23-02-2012 Rectificat
ie: De Vastelastenbond maakt bezwaar tegen vermelding van haar naam in dit bericht omdat het gestelde in de vijfde alinea niet op haar van toepassing is.
Ingezonden persbericht
Standaard energiecollectieven zijn economisch niet duurzaam
'Massa is kassa.' Het is reeds bewezen dat gezamenlijk inkopen scheelt. Energiecollectieven realiseren scherpere tarieven dankzij het schaalvoordeel dat zij creëren. Het scheelt de deelnemer geld, maar wel maar kort. Doorlopend inkoopcollectief Homestroom doet het sinds 1 mei anders.
Nederland kent diverse energiecollectieven: Vereniging Eigen Huis, Vastelastenbond, Consumentenbond, United Consumers en onlangs is daar ook nieuwkomer Metdestroommee bijgekomen. Al deze organisaties werken volgens dezelfde blauwdruk: zoveel mogelijk deelnemers bundelen om vervolgens energiemaatschappijen op de hele groep te laten bieden middels een veiling. De maatschappij met de laagste tarieven wint en krijgt de hele bundel consumenten.
Het meest succesvolle collectief is dat van Vereniging Eigen Huis. De motor achter het collectief: iChoosr organiseert namens VEH ieder kwartaal een nieuwe veiling. Ruim 200.000 huishoudens hebben gebruik gemaakt van het aanbod dat uit de veilingen voortvloeiden. Begrijpelijk aangezien het voordeel kan oplopen tot ruim 20% op de jaarnota oftewel meer dan 300 euro per huishouden.
De reden dat een leverancier deelneemt aan een veiling is duidelijk: men kan letterlijk een stuk marktaandeel kopen. Ze bieden de laagste tarieven en kunnen 2 maanden later 20.000 klanten bijschrijven. Vooral voor prijsvechters is dit interessant, daar zij hopen ooit een klapper te maken door de verkoop van hun bedrijf. Oxxio werd in 2005 gekocht door Centrica voor 254 euro per klant (de teller stond toen op 540.000 huishoudens) en de oprichters stonden in één klap in de Quote500.
Wat consumenten zich echter niet realiseren is dat het verdienmodel van het standaard collectief ook een keerzijde heeft. De leverancier maakt verlies. De leverancier moet zowel lage tarieven aanbieden als een salesfee aan het collectief betalen: 75 tot 95 euro per klant. Zij verliezen dus op twee fronten. Het is dan ook bekend dat een gemiddelde ´winnaar´ zo´n 70 tot 130 euro toelegt op een klant. Aangezien de nettowinst per klant voor een gemiddelde leverancier varieert tussen de 40-50 euro, gaan zij pas in het 2e en soms zelfs 3e contractjaar winst maken. Op zich geen probleem, ware het niet dat het ruime merendeel van de klanten die via een veiling komen, voor een 1-jarig contract kiest.
´Voor wat, hoort wat.´ In ruil voor de vergoeding aan het collectief, eist de leverancier standaard exclusiviteit. In principe houdt dit in dat de klant na afloop van haar nieuwe contract, niet mag worden herbenaderd door het collectief. Op die manier hoopt de leverancier de klant te kunnen behouden om alsnog winst te maken. In praktijk blijkt dit ook zo te werken. Het voordeel dat de deelnemer in haar eerste contractjaar behaalde, raakt zij in het 2e en 3e jaar kwijt doordat zij gaat 'slapen' en tegen de hogere (variabele) tarieven wordt afgerekend.
Men kan concluderen dat collectief inkopen loont, maar wel alleen als het 'doorlopend' gebeurt. Een collectief zou haar deelnemers ieder jaar proactief moeten kunnen omzetten naar het beste aanbod, zodat het voordeel doorlopend en dus duurzaam wordt. Om dit mogelijk te kunnen maken moet het verdienmodel niet meer bij de leverancier, maar bij de deelnemer liggen. Doorlopend inkoopcollectief Homestroom is de eerste die dit begrepen heeft en haar deelnemers ieder jaar voordeel biedt, zonder dat men naar het energiecontract hoeft om te kijken. En het mooiste is: men kan op ieder moment instappen.
Homestroom