Euregionale samenwerking nieuwe materialen
Publicatiedatum: 26-01-2011
Bron: UM
Auteur: Um
Datum: 26-01-2011
Het life science project BioMiMedics bundelt de euregionale kennis en
expertise op het gebied van nieuwe materialen die niet stabiel zijn
maar degraderen volgens biologische mechanismen. Materialen die het
genezingsproces bevorderen en geen bijwerkingen hebben zoals
ontstekingen, stollingen of irritaties. BioMiMedics, een
samenwerkingsverband tussen Universiteiten uit Maastricht, Aken, Luik
en Hasselt, ontving hiervoor een Europese subsidie van 6,9 miljoen
euro.
Medische prothesen, bijvoorbeeld kunstheupen, zijn meestal gemaakt van
stabiele materialen. Het nadeel van deze stabiele materialen is dat ze
allerlei bijwerkingen hebben. Het life science project BioMiMedics
bundelt de euregionale kennis en expertise op het gebied van nieuwe
materialen die niet stabiel zijn maar degraderen volgens biologische
mechanismen. Materialen die het genezingsproces bevorderen en geen
bijwerkingen hebben zoals ontstekingen, stollingen of irritaties.
Euregio
De Euregio kent een hoge concentratie van vakkennis op wereldniveau wat
betreft biomaterialen, biomedische technologie en klinisch onderzoek.
Door grensoverschrijdend de krachten te bundelen kunnen nieuwe
biomaterialen en apparaten worden ontwikkeld die een grote toegevoegde
waarde zullen hebben voor de behandeling van en zorg voor patiënten.
BioMiMedics
"Het project BioMiMedics is het model voor de toekomst wat betreft
samenwerking in de Euregio", zegt projectleider prof. Leo Koole,
hoogleraar Biomaterialen aan de Universiteit Maastricht die de
initiatiefnemer is van dit project. "Internationaal gezien tellen we nu
mee in de ontwikkeling van nieuwe materialen voor medische
toepassingen. Onderzoek naar nieuwe materialen is hard nodig. Nu worden
vaak nog klassieke materialen gebruikt die tot veel bijwerkingen
leiden. Over de bumper van een Peugeot is beter nagedacht dan de
kunstheup van je oma."
Weven
Aken. Luik en Maastricht richten zich in dit project vooral op het
ontwikkelen van biodegraderende kunststoffen voor klinisch gebruik,
zoals vezels voor wondbedekking, chirurgie en bloedvatprothesen. Ook
maakt het project gebruik van unieke kennis op het gebied van
textieltechnologie, die geconcentreerd zit in de regio Aken - Luik.
"Bij de eerste twee toepassingen gaat om het weven van gaasjes, een
tweedimensionale structuur. Het gaat hier om gaasjes die gebruikt
worden bij brandwonden en `matjes' die gebruikt worden om incisies na
een chirurgische ingreep beter te laten helen. Het gebruik van nieuwe
degraderende materialen zou hier een enorme verbetering kunnen zijn. De
huidige materialen hebben onder andere als nadeel dat ze nogal eens
infecteren en dat ze soms moeilijk te verwijderen zijn zonder de wond
te beschadigen", aldus Leo Koole.
Bloedvatprothesen
Maar het is vooral op het gebied van bloedvatprothesen dat de
Universiteit Maastricht zijn expertise inbrengt. "Er ligt een grote
uitdaging op het gebied van het weven of breien van driedimensionale
structuren, dat is een stuk ingewikkelder. Het uiteindelijke doel is om
buisvormige structuren te maken, en deze buisjes te gebruiken als
bloedvatprothese of bij bypass operaties. We willen alle kennis die er
is op het gebied van wondgenezing en vaatgroei toepassen en bereiken
dat onze materialen feitelijk gaan bijdragen aan de vorming van nieuwe
weefsels. Met een verzamelterm wordt dit ook wel `regeneratieve
geneeskunde' genoemd."
Biosensoren
Luik en Hasselt zijn vooral betrokken bij biosensorenonderzoek ten
behoeve van de diagnostiek. Het gaat hierbij om het steeds kleiner
maken van meetsystemen en het ontwikkelen van kunststoffen zonder
toxische eigenschappen. Zo ontwikkelt Hasselt een chip die borstkanker
kan opsporen.
(Persbericht UM, 26 januari 2011)