Wageningen Universiteit en Researchcentrum
9 aug 2011
Onderdeel: LEI
Een verbod op het teruggooien van vis door de platvissector zal
ingrijpende economische consequenties hebben voor overheid en
platvissector. Volgens het LEI, onderdeel van Wageningen UR, liggen de
nettobaten van een dergelijke discard ban tussen de +10 miljoen euro en
de -6 miljoen euro per jaar. Deze resultaten hangen af van de
afzetprijs van bijvangst én van de extra arbeidskosten aan boord.
Het LEI berekende deze resultaten voor kotters boven 1.500 pk. Is
sprake van extra controle door cameraâs en door waarnemers aan boord,
dan liggen de nettobaten tussen de 0,5 miljoen euro en de -15,6 miljoen
euro. Dat blijkt uit het onderzoek Effecten van een verbod op discards
in de Nederlandse platvisserij.
Vismeel
In de berekeningen is verondersteld dat de hoeveelheid bijvangst gelijk
blijft en dat deze in Nederland tot vismeel wordt verwerkt voor
bijvoorbeeld de petfoodsector en de aquacultuursector. Nederland
produceert echter nog geen vismeel. Aanvullend onderzoek zal moeten
uitwijzen of Nederlandse vismeelproductie haalbaar is.
Duurzaam
Het LEI onderzocht de kosten en baten van het verbieden van discards in
opdracht van het ministerie van Economische Zaken, Landbouw En
Innovatie (EL&I). Het reduceren van discards, oftewel het overboord
zetten van gevangen vis, wordt gezien als een belangrijke voorwaarde om
de visserij meer duurzaam te maken. Deze reductie staat hoog op de
agenda bij de herziening van het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB)
in 2012. Een discard ban is een mogelijke maatregel hiervoor.
Contact
Erik Buisman