FNV

Persbericht

FNV Bureau Beroepsziekten regelt record schadevergoeding: 6,5 ton

'Deze 6,5 ton schadevergoeding is een geweldig resultaat. De tien jaar dat Bureau Beroepsziekten FNV (BBZ) nu bestaat - tien jaar vechten en proocederen - begint zijn vruchten af te werpen. BBZ-direccteur Marian Schaapman heeft wel gemengde gevoelens over de gewonnen zaak voor een 43- jarige elektricien-storingsmonteur. Die liep ernstig hersenletsel op door het onbeschermd werken met giftige stoffen (methanol) en zal nooit meer normaal kunnen praten en lopen. Hij kreeg van de rechtbank in Maastricht de hoogste schadevergoeding ooit toegewezen in een beroepsziektezaak.

De man werkte sinds 1991 bij de elektrotechnische dienst van Soft Drinks International (SDI) te Heerlen. Drie jaar later krijgt hij er een nieuwe taak bij: onderhoud en reparatie van inktjetapparaten waarmee de houdbaarheidsdatum op frisdrankflessen wordt gespoten. Deze blijken zeer storingsgevoelig. Soms moet de monteur wel drie keer per dag aan de bak om de apparaten te repareren, waarbij hij telkens blootgesteld is aan de zeer giftige inktvloeistof.

De arbeidsomstandigheden zijn onvoorstelbaar: In de fabriekshal is het doorgaans 30 tot 35 graden. Afzuiging is er niet, de man draagt geen masker en gebruikt pas na enige tijd latex handschoenen. De werkdruk is hoog: werkweken van 55 uur met uitschieters van 70 uur in het hoogseizoen. Vaak werkt hij op zaterdag en zondag. Op een gegeven moment wordt de zomervakantie beperkt tot twee weken. Tijdens de werkzaamheden wordt de monteur regelmatig onwel. In 1996 verblijft hij enige weken voor onderzoek in het ziekenhuis. Een jaar later meldt hij zich ziek en belandt uiteindelijk in de WAO als gevolg van een zogeheten ' dubbelzijdig piramidaal syndroom': een ernstige aandoening van de hersens waardoor hij spastisch loopt en een spraakstoornis heeft. In 2002 meldt de man, een lid van FNV Bondgenoten, zich bij Bureau Beroepsziekten. Dat stelt werkgever SDI aansprakelijk, omdat deze de klachten en verzoeken om verbeteringen systematische negeerde en zo'n beetje alle van toepassing zijnde artikelen uit Arbo- en Arbeidstijdenwet flagrant aan de laars lapte.

Marian Schaapman: ' We zijn 8 jaar met deze zaak bezig geweest en gelukkig voor onze cliënt met succes. Financieel hoeft hij zich geen zorgen meer te maken. Deze zaak was extra lastig omdat het een onbekende beroepsziekte betrof. Maar de lange looptijd van deze zaak is geen uitzondering. Zonder een club als de onze achter je is het voor een individu bijna onmogelijk om je recht te halen. Daarom moet het huidige compensatiestelsel op de schop.' FNV-federatiebestuurder Leo Hartveld daarover: 'De FNV pleit voor een voor werkgevers wettelijk verplichte directe verzekering voor beroepsrisico's met een lijst van beroepsziekten, normbedragen en minder eisen aan de bewijslast. Zo kan een deel van de claims sneller en goedkoper (want met minder gesteggel) worden afgehandeld. In de polisvoorwaarden kunnen verzekeraars bovendien eisen aan preventief beleid opnemen. Beroepsziekten die niet op de verzekeringslijst voorkomen, zullen natuurlijk de weg van het aansprakelijkheidsrecht blijven volgen. Dat is het vangnet. '