Wetsvoorstel autoreclame discrimineert kranten

14/03/2011 16:57

Vlaamse Dagbladpers

Position paper van Vlaamse Dagbladpers, The Ppress en Les Journaux Francophone Belges over het wetsvoorstel tot wijziging van het Koninklijk Besluit van 5 september 2001 betreffende de beschikbaarheid van consumenteninformatie over het brandstof verbruik en de CO2-uitstoot bij het op de markt brengen van nieuwe personenauto's

Iedereen is vandaag begaan met het milieu en onze planeet. Ook de media zetten graag hun schouders onder acties voor bewustmaking en meer respect voor ons milieu.

De ondertekenaars van deze position paper vertegenwoordigen de geschreven pers van ons land en willen in dit schrijven hun ongenoegen uit over bovenvermeld wetsvoorstel.

Dit wetsvoorstel beperkt zich namelijk enkel tot advertenties voor auto's die de geschreven pers in hun gedrukte edities publiceren. De audiovisuele en digitale media, die nochtans veel publiciteit maken voor auto's, worden niet geraakt door deze reglementering. De kiem van dit onlogisch onderscheid vinden we reeds terug in het Koninklijk Besluit van 2001.

Een dergelijke afwijkende aanpak van de gedrukte media op de publiciteitsmarkt veroorzaakt een rechtstreeks competitief voordeel voor digitale en audiovisuele media en dit zonder enige gegrondheid. Dit is bijzonder onrechtvaardig omdat de gedrukte media vandaag juist de voornaamste informatiebronnen voor de burger zijn inzake milieu.

De huidige context wordt reeds als extreem delicaat ervaren door de uitgevers, zelfs wanneer ze ook digitale media uitgeven. Een transfer van reclame-inkomsten uit papieren publicaties naar audiovisuele media brengt het risico met zich mee dat op relatief korte termijn minder onafhankelijke en kwalitatief hoogstaande stukken zullen kunnen worden gepubliceerd. Bovendien bestaat het gevaar dat de hoge kwaliteit van de berichtgeving voor de burger inzake milieu niet langer kan worden gegarandeerd.

Elke beperking inzake reclame, zelfs in de vorm van verplichte vermeldingen, zorgt ervoor dat publiciteit voeren in dagbladen minder aantrekkelijk wordt voor adverteerders. Op financieel vlak vormt dit dan ook een grote bedreiging voor de uitgevers. De opname van een negatief ogende verplichte vermelding in een reclame-adverentie zorgt ervoor dat de adverteerders in de geschreven pers overschakelen naar andere mediakanalen die niet aan dezelfde verplichtingen worden onderworpen, voornamelijk de audiovisuele en digitale media.

Een passende berichtgeving naar de consument toe kan echter worden verzekerd zonder dat de publiciteit in de media hier schade van moet ondervinden. Dit kan worden verwezenlijkt door het verplicht informeren van de consument in de showrooms en aan de hand van folders die door de fabrikant zelf worden verspreid.

Voor eventuele hyperlinks en bijlagen: Zie het origineel