan. Dat de foto's en afbeeldingen, evenals de
kinderpornografische verhalen, onlangs door Martijn van het internet
zijn verwijderd, zou daaraan niet af mogen doen. De gestelde
overtredingen van de strafwet hebben immers plaatsgevonden. Daarmee
wordt dan door de strafrechter ook een duidelijke streep getrokken in
de zin van "tot hier en niet verder." Hopelijk worden daarmee ook
onwenselijke volksoplopen en het ingooien van ramen van bestuurders van
Martijn voorkomen en keert de rust weer. Dinsdag debatteert de Tweede
Kamer over de kwestie Martijn.
In een poging het opkomende tij te keren, hebben pedobestuurders de
maatschappij willen doen geloven, dat de acties van bezorgde burgers
zich richtten tegen pedofielen en verenigingen van pedofielen in het
algemeen. In zekere zin hebben zij die acties echter over zichzelf
afgeroepen. De vrijheid van meningsuiting en vereniging is een groot
goed in Nederland. Als pedofielen en verenigingen van pedofielen in de
Nederlandse samenleving zich houden aan de geldende wetten, genieten
zij dan ook terecht bescherming van deze vrijheden.
*
Links:
http://www.drost.nl
Razende Robot Reporter