Vrije Universiteit Amsterdam

Vaste aarde, vluchtige economie, een grensvlak of een mengsel?


* Startdatum: 25-01-2011


* Tijd: 15.45


* Locatie: Aula


* Titel: Solid earth meets buoyant economics. Vaste aarde, vluchtige economie


* Spreker: prof.dr.ir. J.E. Vermaat


* Onderdeel: Faculteit der Aard- en levenswetenschappen


* Wetenschapsgebied: Aard- en levenswetenschappen


* Evenementtype: Oratie

Aarde en Economie is een nieuwe bachelor- en masteropleiding over de grenzen van twee disciplines heen, die zijn bestaansrecht inmiddels wel bewezen heeft door de warme belangstelling onder studenten. Jan Vermaat ervaart deze aandacht en de vernieuwing als relevant en inspirerend, maar ook als een pragmatische rechtvaardiging voor zijn werk. Dit zegt hij in zijn oratie `Vaste aarde, vluchtige economie, een grensvlak of een mengsel?'

Bij een academische opleiding hoort ook een onderzoekslijn. Die schetst Vermaat in zijn rede. De VU was natuurlijk niet de eerste die bedacht dat de combinatie aarde en economie nuttig was. We kunnen ver terug gaan in de historie, maar aan Malthus ontkomen we zeker niet: het aardoppervlak was in zijn ogen een cruciale beperkende factor. Hij geeft aan welke perspectief zijns inziens het vruchtbaarst is om aardwetenschappen en economie in onderzoek te combineren. Of we er in zullen slagen om de disciplines intensief te mengen of dat het eerder beperkt blijft to t interacties over een grensvlak, dat lijkt Vermaat uiteindelijk niet doorslaggevend, als we die interacties maar kunnen bestuderen.

Uiteraard zijn de studieobjecten verschillend, maar dat wil nog niet zeggen dat de methodiek niets gemeenschappelijks heeft. Cruciaal in deze is volgens Vermaat een gemeenschappelijke nadruk op causaliteit en een systeemperspectief. Bovendien zijn zowel economie als aardwetenschappen analytisch en in de regel empirisch ingesteld: "Hoe zit het precies?"en "meten is weten". Hij denkt dat het containerbegrip ecosystem services nuttig zal zijn als doorgeefluik tussen beide disciplines. Vermaat geeft zijn voorkeur voor de empirie aan en verklaart waarom hij daarvoor de ruimtelijke schaal van een stroomgebied verkiest. Aan de hand van de elementen koolstof, stikstof en fosfor werkt hij vervolgens uit hoe dat containerbegrip beide disciplines kan verbinden. Vermaat sluit af met een uitnodiging tot samenwerking, binnen en buiten de VU.

© Copyright Vrije Universiteit Amsterdam