Partij van de Arbeid


Kabinet moet zich openstellen voor signalen uit samenleving

op 9 juni 2011

In het spoeddebat over de bezuinigingsmaatregelen van het kabinet heb ik de premier opgeroepen zich open te stellen voor signalen uit de samenleving: Neem de regie, pak de telefoon, bel de gemeenten, luister naar de zorgen van mensen en zoek serieus naar een oplossing. Een oplossing waarbij ook de meest kwetsbare mensen hun recht op werk en deelname aan de samenleving en daarmee hun respect behouden. Zo hoort dat in een beschaafd land. Klik op lees verder voor mijn volledige spreektekst.

De volledige spreektest (gesproken woord geldt):

Voorzitter,

Tijdens de verkiezingscampagne vorig jaar reageerde Mark Rutte in Netwerk furieus op de suggestie dat de VVD de PGB-regeling zou afschaffen. `Ondenkbaar. Daar hebben we in Nederland voor gevochten. Dat is beschaving'. Aldus Mark Rutte.

Nog geen jaar later maakt het kabinet onder leiding van dezelfde Mark Rutte, nu als premier, het `ondenkbare' niet alleen denkbaar, het wordt beleid. Hoe kwalificeert de premier, in het licht van zijn uitspraken vorig jaar, zijn eigen beleid? Als een doelgerichte aanval op onze beschaving?

Het afschaffen van 90% van de PGB's, grote bezuinigingen op de sociale werkvoorziening en Wajongers, op de zorg- en huurtoeslag, op de zorg voor mensen met een IQ tussen 70-85, de eigen bijdrage in de jeugdzorg en de GGZ, ingrepen in het basispakket, de aanslag binnen het passend onderwijs, de verlaging van de bijstand. Al deze maatregelen raken vaak dezelfde mensen in onze samenleving: de meest kwetsbare mensen. Een stem op de VVD blijkt een jaar na de verkiezingen een stem voor een torenhoog eigen risico. Eigen verantwoordelijkheid betekent Eigen schuld, `zoek het maar uit.'

Voorzitter,

Ook ik vind dat er ingegrepen moet worden waar regelingen niet goed werken. Maar het kabinet hakt nu hele bossen om in plaats van zieke bomen eruit te halen.
Ook ik vind dat er bezuinigd moet worden. Maar niet zo! Niet door mensen hun trots en zelfbeschikkingsrecht af te nemen. Niet door deze vorm van beschaving af te breken!

Voorzitter,

Ik sprak vandaag Maartje, een jonge moeder van drie kleine kinderen uit Zoetermeer. Haar man verdient net onder modaal en het lukt ze net om rond te komen. Maartje heeft de pech door een erfelijke aangeboren ziekte in toenemende mate doof en blind te worden. En ook al neemt haar zicht steeds meer af en heeft zij sinds haar 19de een Wajong uitkering, zij heeft recent een opleiding en stage gevolgd en is nu net aan het werk. Als beleidsmedewerker bij het doven en blindennetwerk. Laat het kabinet nou net bij dit soort netwerken flink gaan snoeien in de subsidies waardoor haar baan nu alweer op de tocht staat. Tel daarbij de zorgen op dat zij haar Wajong verliest, en misschien ook nog haar PGB die ze net na veel moeite heeft gekregen en steeds meer nodig zal hebben. Ondertussen wordt de kinderopvang duurder, het kindgebondenbudget minder, de eigen bijdragen voor gehoortoestellen hoger, de zorgtoeslag minder. En haar aanvraag voor thuiszorg is afgewezen - zo gemakkelijk krijg je een WMO-uitkering niet. De ene na de andere maatregel komt op dit jonge gezin af. Deze jonge vrouw voelt dat het net steeds strakker en strakker wordt aangetrokken, en weet niet of ze het straks nog redden.

Voorzitter,

Heeft de premier inzicht in de effecten van de gezamenlijke maatregelen op mensen zoals deze jonge vrouw, waarvan er zo velen zijn? Weet de premier wat dit voor al deze mensen ècht betekent? Heeft de premier het als zijn taak gezien om die vraag over het effect van die stapeling telkens te stellen en te beantwoorden? Ik heb er niets van gezien. Waarom tonen kabinet en premier zich zo onverschillig en ongeïnteresseerd voor de vraag wat dit allemaal betekent voor al die individuele mensen, voor mensen met het syndroom van Down, voor licht verstandelijk gehandicapten, voor mensen met een dwarslaesie, voor al die mensen die nu,met de nodige ondersteuning, werken en meedoen in de samenleving.

Daarom wil ik dat het kabinet voor Prinsjesdag inzichtelijk maakt wat de gevolgen zijn van de opeenstapeling aan bezuinigingen voor het leven van kwetsbare mensen. Geen algemene koopkrachtplaatjes maar per huidige doelgroep van de regelingen inzicht geven welk effect welke maatregel zal hebben op het inkomen en de kansen op meedoen in de samenleving.

Voorzitter,

Dezelfde onverschilligheid en ongeïnteresseerdheid zie ik bij de premier bij het bestuursakkoord. Het kabinet kiepert de bezuinigingen op de WSW en Wajong over de schutting naar de gemeenten. De gemeenten hebben wel goed zicht op wat het betekent voor kwetsbare mensen, hoe zij hun werk gaan verliezen en thuis op de bank komen te zitten. En zij zeggen in overgrote meerderheid: zo kan het niet. Maar het kabinet negeert deze signalen en zegt opnieuw: zoek het maar uit Ik vind het onverantwoord de handreiking van de gemeenten te negeren en de bal daar weer te leggen.

Ik roep de premier daarom op:

Stel je open voor signalen uit de samenleving. Neem de regie, pak de telefoon, bel de gemeenten, luister naar de zorgen van mensen en zoek serieus naar een oplossing. Een oplossing waarbij ook de meest kwetsbare mensen hun recht op werk en deelname aan de samenleving en daarmee hun respect behouden. Zo hoort dat in een beschaafd land.