Ingezonden persbericht


Persbericht

Robbie Cornelissen

Het Grote Geheugen
19 februari t/m 22 mei 2011

Gemeentemuseum Den Haag

Met alleen een potlood tekende Robbie Cornelissen (1954) drie immense papieren vol, die samen een werk vormen met een totale lengte van 13.20 meter en een hoogte van 2.40 meter. Zes maanden lang tartte de kunstenaar zijn fysieke uithoudingsvermogen om deze tekening te voltooien. Dit monumentale en virtuoze werk zuigt de toeschouwer op in een illusionistische wereld. Zoals in de meeste werken van Cornelissen, wordt ook hier een architectonische ruimte weergegeven, die bestaat uit kasten, gebouwen en overgangen van de ene bouwlaag in de andere. In een georganiseerde wirwar van structuren en extreme verdwijnpunten is het een fijne plek om een tijdje te verblijven en in gedachten rond te wandelen. In de winter van 2011 toont Cornelissen, een van de belangrijkste hedendaagse tekenaars, de monumentale potloodtekening Het grote geheugen X die hij in 2010 speciaal voor het Gemeentemuseum maakte, samen met nog een selectie recent werk, in de Projektenzaal.

Cornelissen, in eerste instantie opgeleid als bioloog, is pas op latere leeftijd gaan tekenen en volgde in de jaren tachtig de Rietveldacademie in Amsterdam. Zelf beschouwt hij zijn achtergrond als bioloog als een voordeel in zijn rol als kunstenaar. Zijn werk is een reis door zijn geheugen en gedachten, waarbij hij 'binnenwerelden' verbeeldt. Door zijn kennis van het menselijk lichaam weet hij precies hoe het ingewikkelde cellulaire stelsel binnenin de mens in elkaar steekt. Die kennis gebruikt hij, hoewel zijn tekeningen niet verwijzen naar het menselijk lichaam. De weergegeven ruimtes zijn mentale ruimtes, als metaforen voor de menselijke geest.

In Het grote geheugen X, door de kunstenaar zelf beschouwd als een voorlopig eindpunt van een lange reeks werken, is een extreem perspectief toegepast. De verschillende plekken in de voorstelling bieden ingangen en uitgangen, het is geen labyrint waarin je verstrikt raakt, hooguit raak je er gedesoriënteerd. Dat heeft weer te maken met de proporties van de gebouwen en kasten, het is moeilijk om jezelf te verhouden tot het werk. Je weet niet hoe groot iets in werkelijkheid is. De manier van werken van Cornelissen is intensief en tijdrovend. Het monumentale werk is dan ook gedetailleerd uitgevoerd, waardoor het zich zowel van dichtbij als veraf laat beschouwen, en waardoor de kunstenaar speelt met het vermogen om in te zoomen en zo steeds dieper in het werk door te dringen.

Er wordt veel gegumd in het werk, sommige vormen zijn maar tijdelijk en vervagen later weer, of verdwijnen helemaal, de tekening laat zo de sporen van het werkproces zien. Uiteindelijk wordt het hele vel gevuld met potloodlijnen. Er gebeurt heel veel in één tekening, waardoor het een licht tranceachtig gevoel geeft wanneer je met je ogen de verschillende onderdelen probeert te volgen. Doordat Cornelissen zijn gedachten direct uit op papier, krijgt zijn werk een authentiek karakter. Eigenlijk is het oeuvre van Cornelissen te beschouwen als één groot verhaal, een gedachtewereld op zich.

Het Centraal Museum in Utrecht toont van 10 maart t/m 29 mei 2011 de overzichtstentoonstelling Studio Vertigo van Robbie Cornelissen. Bij de tentoonstelling verschijnt de geïllustreerde publicatie Het grote geheugen met bijdragen van Lex ter Braak en Edwin Jacobs, ¤ 25,--.

Dit project wordt mede mogelijk gemaakt door Fonds BKVB.