Ingezonden persbericht
Amsterdam, 6 april 2011
De culturele sector krijgt een Code Culturele Diversiteit
Een brede vertegenwoordiging van landelijke culturele organisaties heeft de krachten gebundeld en lanceert op 21 april a.s. de Code Culturele Diversiteit. Een code die een stevige impuls zal geven aan het verankeren van culturele diversiteit in de praktijk van culturele instellingen.
Waarom een code?
Diversiteit is een demografische werkelijkheid. Het CBS verwacht dat er in 2050 bijna 5 miljoen allochtonen in Nederland wonen, dat is 29% van de totale bevolking (17% van niet-westerse afkomst). Tegelijkertijd is culturele diversiteit nog niet verankerd in de (publiek gefinancierde) cultuursector. Veel organisaties besteden aandacht aan culturele diversiteit in hun programmering. Maar omdat ze dat vaak doen met incidentele activiteiten die meestal plaatsvinden buiten de instelling, in perifere wijken en gefinancierd met projectgelden, dreigen er twee gescheiden culturele werelden te ontstaan: één met cultureel diverse activiteiten en divers publiek en één met reguliere activiteiten en regulier publiek. Zeker voor grote steden is dit een onwenselijk proces. Onderschat wordt dat van oudsher vernieuwing in kunst en cultuur vaak is voortgekomen vanuit een open blik en nieuwsgierigheid naar de ander. De culturele sector doet zichzelf hiermee tekort.
Begin 2010 namen sectorinstituten en brancheorganisaties de uitdaging van minister Plasterk aan om een Code Culturele Diversiteit te ontwikkelen. Zij benoemden uit hun midden een Stuurgroep met Noraly Beyer als woordvoerder en Mavis Carrilho als projectleider.
Wat is de Code
De Code Culturele Diversiteit is een handzaam document, vergelijkbaar met de andere gedragscode voor de culturele sector, de Code Cultural Governance. De code kent geen verplichtend karakter - dat betekent dat de culturele instellingen in principe zelf bepalen of zij hem gaan hanteren. De toegevoegde waarde ligt in de beïnvloeding van het gedrag van toezichthouders (d.w.z. leden van de Raad van Toezicht of het bestuur), directies en medewerkers van culturele instellingen. De werking van de code wordt dan ook niet bepaald door de mate waarin de code naar de letter wordt nageleefd ('afvinkgedrag'), maar door de mate waarin de intenties van de code leidend zijn voor het doen en laten van alle betrokkenen.
De lancering van de Code
Na een intensief traject waarbij een honderdtal kunstinstellingen was betrokken is de Code nu gereed. Op donderdag 21 april a.s. wordt de Code Culturele Diversiteit aan de sector gepresenteerd. Daarmee vormt de bijeenkomst het (feestelijk) startschot van de implementatiefase. De stuurgroep biedt de Code Culturele Diversiteit aan de culturele sector aan en daagt hen uit ("de sector zelf aan zet") deze in praktijk te brengen. Een prikkelende boodschap die vraagt om een interactieve dialoog met de deelnemers. De heer Alexander Rinnooy Kan heeft aangegeven de Code in ontvangst te willen nemen. Naast de culturele instellingen zullen wethouders en ambtelijk verantwoordelijken van de G4-gemeenten worden uitgenodigd aan de dialoog deel te nemen.
De presentatie vindt plaats op 21 april 2011 van 15 tot 18.30 uur in de Openbare Bibliotheek Amsterdam (OBA).