Niet visserij, maar praktijkvreemd milieubeleid dupeert fauna Noordzee
Persbericht van Stichting WNM
------Persbericht ------
01-06-2011
Praktijkvreemd milieubeleid benadeelt fauna Noordzee
Visserijdruk op de Noordzee is al zo ver afgenomen in 20 jaar, dat deze
grotendeels duurzaam is. Dat blijkt uit publicaties van vooraanstaande
visserijbiologen gepubliceerd in Science, en de visserijpraktijk op de
Noordzee, waarvan de Stichting Wetenschappelijk Natuur en Milieubeleid
(SWNM) data verzamelde. De SWNM pleit daarom voor een meer
praktijkgericht milieubeleid.
Beweringen achterhaald door moderne praktijk
Greenpeace lanceert de maand juni een wilde campagne tegen visserij op
de Noordzee. Voor de SWNM is deze campagne aanleiding, om
negativistische opinies van feitelijk tegenwicht te voorzien.
'Dergelijke groeperingen hebben nog steeds moeite om wetenschappelijke
gegevens te duiden, zo blijkt opnieuw', stelt SWNM-adviseur dr. Paul
Hagel, voormalig directeur van het Rijksinstituut voor Visserij
Onderzoek (RIVO, opgegaan in IMARES).
In de beknopte 'handreiking visserijfeiten' die SWNM samenstelde, staan
de actuele gegevens uit serieuze wetenschap over de werkelijke impact
van visserij op zeebodem en visbestanden. 'Verhalen over 'de lege zee'
in moderne Westerse landen als Nederland, Denemarken maar ook de
Verenigde Staten, zijn gedateerd', stelt Hagel. 'De visserijdruk in de
Noordzee is de afgelopen decennia juist sterk afgenomen, mede door
quotering van vangsten en vlootsanering. Sinds de visserijpiek eind
jaren '80 is de Nederlandse vloot al met éénderde gekrompen, en vele
visbestanden floreren als nooit tevoren.'
Visserij verzorgt wereldwijd 18 procent van het dierlijke eiwit in het
menselijke dieet. Om die voedselvoorziening op peil te houden bij
groeiende wereldbevolking, hebben juist vissers belang bij een gezond
ecosysteem, met voldoende productie van jonge vis.
Daarom richt de SWNM haar pijlen juist op aanpak van chemische
vervuiling. Zo liet zij afgelopen najaar door het Instituut voor
Milieuvraagstukken in Amsterdam literatuuronderzoek doen naar
hormoonverstorende stoffen als in 'De Pil', die de reproductie van
vissen kunnen belemmeren.
SWNM: 'Verkeerde accenten milieubeleid door gebrek (praktijk)kennis'
De SWMN is opgericht door visserijbiologen als voormalig
RIVO-onderzoeksdirecteur dr. Dolf Boddeke en dr Paul Hagel, in
samenwerking met vissers en boeren als Jan van der Geest. Zij pleiten
voor praktijkgericht onderzoek, dat de werkelijke bedreigingen voor
visbestanden van de Noordzee beter aankaart. Het accent van
milieubeleid als de Kaderrichtlijn Water ligt volgens SWNM teveel op de
aanpak van onschadelijke stoffen.
Minder nutriëntentoevoer - zoals deze richtlijn wil- zorgt juist voor
minder visvoedsel en dus minder (jonge)vis in de Zuidelijke Noordzee.
Dat stelden Boddeke en Hagel al vast met omvangrijk onderzoek voor het
RIVO in 1993, gepresenteerd op het World Fisheries Congres in Athene.
Ook voormalig staatssecretaris Tineke Huizinga erkende in 2007, dat de
Kaderrichtlijn Water ook in de toekomst zorgt voor minder grote
visbestanden in de Zuidelijke Noordzee. Onderzoek naar mogelijk echt
schadelijke stoffen als in De Pil en fosfaatvervangers wordt
ondertussen verwaarloosd, terwijl opinies over visserij de toon blijven
zetten.
Urker boomkorvisser Jurie Post: 'Als je sommige mensen moet geloven die
zelden op zee komen, vissen wij ieder jaar opnieuw de zee weer leeg',
grapt hij. 'Moderne vissers werken juist volgens de filosofie van
duurzaam gebruik van de natuur, zij leveren mensen waardevol en gezond
voedsel, gewoon uit onze eigen Noordzee. De natuur gaat dagelijks door
onze handen. Daarom zijn wij ook bezorgd over andere zaken, die het
ecosysteem echt kunnen bedreigen. Niet uit zweverigheid. Maar gewoon,
omdat ons bestaan afhangt van de gezondheid van de zee. Ik wil mijn
bedrijf graag kunnen overdragen aan mijn zoon, zodat hij dit
natuurberoep ook mag beoefenen.'
--------------------------Einde persbericht------------------------
SWNM- handreiking Visserijfeiten
Visserij is marginale activiteit op Noordzee
Populaire verhalen over 'verwoesting van de zeebodem door
vissers'worden niet door onderzoek en praktijk gesteund. Het gros van
de Noordzee blijft jaarlijks nagenoeg onbevist. Uit ICES-data blijkt
dat intensieve visserij is beperkt tot 8 kleine concentratiegebieden
waar jaarlijks veel platvis voorkomt. Op het continentaal plat van
Nederland werd volgens onderzoek van Adriaan Rijnsdorp uit 1997
ongeveer 66 procent van het oppervlak minder dan ééns per jaar bevist,
en 25 procent zelfs minder dan ééns in 4 jaar. De effecten op de
zanderige zeebodem, zijn merendeels al na maximaal 37 uur onzichtbaar
dankzij de hoge natuurlijke dynamiek op de stormachtige Zuidelijke
Noordzee. Rust bestaat hier niet.
Duurzaam beheer werkt, zo toont internationaal onderzoek
Claims van Greenpeace als '80 procent van de zee wordt overbevist', of
'de zee is in 2050 leeg als er geen zeereservaten komen', berusten op
opinies, niet op feiten. Al sinds 2000 bevindt de visserijdruk op de
Noordzee zich binnen de zogeheten 'Maximum Sustainable Yield'(MSY), zo
blijkt uit de mondiaal meest omvangrijke studie aan visbestanden
'Rebuilding Global Fisheries' van Boris Worm en Ray Hilborn in Science
in 2009. MSY is de door visserijbiologen vastgestelde grens voor een
duurzame visserij.
Schoolvoorbeeld is de Noordzee haring, die zich zo sterk herstelde dat
hij nu onder het MSC-label voor goed visserijmanagement wordt verkocht.
Overbevissing blijft vooral een probleem in Derde Wereldlanden. Worm en
Hilborn melden dat wereldwijd 14 procent van beviste bestanden is
overbevist, een getal dat de schatting nadert van 19 procent
overbevissing door FAO. Wel heeft 64 procent van de bestanden een beter
beheer nodig.
Clubs als Greenpeace pleiten voor zeereservaten, terwijl Nederland al
sinds 1989 een zeereservaat kent: de Scholbox, een gebied groter dan
Nederland waar geen zware visserschepen mogen komen. In die Scholbox
nam de platvisstand echter áf, de jonge vis zwom uit het reservaat weg,
zo toont Imares-onderzoek in 2010.
*
Links:
http://www.swnm.nl
Razende Robot Reporter