Ereburger Egchel krijgt eigen woonwijk
Giel Peeters is een naam die vele dierbare herinneringen oproept bij
mensen uit Egchel, Helden en Panningen. Voor velen was hij niet alleen
een inspirerende pastoor, maar ook een vriend en actief
verenigingsmens. Doën beej de minse.
Altijd op pad voor de gemeenschap en op zoek naar waar hij mensen een
helpende hand kon bieden. "Het is een mooi eerbetoon aan de eerste en
enige ereburger van Egchel de nieuwe woonwijk aan de dorpsrand naar hem
te vernoemen," aldus Jac Wijnen, die de naam Giel Peetershof voordroeg.
De naam past precies bij de gedachte achter de nieuwe woonwijk: samen
en in vrijheid invulling geven aan de toekomst en je (t)huis. Goed voor
mekaar.
Giel Peeters werd geboren op 7 februari 1933 aan het Mariaplein in
Helden-Dorp. Hij was de vierde zoon van Gerardus Peeters en Henrica
Bruijnen uit een gezin van tien kinderen. Op 21-jarige leeftijd trad
hij in bij de Heren Lazaristen in Panningen en zeven jaar later werd
hij tot priester gewijd. In het voorjaar van 1961 volgde de benoeming
tot pastor voor de Nederlandse emigranten in Zuid-Frankrijk. Hij woonde
bijna elf jaar bij een Franse pastoor in Saint-Laurent-de-Céris. Voor
kost en inwoning verleende hij assistentie in drie kleine Franse
dorpjes.
Op 1 december 1971 werd hij aangesteld als legeraalmoezenier bij de
Koninklijke Landmacht en te werk gesteld in 't Harde, waar hij tevens
pastoor werd van de parochie `De Goede Herder'. In februari 1974 werd
Giel Peeters overgeplaatst naar de TRIS (Troepenmacht in Suriname) en
woonde hij bijna twee jaar in Paramaribo. Op de Onafhankelijkheidsdag
van Suriname (25 november 1975) keerde hij met de laatste Nederlandse
militairen naar Nederland terug.
De aalmoezenier ging vervolgens aan de slag op de kazernes is Roermond,
Seedorf (Duitsland), Venlo en Weert. Toen zijn oud-leraar, pastoor
Konings, vanwege zijn slechte gezondheid in 1990 naar het klooster in
Panningen terugkeerde, ging Giel Peeters hem vervangen en werd hij
waarnemend pastoor van de Sint-Jacobusparochie in Egchel. In 2009
overleed Giel Peeters op 76-jarige leeftijd.
Giel Peeters was niet alleen pastoor binnen zijn parochie, maar zette
zich ook op verschillende vlakken in voor de gemeenschap. Zo was hij
actief binnen vele verenigingen, een gepassioneerd columnist voor
verschillende bladen en samensteller van vijf boekjes over de Pastoor
van Chantresac.
De Katholieke Bond van Ouderen (KBO) in Egchel kon ieder jaar op hem
rekenen als quizmaster bij de jaarvergadering en vele kinderen van
Egchel hebben les van hem gehad als godsdienstleraar op de basisschool.
Kenmerkend was ook zijn droge humor. Tijdens zijn 50-jarig
priesterfeest in Egchel werd hij benoemd tot eerste en tot nu toe enige
ereburger. Nadat hij van alle kanten lof toegezwaaid kreeg, was zijn
eerste reactie: "Ik heb nooit geweten dat ze in Egchel zo'n geweldige
pastoor hadden."
Het is dus niet voor niets dat de gemeenschap van Egchel de nieuwe
woonwijk vernoemd naar hún pastoor. Giel Peetershof staat namelijk
symbool voor de woorden: samen, vrijheid, natuur en toekomst. Giel
Peetershof. Goed voor mekaar.
www.gielpeetershof.nl
@GielPeetershof
Gemeente Helden