Nieuw-Vlaamse Alliantie
» Wat is de kostprijs van dit akkoord?
Wat is de kostprijs van dit akkoord?
klok 15 september 2011
Op basis van wat voorlopig geweten is over het akkoord over de
splitsing van BHV stelt de N-VA vast dat de buitensporige eisen van het
FDF van Olivier Maingain van tafel zijn. Het stemt de N-VA alvast
tevreden dat die partij met lege handen staat. Het akkoord dat men
vannacht bereikt heeft, is bijgevolg geen nachtmerrie geworden. De druk
van de N-VA zal daar zeker niet vreemd aan zijn.
Dat betekent niet dat het een goed akkoord is. We liggen er wel
degelijk wakker van en we vrezen dat we straks, als het hele plaatje
duidelijk wordt, met een kater zullen opstaan. Er zijn nog veel
onduidelijkheden en er worden door de Vlamingen een aantal toegevingen
gedaan die in hun geheel veel verder gaan dan wat de N-VA ooit
aanvaardbaar achtte. Bepaalde toegevingen lossen bovendien de
conflicten in de Vlaamse rand niet op. Integendeel, ze veroorzaken
nieuwe conflicten in de toekomst. Pacificatie moest nochtans het doel
zijn.
* De 6 faciliteitengemeenten worden verbrusseld (zoals ook Brussels
minister-president Charles Picqué erkent). Op papier blijft de
Vlaamse regering bevoegd, maar zelfs als ze die burgemeesters niet
benoemt, behouden ze hun volle bevoegdheden en een tweetalige kamer
van de Raad van State krijgt het laatste woord. Daarnaast wordt die
tweetalige kamer ook bevoegd voor betwistingen van de taalwetgeving
in die gemeenten. Feitelijk opent men daarmee het schietkraam op de
omzendbrief-Peeters. Als die sneuvelt, eindigen die gemeenten met
een Brussels taalstatuut.
* Brussel krijgt ongeveer 600 miljoen euro extra, een budgetstijging
met maar liefst 20%. Bijzonder veel geld om enkel een arrest van
het Grondwettelijk Hof uit te voeren en in elk geval veel meer dan
wat de N-VA ooit bereid was om te geven. Bovendien heeft de N-VA
altijd voorwaarden gekoppeld aan dat geld. Nu is daar geen sprake
van. Wat met het beter bestuur in Brussel? Wat met de
taalwetgeving?
* Het coöptatiesysteem voor de Senaat zorgt ervoor dat de Franstalige
partijen aangemoedigd worden om met eigen lijsten op te komen in
Vlaams-Brabant. Immers, de scores behaald in Halle-Vilvoorde worden
meegerekend voor de verdeling van de Franstalige zetels. In de
feiten verandert er voor de inwoners van Halle-Vilvoorde dus niets.
Zij mogen zich opnieuw verwachten aan Franstalige
verkiezingspropaganda in hun bus. Meer nog, voortaan zullen ook de
inwoners van de kieskring Leuven kunnen genieten van de
FDF-propaganda.
* Een aantal van bovenvermelde regelingen is ongrondwettelijk, maar
dat lost men op door al deze toegevingen te betonneren in de
Grondwet. Het moet zijn dat de Franstaligen toch wel heel erg
tevreden zijn met die toegevingen dat ze die zo graag in de
Grondwet gebetonneerd zien.
Er is ook nog veel wat we niet weten en daar maken we ons erg ongerust
over. Zo is het vreemd dat er voorlopig behalve over het geld niets
gezegd wordt over het hele Brussel-luik van de nota Di Rupo. Krijgt
Brussel constitutieve autonomie en zo ja, waarom? Wat is de precieze
omschrijving van die metropolitane gemeenschap? Is er iets afgesproken
over het minderhedenverdrag? Ook over de splitsing van het gerechtelijk
arrondissement is nog niets geweten. Wat met de extra middelen voor de
Franse gemeenschap? Precies op deze punten was de nota Di Rupo
bijzonder nadelig voor de Vlamingen. Als straks blijkt dat de Vlamingen
opnieuw diep in de geldbuidel moeten tasten om Brussel en de Franse
Gemeenschap extra geld te geven, als blijkt dat de positie van de
Vlamingen in Brussel nog verder wordt aangetast en als blijkt dat
Franstalige inwoners in Halle-Vilvoorde bij rechtszaken terecht kunnen
bij Franstalige rechters, dan wordt dit akkoord alsnog een nachtmerrie.
We horen ook niets over de timing: als alle Vlaamse toegevingen eerst
in de grondwet moeten, wanneer wordt die splitsing dan effectief
goedgekeurd?
Men heeft nu 8 weken onderhandeld over BHV en er resten ons nog 4 weken
tot de start van het parlementaire jaar. De N-VA is zeer bezorgd dat de
onderhandelaars nu - vanuit een misplaatste euforie - alle andere
onderwerpen op een drafje gaan afhaspelen. Toen de N-VA de nota Di Rupo
afwees als basis voor onderhandelingen, was dat immers niet alleen
vanwege het slechte communautaire luik, maar ook vanwege het
sociaal-economische en budgettaire programma dat daarin opgenomen is.
De N-VA wil immers dringend de Europese aanbevelingen uitgevoerd zien.
Precies daarover maken we ons nu enorm ongerust, zeker als de Vlaamse
partijen vertrekken vanuit de psychologie dat ze nu een slag thuis
gehaald hebben. Als dat betekent dat ze straks gaan toegeven aan
allerlei belastingsverhogingen en extra geldtransfers, dan zijn we echt
ongerust.
Auteur(s):
Bart De Wever, voorzitter N-VA
Ben Weyts, ondervoorzitter N-VA
Contactinfo: