Het Koninklijk Huis
Toespraak van de Prins van Oranje ter gelegenheid van het duizendste
dorpproject in Bangladesh van Max Foundation, Amsterdam, donderdag 17 maart
2011
Meneer en mevrouw Le Poole, dames en heren,
Duizend dorpen!
Duizend dorpen in Bangladesh hebben de afgelopen zes jaar de
beschikking gekregen over schoon water en sanitatie dankzij de inzet
van Max Foundation.
Ik ben met veel plezier naar Amsterdam gekomen om samen met u het
duizendste project te vieren.
Meneer en mevrouw Le Poole, het was een heel ingrijpende gebeurtenis in
uw leven die u beiden op het spoor bracht van Bangladesh.
Het overlijden van uw zoontje Max, een manneke van acht maanden, bracht
in 2004 uw wereld aan het wankelen.
Hij werd het slachtoffer van een virusinfectie.
Iedere ouder huivert bij de gedachte. Je kind ziek te zien worden. Je
kind te verliezen.
U heeft dat allemaal meegemaakt. En samen doorstaan. Ongetwijfeld met
steun van velen - familie en vrienden - om u heen.
U vond de kracht om in actie te komen en andere ouders het verdriet te
besparen dat u heeft ondergaan.
Ik heb daar oprechte bewondering voor.
Mijn respect geldt niet alleen voor uw intenties.
Maar ook de manier waarop u die intenties in praktijk heeft gebracht.
U wilde een zo groot mogelijk rendement van uw inspanningen.
Rendement is geen fout woord. Integendeel.
Gevoel en gezond verstand zijn uitstekende bondgenoten.
U heeft zich steeds afgevraagd: hoe kunnen wij zoveel mogelijk kinderen
zo goed mogelijk helpen met de bescheiden middelen die we hebben.
Met dat uitgangspunt kom je al snel uit bij schoon water en sanitatie.
Het eenvoudigste medicijn waarover de mens beschikt en waardoor ook bij
ons in de 19e eeuw een spectaculaire daling van sterftecijfers
gerealiseerd kon worden; meer dan bij welke andere medische uitvinding
dan ook, inclusief de uitvinding van penicilline.
Ook kom je al snel uit bij Bangladesh. Een van de dichtstbevolkte
landen ter wereld. Een land met héél veel kinderen en jonge mensen.
Zo'n zestig procent van de 160 miljoen inwoners is jonger dan 25 jaar.
Eén van de tien kinderen die in Bangladesh worden geboren, overlijdt
voor zijn of haar vijfde levensjaar. Belangrijkste oorzaken zijn
diarree en infecties. En die worden verspreid door vies water en het
gebrek aan sanitatie.
Op een heel praktische manier is Max Foundation samen met lokale
partners aan de slag gegaan. Voor minder geld dan de prijs van een
simpele laptop kun je in een dorp een waterput aanleggen. Een waterput
waar 200 mensen schoon water uit kunnen halen. Voldoende diep, zodat
het opgepompte water veilig is en mensen geen arsenicumvergiftiging
oplopen.
Een waterput die de kans op cholera, difterie en andere dodelijke
ziekten drastisch verkleint.
Daarbij streeft u ook naar een veilige en schone omgeving 'om de put
heen'. Met eenvoudige latrines en met voorlichting over hygiëne.
Die manier van werken spreekt mij enorm aan. Samen met de lokale
bevolking. Praktisch. Efficiënt. Max Foundation pakt als het ware het
kwaad bij de bron aan.
Wereldwijd hebben 884 miljoen medemensen op dit moment geen goed
drinkwater ter beschikking.
2,6 miljard mensen moeten het doen zonder verbeterde sanitatie. Met
alle gevaren voor hun gezondheid van dien.
We kunnen ons die aantallen nauwelijks voorstellen. Je zou er moedeloos
van kunnen worden.
Daarom moeten we steeds goed voor ogen houden wat er allemaal wel is
bereikt. De afgelopen twintig jaar hebben 1,8 miljard mensen drinkwater
ter beschikking gekregen en 1,3 miljard mensen hebben toegang gekregen
tot verbeterde sanitatie.
Dat is mede te danken aan de daadkracht van organisaties als Max
Foundation. Het is te danken aan al die tienduizenden professionals,
vrijwilligers en bewoners die de handen uit de mouwen steken. Op de
savannes van Afrika, op de pampa's van Latijns-Amerika en in de delta's
van Azië.
Die harde werkers in het veld verdienen onze waardering en onze steun!
Zelf probeer ik als voorzitter van UNSGAB, de adviesraad voor water en
sanitatie die werkt in opdracht van de Secretaris-Generaal van de
Verenigde Naties, mijn steentje bij te dragen.
Onze missie is: mensen en organisaties in beweging brengen en houden om
de VN Millennium Ontwikkelingsdoelen voor water en sanitatie te halen.
Kort gezegd komen die doelen erop neer dat het percentage mensen dat
niet beschikt over goede sanitatie en schoon drinkwater in 2015
gehalveerd moet zijn ten opzichte van 1990.
Bangladesh heeft veel vooruitgang geboekt in de afgelopen jaren. Maar
we zijn er nog niet. Meer dan 30 miljoen mensen in Bangladesh moeten
nog altijd schoon drinkwater missen. En 75 miljoen mensen leven zonder
wc of andere sanitaire voorzieningen.
Vooral op het gebied van sanitatie zullen we alle zeilen moeten
bijzetten om ons doel voor 2015 te halen. In Bangladesh en elders
zouden de komende vijf jaar 1 miljard mensen geholpen moeten worden aan
een verbeterde vorm van sanitatie.
In navolging van het succesvolle internationale jaar van de sanitatie
in 2008 heeft UNSGAB opnieuw het initiatief genomen tot een extra
krachtsinspanning; een 'Sustainable Sanitation Five Year Drive to
2015'.
Tijdens de laatste VN-top over de Millenniumdoelen is dat idee breed
gesteund, en eind vorig jaar heeft de Algemene Vergadering van de VN
unaniem een resolutie aangenomen die de 5 Year Drive ondersteunt.
Daarbij is voor het eerst het taboe doorbroken om in een VN resolutie
de woorden "open defecation" opgenomen te krijgen. Voor degene die
minder bekend zijn met dit woord, vertaalt open defecation zich in
goed Nederlands naar "in het open veld poepen". Er wordt altijd om
gelachen, maar vroeger kon hier nooit over worden gesproken. Het geeft
mij vreugde er nu wel over te kunnen spreken.
Nu het probleem, of liever gezegd de humanitaire ramp, ook
daadwerkelijk benoemd kan worden hopen we dat de broodnodige actie snel
zal volgen. We kunnen dus met dubbele energie aan de slag. En daarvoor
hebben we iedereen nodig. Regeringen, bedrijven, financiële
instellingen, hulporganisaties en u.
Ik wil deze gelegenheid niet voorbij laten gaan zonder uw aandacht te
vragen voor Wereldwaterdag, aanstaande dinsdag, 22 maart.
Ook weer een kans om de schijnwerper te zetten op de waterproblemen van
deze wereld en het belangrijke werk van allen die zich inzetten voor
schoon water en verbeterde sanitatie.
Dit jaar is het thema van Wereldwaterdag "Water for cities: responding
to the urban challenge". Volgens de voorspellingen zal over 20 jaar
ongeveer 60 procent van de wereldbevolking in steden wonen. Dat
betekent in totaal 5 miljard mensen in de steden!
Elke maand trekken in ontwikkelingslanden 5 miljoen mensen naar de
stad. Ik hoef u niet te vertellen hoe groot de uitdaging is om al die
nieuwe stedelingen van schoon water en duurzame sanitatie te voorzien.
Hiermee wil ik niet zeggen dat u nu al uw pijlen op de stad moet gaan
richten. Integendeel. Blijf doen wat u doet! Het is enorm belangrijk
dat we de leefomstandigheden in de dorpen in de agrarische gebieden
verbeteren zodat mensen zich minder gedwongen voelen hun heil in de
stad te zoeken.
Dames en heren, de zuigelingensterfte in Bangladesh is de afgelopen
twintig jaar met meer dan de helft teruggebracht.
De sterfte onder kinderen tot vijf jaar zelfs met twee derde.
Dat zijn resultaten die moed geven.
Vele tienduizenden ouders is een schrijnend verdriet bespaard gebleven.
Dankzij het simpelste en gezondste medicijn ter wereld: schoon water en
sanitatie.
Ik feliciteer Max Foundation met haar duizendste dorp.
En ik hoop dat er nog héél veel waterputten en latrines in heel veel
dorpen zullen volgen. Dank u wel.
* © RVD