Universiteit van Tilburg
Persbericht 14 juni 2011
Opvoeding Turkse-Nederlandse moeders verandert door integratie
Er zijn zowel belangrijke gelijkenissen als verschillen in de
opvoedingspatronen van Turkse-Nederlandse en autochtone moeders. Als
Turkse-Nederlandse moeders hier geboren zijn onderwijs gevolgd hebben,
lijken hun opvoedingspatronen meer op die van autochtone moeders. Dat
blijkt uit onderzoek van Elif Durgel van Tilburg University, waarop ze
woensdag 15 juni promoveert. Durgel verrichtte onderzoek onder van
oorsprong Turkse gezinnen in Nederland.
Veel kinderen van Turkse immigranten in Nederland presteren nog steeds
minder goed dan autochtone kinderen, bijvoorbeeld op school. In de
media is veel aandacht voor de taal die thuis gesproken wordt, maar dat
is niet de enige factor die daarbij een rol speelt. Omdat ook de
opvoeding vaak verschilt tussen culturen, onderzocht Elif Durgel in
hoeverre die de ontwikkeling van kinderen van immigranten beïnvloedt.
Ze interviewde daarvoor Turks-Nederlandse en Nederlandse moeders in
Nederland en observeerde eveneens de interactie tussen moeder en kind
bij hen thuis.
Turkse moeders hebben over het algemeen andere verwachtingen van hun
kinderen dan Nederlandse moeders, zo blijkt uit het onderzoek. Ze
verwachten dat hun kinderen nauw verbonden zijn met de familie en
welgemanierd, meer dan Nederlandse moeders. Nederlandse moeders vinden
het daarentegen belangrijker dat hun kinderen autonoom zijn.
Dit verschil in opvoedingswaarden is echter kleiner bij Turkse moeders
die hier geboren en opgeleid zijn. Zij combineren hun eigen waarden met
die van de nieuwe cultuur. In deze gezinnen gaan autonomie,
assertiviteit en individualiteit hand in hand met sterke familiebanden.
Deze verschillen tussen Turks-Nederlandse en autochtone moeders werden
overigens vooral gevonden voor hun verwachtingen en veel minder voor
hun feitelijk gedrag. Turks-Nederlandse moeders gaan niet anders om met
hun kinderen dan autochtone moeders. Het verschil zit hem dus vooral in
de manier waarop de ouders tegen de opvoeding aankijken.