ChristenUnie




Laat Israël rustig afwachten

donderdag 10 maart 2011 13:35 De Arabische lente doet de hoop op democratiseringsprocessen in het Midden-Oosten herleven. De roep om meer inspraak en respect voor mensenrechten is terecht en aan te moedigen. Maar onder invloed hiervan Israël nu onder druk zetten om snel tot een vredesakkoord te komen met de Palestijnen, zoals Frans Weisglas in Trouw bepleitte ( 4 maart), is te voorbarig en zelfs naïef, stelt Tweede Kamerlid Joël Voordewind.

Tijdens mijn reis naar het Midden- Oosten twee weken geleden, als lid van de Tweede Kamercommissie Buitenlandse Zaken, bevestigde Fatah nog altijd het streven naar de vernietiging van Israël en kondigde zij een derde intifada aan als Israël niet meegaat in het streven naar een Palestijnse staat. In Libanon, Jordanië en Egypte lijken de politieke omwentelingen een voedingsbodem voor opportunistisch nationalisme, wat de dreiging voor Israël alleen maar vergroot.

IFRAME: https://www.youtube.com/embed/LDbRhwApr88

Het feit dat de inwoners van verschillende Arabische landen pleiten voor meer vrijheid en democratie is natuurlijk verheugend. Helaas is dit maar één kant van het verhaal. Er is sprake van een toenemende invloed van radicaal-islamitische partijen. Zo waarschuwde demissionair-premier Saad Hariri, zoon van de in 2005 vermoorde premier Rafik Hariri, dat de macht van de radicaal-islamitische terroristische organisatie Hezbollah alleen maar toeneemt en daarmee de banden met - en bewapening vanuit - Iran en Syrië. Dit voorspelt weinig goeds voor de toch al broze wapenstilstand die werd ingesteld na de oorlog tussen Israël en Libanon van 2006.

In Jordanië werd ik geconfronteerd met het nieuws dat het Islamic Action Front (IAF), het broertje van het Moslimbroederschap in Egypte en Hamas in Gaza, streeft naar democratisering en minder macht voor de koning. Oogt sympathiek. Maar deze organisatie koestert weinig sympathie voor 'zionistische vijand' Israël, en streeft naar de invoering van de islamitische wetgeving, de sharia.

VN-medewerkers brachten bepaald geen positieve berichten over Hamas die het in Gaza voor het zeggen heeft. De terroristische organisatie heeft bijvoorbeeld vrij recentelijk de rechten van de vrouwen nog meer beperkt. En er komen nog steeds raketten vanuit Gaza in Israël.

De Israëliërs zien begrijpelijk de ontwikkelingen in de regio met lede ogen aan.Minister van buitenlandse zaken Avigdor Lieberman haalde nog maar eens aan dat de Moslimbroederschap in Egypte al had aangekondigd pogingen te ondernemen het vredesverdrag met Israël op te zeggen. Voor Hamas is het nu nog makkelijker om wapens de grens over te smokkelen en Iraanse oorlogsschepen kregen voor het eerst sinds de vrede tussen Egypte en Israël, toestemming om door het Suezkanaal te varen.

Dergelijke ontwikkelingen negeren of bagatelliseren, is voor Israël geen optie. Vrede en stabiliteit in deze regio zijn niet slechts het belang van Israël. Dat moge duidelijk zijn. het is daarom belangrijk een nuchtere blik te houden op de regio en de ontwikkelingen in de Arabische landen niet enkel te bejubelen.

Een krachtig signaal zowel vanuit Nederland als de EU over de toenemende invloed van islamitisch fundamentalistische stromingen is noodzakelijk. Zo moeten harde voorwaarden gesteld worden voor het hulppakket dat nu in de maak is voor de regio. Landen die onverkort de sharia centraal stellen in hun grondwet en strafwet en dus bijvoorbeeld de doodstraf door steniging opleggen voor overspelige vrouwen of voor moslims die zich tot het christendom bekeren, zouden geen Europese en Nederlandse steun moeten krijgen. Vrije toegang tot internet, vrijheid van meningsuiting, respect voor mensenrechten, deze basale grondrechten moeten eerst gegarandeerd zijn voordat hulp gegeven kan worden.

Israël heeft dus alle recht om nu een pas op de plaats te maken en eerst af te wachten wat die nieuwe Arabische lente nu gaat brengen.

Islam Israël Joël Voordewind