Groen!
Verschil witte en zwarte scholen is achterhaald
door Elisabeth Meuleman (Vlaams parlementslid) op 1 september 2011 in
"Onderwijs"
Kinderen van allochtone middenklassengezinnen vluchten massaal weg uit
scholen in het centrum van de stad naar scholen in de rand, zo blijkt
uit Antwerps onderzoek. Dat er een allochtone middenklasse ontstaat die
zich ook via schoolkeuze emancipeert, is eerder een goede zaak. Laten
we daar niet te hypocriet over doen. Alle ouders willen een gezonde mix
voor hun kind. Dat ook allochtone ouders hun kinderen meer kansen
willen geven door hen weg te halen van een concentratieschool, hoeft
niet te verwonderen.
De scholen in de stadsrand, tot voor kort vaak geen kampioenen in
diversiteit, hebben hier veel bij te winnen. Het lijkt erop dat het ook
zeker niet de leerlingen die het meeste aandacht vragen zijn die op hen
af komen. Het grootste probleem ligt bij de scholen waarvan ook de
allochtone middenklasse wegvlucht: de concentratiescholen in de steden.
Daar blijven op die manier enkel de echt sociaal zwakkeren nog over.
Dat is een enorm probleem voor de leefbaarheid en de ontwikkeling in
onze steden.
Vergeet dus het onderscheid tussen witte scholen en zwarte scholen. Dat
verhaaltje is passé. Het grootste probleem in het onderwijs is niet
meer de tegenstelling tussen allochtoon en autochtoon, maar tussen
kansrijk en kansarm. De kansarme scholen bevinden zich nog altijd in de
stad, de scholen met kansrijke leerlingen in de rand, ook met de nieuwe
allochtone interesse voor die rand.
Helaas is het beleid niet afgestemd op deze nieuwe realiteit, in
tegendeel. De regels rond de inschrijving zijn aan vernieuwing toe,
juist om deze uitdagingen aan te pakken. Momenteel ligt er een voorstel
van de Vlaamse meerderheidspartijen voor. Dat voorstel zal het
onderscheid tussen de stad en de rand nog aanscherpen. In theorie moet
het kampeertoestanden aan de scholen oplossen, en tegelijk gelijke
onderwijskansen, buurtscholen, en sociale mix aanmoedigen. In de
praktijk ondermijnen een aantal voorstellen en voorrangsregels echter
deze doelstellingen.
Volgens het voorstel mogen scholen een paar voorrangsregels hanteren:
zo krijgen kinderen die broertjes of zusjes op school hebben of wiens
ouders op school werken, voorrang. Bovenop die regels, komt nog de
regel dat scholen een bepaald aantal plekken voor kansarme kinderen,
oftewel GOK-leerlingen, en voor niet-kansarme kinderen moeten
reserveren. Hoeveel plekken dat zijn, hangt af van de verhouding in de
gemeente. Je komt zo tot een veel aanvaardbaardere manier tot sociale
mix zonder dat GOK en niet-GOK kindjes elkaar beconcurreren. Een tikje
ingewikkeld verhaal, dat op een eerlijke manier dient om de sociale mix
te bevorderen.
Dit is potentieel een zeer goede oplossing. Helaas halen SP.A, CD&V en
N-VA de kracht van dit voorstel al onmiddellijk weer onderuit door deze
regels enkel te laten gelden voor de grote steden. Dat wil eigenlijk
zeggen dat zij de kloof tussen stadscentrum en stadsrand willen
bevorderen. Want het betekent bijvoorbeeld dat het systeem van
toepassing is in Gent stad, maar niet in Merelbeke, Destelbergen, De
Pinte, Sint-Martens-Latem... Omdat in de stad te weinig plaatsen zijn,
komen leerlingen uit de stad terecht in de randgemeenten. Welke
leerlingen zullen dit zijn? Kansrijke leerlingen uit de middenklasse.
Omdat de scholen in de rand geen moeite moeten doen om kansarme
leerlingen een plaatsje te geven, moedigt het voorstel de stadsvlucht
van kansrijke kinderen naar de rand aan. Dat gaat over allochtone en
autochtone kinderen. Dat is de doodsteek voor het onderwijs in de stad,
dat het nu al zo moeilijk heeft met capaciteits-, taal- ,
personeelsproblemen. De nieuwe regeling moet voor ons dus gelden voor
alle scholen, niet enkel voor de scholen in de steden. Zo kennen de
nieuwe inschrijvingsregels nog wel een aantal details die de
doelstellingen onderuit halen, zoals het zogenaamde campuscriterium en
de voorrang voor leerlingen van internaten.
De stadsvlucht van de middenklasse betekent overigens niet alleen dat
we de inschrijvingsregels op een eerlijke wijze moeten herzien, hoe
belangrijk dit ook is. De studie toont ook nog maar eens aan dat we de
scholen die met de meeste problemen kampen, nog veel harder moeten
ondersteunen dan nu het geval is. Er moet een urgentieplan voor de
steden uitgewerkt worden. De scholen waar nu enkel de allerzwaksten
achterblijven, verdienen exponentieel meer middelen.
Het Vlaams Parlement zal een historische beslissing moeten nemen. Doen
we echt iets voor gelijke kansen in het onderwijs, of stimuleren we de
stadsvlucht? Direct na het reces zal de stemming over het
inschrijvingsdecreet plaats vinden. Alle ouders die hun kinderen op de
school van hun keuze willen inschrijven, of ze nu allochtoon of
autochtoon zijn, zouden deze stemming met argusogen moeten volgen. Hoe
we onze kinderen inschrijven, zal immers het gezicht van ons onderwijs
bepalen.
IFRAME:
http://www.facebook.com/plugins/like.php?app_id=213973091991361&href=ht
tp%3A%2F%2Fgroen.be%2Factualiteit%2FNieuwsflash-verschil-witte-en-zwart
e-scholen-is-achterhaald-_2296.aspx&send=false&layout=standard&width=45
0&show_faces=true&action=like&colorscheme=light&font&height=80
Contact: Elisabeth Meuleman -