Ingezonden persbericht
PERSBERICHT
Eskalibur gaat Loss
"Loss" is de nieuwe dansproductie van Theatergezelschap Eskalibur die op 21 januari 2011 in het Zeeheldentheater in Den Haag in première gaat.
Met deze voorstelling laat Eskalibur zich opnieuw van haar unieke kant zien. Negen mensen volgen ieder hun eigen weg op zoek naar verandering en ontwikkeling. De dansers van Eskalibur ontdekken, ontleden, overwinnen, houden vast en laten los ... om weer verder te kunnen.
Zoals in de eerdere producties van Eskalibur, putten de theatermakers ook in Loss uit hun eigen leven, hun ervaringen en gevoelens. Verlangend naar vrijheid en zoekend naar persoonlijke ontwikkeling laten de dansers zien dat de overeenkomsten tussen mensen met en zonder beperking groter zijn dan de verschillen.
Bij deze voorstelling zijn 9 dansers betrokken, die worden begeleid door docenten en andere professionals, van wie sommigen voor de gelegenheid zijn aangetrokken van buiten Eskalibur. Het levert een professionele voorstelling op met speciaal voor deze voorstelling gecomponeerde muziek van improvisatiecollectief Oorbeek.
De dansers zijn al maanden volop aan het repeteren, ze komen met ideeën en gaan daarmee improviseren. In dat proces bedenken ze meestal zelf de bewegingen en de dans, waarna de dansdocent en choreografen aanwijzingen en adviezen geven.
Ellis van Willige en Ingrid van der Linden, actrices en danseressen, noemen Loss soms ontroerend en soms komisch. Dans staat centraal; er is nauwelijks tekst.
Ellis: ,,We verbeelden ons persoonlijke verhaal in beweging. In mijn geval gaat het over het overwinnen van verlegenheid. Maar Boris laat zien hoe het steeds moeilijker voor hem wordt om te dansen. Het verbindende verhaal is van Peter. Hij is de man die voor de anderen een voorbeeld is. Hij is vrij en de anderen verlangen naar die vrijheid. Niet alle rollen lukt het om los te laten, om vrij te worden."
Ingrid: "In de voorstelling speel ik een klein meisje. Door te dansen verandert ze in een sterke, verleidelijke vrouw. Alle mannen kijken naar haar, omdat ze zo mooi is. Één van de andere vrouwen is jaloers. Het meisje schrikt van alle aandacht. Ze verandert terug in een klein meisje. Dat meisje staat voor veilig, voor hoe ze zich prettig voelt."
Ellis vindt het belangrijk om te laten zien dat mensen met een beperking dezelfde problemen hebben als ieder ander: "Ik denk dat mensen dat mooi vinden om te zien of te ontdekken."