Gemeente Doetinchem

De zakheilige van Doetinchem, week 5

bericht, 21 februari 2011

Kunstenaar Cornel Bierens werkt samen met twee assistenten aan een kunstwerk in parkeergarage Het Loo. Hij schrijft wekelijks over de voortgang van de werkzaamheden.

Een week die niet zo vlotte als we hadden gewild. De aanvoer van de archeologische stukken vertraagde, waardoor we al op dinsdag niet meer verder konden. Het is nu eenmaal zo dat we een ruime keuze moeten hebben uit het aangeboden materiaal om de zakheilige mooi plastisch te kunnen vormen. Licht en schaduw zijn belangrijk om diepte te kunnen aangeven, en dus hebben we lichte en donkere stukken nodig, die ook nog geschikt moeten zijn qua ronding en grootte. De archeoloog doet zijn best door nieuwe bronnen aan te spreken en de cirkel rond Doetinchem waarin hij zoekt iets groter te maken, en zo blijven wij er zeker van dat hij binnenkort weer met een nieuwe vracht zal komen. Hij wil het duidelijk niet op zijn geweten hebben dat straks het kunstwerk er zal staan met een paar gaten erin omdat hij in gebreke zou zijn gebleven. Ondertussen hielden wij ons bezig met andere noodzakelijkheden, zoals het zilver spuiten van de zwarte bolscharnieren die bovenop de staken staan. Een soort kogelgewrichten zijn dat, waardoor we de scherven, als die er eenmaal op gelijmd zijn, alle kanten op kunnen stellen, heel belangrijk. Toen we klaar waren met dat verzilveren zijn we de stad in gegaan, op zoek naar van alles wat we nodig hebben om voor de zakheilige dat mooie huisje te kunnen inrichten, het vitrinekastje dat wij de reliekschrijn noemen. Juweliers, lampenwinkels, lijstenmakers, allemaal hebben we ze van binnen gezien. Overal waren de mensen even geïnteresseerd, of ze ons nu konden helpen of niet. Natuurlijk hebben we ze meteen uitgenodigd voor de officiële onthulling. En toen was het woensdag en kwamen ineens die goede kennissen op bezoek, een echtpaar dat hier niet ver vandaan woont en weleens wilde weten wat we nu eigenlijk aan het doen waren in die parkeergarage. Nadat we het hadden uitgelegd deelden ze ons spontaan mee dat ze zelf ook wat archeologische stukken bezaten, en dat ze die graag voor het kunstwerk aan ons ter beschikking stelden. Donderdag ben ik ze gaan ophalen, volgende week leggen we ze voor aan de archeoloog en als die ze goedkeurt hebben we er weer een paar fraaie stukken bij, een onverwachte meevaller.