ChristenUnie
Boetes rij- en rusttijden wegvervoer: een wirwar waar een eind aan moet komen
Mini-symposium rij- en rusttijdenverordening 063 vrijdag 04 maart 2011
10:55 Geregeld spreek ik met chauffeurs. En met beleidmakers in het
wegvervoer. En welk onderwerp ook op de agenda staat, iedere keer weer
komt ook de huidige rij- en rusttijdenregeling ter sprake. En terecht.
Als je de verhalen hoort over hoge boetes, onbegrijpelijk opgelegde
boetes, de kwalijke behandeling van chauffeurs, de stress van de
handhavers, dan hoor ik opnieuw: de huidige rij- en rusttijdenregeling
werkt niet goed. Vorige week nog hoorde ik dat op een bepaalde snelweg
in Spanje per jaar 180 miljoen euro wordt opgehaald met boetes van
buitenlandse vrachtwagenchauffeurs. Ongelooflijk! Dat is 1% van wat
Nederland de komende jaren moet bezuinigen, en in Spanje halen ze dat
geld binnen op een stuk snelweg. Kennelijk zijn in Spanje niet de
parkeeropbrengsten het sluitstuk van de begroting, maar de boetes
betaald door buitenlandse vrachtwagenchauffeurs!
Sinds ik in 2009 Vicevoorzitter van de Transportcommissie van het
Europees Parlement werd heb ik het onderwerp rij- en rusttijden op mijn
prioriteitenlijstje gezet. Er moet een oplossing worden gevonden voor
de huidige problemen. In mei 2010 heb ik daarom een middag over de rij-
en rusttijden georganiseerd in Utrecht waar ik alle Nederlandse
betrokkenen heb uitgenodigd hun opvattingen over de rij- en
rusttijdenregeling naar voren te brengen. Chauffeurs, handhavers,
vakbonden, ondernemers, het Ministerie en verladers vertelden over hun
ervaringen met de rij- en rusttijden. Opvallend was dat het overgrote
gedeelte van de aanwezigen vertelde niet uit te zijn op aanpassing van
de huidige wetgeving, maar voorkeur te geven aan eenduidige handhaving
van de wetgeving op de Europese wegen. Opvallend, omdat ik van tijd tot
tijd berichten lees dat mensen die betrokken zijn bij de rij- en
rusttijdenregeling, de hele regeling zouden willen herzien.
Ik begrijp die wens wel maar toch ben ik huiverig voor totale
herziening van de bestaande regeling. Als ik zo om mij heen kijk in de
Transportcommissie van het Europees Parlement dan heb ik er helaas niet
alle vertrouwen in dat als de regeling wordt herzien, er echt
vooruitgang wordt geboekt. Bijvoorbeeld: meerdere collega's benaderen
het wegvervoer als iets dat vurig bestreden moet worden. Dus als we de
wetgeving zouden herzien is het best mogelijk dat we met een resultaat
worden opgescheept waarmee we veel verder van huis zijn.
De nationale bijeenkomt in Utrecht vond ik zo nuttig dat ik besloot een
Europese bijeenkomst in Brussel te organiseren. Op 22 maart gaat het er
van komen. Samen met mijn Oostenrijkse collega Ranner heb ik de
Europese Commissie uitgenodigd om te komen luisteren naar de verhalen
van onder meer de Europese Verkeersveiligheid Organisatie, de Europese
wegvervoerondernemers en de Europese vakbonden. Ook komen twee
zelfstandige chauffeurs hun persoonlijke verhaal vertellen. Hopelijk is
de Europese Commissie dan overtuigd dat de huidige toepassing van de
rij- en rusttijdenregeling onacceptabel is. De Europese Commissie is
namelijk de verantwoordelijke instantie die de huidige problemen op
moet lossen.
Mijn insteek voor 22 maart is dat de Europese Commissie werk gaat maken
van een heldere en ondubbelzinnige interpretatie van de huidige
wetgeving, en dat die langs alle Europese wegen gaat gelden. Dat maakt
het werk van de handhaver eenvoudiger en de chauffeur weet dan waar hij
aan toe is. De bestaande wirwar die we nu hebben moet echt stoppen! Ik
kijk uit naar de bijeenkomst op 22 maart.