ChristenUnie
Bij tante Truus
Fractieblog-esme maandag 18 april 2011 13:23 Vrijdagmorgen zat ik om
9.30 uur aan de koffie bij Tante Truus, een lunchroom in Almere, waar
mensen met beperkingen en bijzondere talenten de zaak runnen. Een mooie
plek om met verschillende mensen van de zorgorganisatie Triade door te
praten over alles wat zich in de zorg aan gehandicapten en mensen met
psychiatrische problemen voordoet. Hoe pakken veranderingen in AWBZ en
Wmo voor hen uit?
Wat betekent het scheiden van wonen en zorg voor een woonvoorziening
voor mensen met schizofrenie? Wat betekent het betalen van een eigen
bijdrage voor begeleiding in combinatie met de korting van de
huurtoeslag?
De mensen die het allemaal raakt, kunnen dat het beste vertellen.
Ik heb kennisgemaakt met Geert. Op het eerste gezicht iemand met wie
niets aan de hand lijkt. Maar schijn bedriegt. Hij komt moeilijk uit
zijn woorden en redt het niet alleen. Omdat hij in een
schuldsaneringstraject zit, moet hij samen met zijn partner rondkomen
van 70 euro per week. Het betalen van een eigen bijdrage van 440 euro
per jaar kan hij echt niet opbrengen. Hij moet kiezen tussen het
betalen van een eigen bijdrage om begeleiding te houden of het kunnen
kopen van kattenvoer voor zijn twee katten. Hij neigt ernaar om voor
het laatste te kiezen. Begeleiding heeft hij maar 1 keer per week. De
katten zijn altijd bij hem. Die wil hij graag houden.
Bij dit verhaal voelde ik boosheid omhoog komen. In de
gehandicaptenzorg moet voor elke euro gevochten worden, terwijl
minister Schippers afgelopen donderdag met het grootste gemak meldde
dat er een miljoen euro beschikbaar is voor het monitoren van het
invriezen van eicellen van vrouwen met een uitgestelde kinderwens.
Diep onder de indruk was ik in de kleinschalige voorziening waar mensen
met een verstandelijke beperking en ernstige gedragsstoornissen
dagactiviteiten ontvangen. Het uitgangspunt is dat een normale
menswaardige omgeving normaal gedrag uitlokt. Dit vraagt heel veel van
hulpverleners, van de huisvestingsvorm en daarom dus zekerheid en
ruimte in de bekostiging die hiermee gemoeid is.
De morgen sloot ik af bij een woonvorm voor mensen met schizofrenie,
die daar zelfstandig met lichte begeleiding wonen. Mensen hebben hun
eigen woning, een gemeenschappelijke huiskamer waar ze altijd binnen
kunnen lopen en waar altijd een begeleider is en een prachtige
gemeenschappelijke tuin waar het goed toeven was. Volgens een van de
bewoners was ik welkom om terug te komen en lekker te komen zonnebaden
op een luchtbed. Koelbox mee; man en kinderen waren ook welkom! Ik heb
niets beloofd, maar het aanbod was natuurlijk grandioos!
Schizofrenie is een ingewikkelde stoornis, of misschien toch ook niet.
Micha, client in het ATC de Steiger te Almere, verwoordde het eens zo:
`Mijn geest is niet ziek; mijn gedachtes zijn vreemd; mijn denken is
raar; maar mijn intentie is goed.'
Esmé Wiegman - van Meppelen Scheppink
Tweede Kamerlid
Esmé Wiegman
fractieblog