SGP
Stap in goede richting
Het op de 'eurotop' gesloten akkoord is een stap in de goede richting.
Voor de SGP is daarbij essentieel dat er voldoende zicht komt op het
afdwingen van een gezond financieel beleid. Helaas zijn daar nog veel
vragen over te stellen.
---
Debat Eurotop
1 november 2011
E. Dijkgraaf
Het Eurobos staat in brand. Fel brandt het in het Griekse perceel. Het
moment dat het overslaat naar het Italiaanse en Spaanse deel komt
steeds dichterbij. Ook bij de Fransen smeult het. Het hoeft niemand te
verbazen dat de brand steeds verder om zich heen grijpt. Elementaire
regels voor brandveiligheid zijn overtreden. Teveel dood hout, een
gebrek aan brandgangen, de brandwachten hebben nauwelijks bevoegdheden.
De vraag is of de Eurotop ervoor kan zorgen dat het bos brandveilig
wordt. Er zijn de nodige mogelijkheden geprobeerd. Ze schieten elke
keer te kort. Merkozy kondigde ineens aan de oplossing te bieden met de
aanschaf van een bluskanon. Daarmee zou de brand snel en effectief
kunnen worden bestreden. De Eurotop zou het bluskanon leveren.
Maar, congressen kopen geen kanonnen. Dat is ook hier het geval. Op
hoofdlijnen is wel het een en ander afgesproken. En de richting spreekt
ons zeker aan. Maar het duurt nog lang voordat het bluskanon kan worden
afgeleverd. De vraag is of er voldoende snelheid kan worden gemaakt of
dat financiële markten het te traag vinden.
Duidelijk is dat de Eurotop het bluskanon niet zelf kan produceren. Er
zijn onvoldoende middelen om in het eurogebied tot productie over te
gaan. Dan dreigen zelfs landen als Frankrijk in de problemen te komen.
Wat maar weer eens aangeeft hoeveel achterstallig onderhoud daar zit.
Kan de regering aangeven waarom wel steeds Spanje, Griekenland en
Italië aangesproken worden, maar Frankrijk niet? Is dit niet een reden
om de IMF een veel grotere rol te geven? Te vrezen valt dat om
politieke redenen er anders echt te weinig gebeurd.
De uitvlucht die men zoekt is de verzekeringsvariant. De SGP-fractie
heeft daar grote twijfels bij. Inhoudelijk zijn we er niet blij mee,
omdat de financiële consequenties feitelijk overeenkomen met ophoging
van het fonds. Per euro neemt het risico immers toe. Technisch is het
uiterst ingewikkeld. En is het percentage van 20% niet volstrekt
onvoldoende? Kortom, is het niet een optie die in theorie prima kan
werken, maar in de praktijk voor grote problemen gaat zorgen?
Als de verzekeringsvariant niet werkt, dan zal buiten het Eurogebied
gewinkeld moeten worden. De SGP-fractie schat in dat het bluskanon er
dan wel kan komen, maar dat er op staat âmade in Chinaâ. En China zal
niet zomaar over de brug komen. Versnellen we hiermee niet de
geopolitieke machtsverschuiving naar Azië of is de Eurocrisis
simpelweg de materialisering daarvan? Hebben we wel voldoende
onderhandelingspositie om te voorkomen dat China teveel macht naar zich
toetrekt?
En zelfs als het allemaal gaat lukken, is de grote vraag of 1000
miljard wel genoeg is? Je kunt er weliswaar heel veel bos voor kopen,
maar of je de euro er mee kunt redden? Op basis van welke analyse denkt
de regering dat 1000 miljard euro genoeg is? Niet dat de SGP-fractie
zit te wachten op een nog groter fonds, maar als het bluskanon te
weinig water krijgt, zitten we opnieuw in de problemen.
Een vergelijkbare vraag geldt het Griekse pakket. Goed dat private
partijen meer gaan bijdragen. Maar welke garanties heeft de regering
dat dit ook echt gaat lukken? En wat te doen als ontwikkelingen opnieuw
tegenvallen? Is voldoende gegarandeerd dat Griekenland op een houdbaar
pad terecht komt? Anders wordt de rekening nog hoger. En, minstens even
belangrijk, kunnen we blijvend voldoende druk op Griekenland
organiseren? De tekenen zijn niet gunstig. Het is toch onbestaanbaar
dat Griekenland eerst gigantische problemen creëert en de oplossing
daarvan vervolgens via een referendum zou gaan blokkeren? Dat geeft
toch wel aan wat we kunnen verwachten als straks de druk weer van de
ketel is?
Welke garanties zijn er ook dat Spanje, Italië en Frankrijk zich
eindelijk gaan en blijven realiseren dat ze zelf een groot probleem
vormen en moeten zorgen dat ze financieel orde op zaken stellen?
Nogmaals, is dit niet een doorslaggevende reden om het IMF een
beduidend grotere rol te geven?
Voor de SGP-fractie is een cruciaal punt dat het bos ook op lange
termijn brandveilig wordt. Nu worden tijdelijk brandgangen aangelegd,
maar er zijn nogal wat Eurolanden die gespecialiseerd zijn in het weer
zo snel mogelijk dicht laten groeien daarvan. In het akkoord staan
hoopvolle teksten, maar niet in de expliciete vorm zoals de SGP
wenselijk vindt. De ladder van consequenties (boetes, inhouden
subsidies, ontnemen stemrecht, uit de euro gooien) wordt niet benoemd.
Kan de regering aangeven dat dit geëxpliciteerd wordt? Nu wordt
daarvoor maart 2012 genoemd, maar dat lijkt ons te laat. Wij zijn niet
van plan een duur bluskanon te bestellen, als landen niet bereid zijn
brandveiligheid voor de lange termijn te garanderen.
Samenvattend, de SGP-fractie ziet het akkoord als een stap in de goede
richting. Maar we zijn nog niet waar we wezen moeten. Voor de
SGP-fractie is essentieel dat voldoende zicht ontstaat op afdwingbaar
financieel gezond beleid voor de korte en lange termijn in alle
Eurolanden. Zover zijn we nog niet. Kan de regering aangeven dat dit
geëxpliciteerd wordt, voordat een uitgewerkt akkoord wordt voorgelegd?
*