The Sec translocase: structure function analysis in protein translocation and
membrane protein insertion
Datum: 17 januari 2011
Promotie: dhr. D.J.F. du Plessis, 13.15 uur, Academiegebouw,
Broerstraat 5, Groningen
Proefschrift: The Sec translocase: structure function analysis in
protein translocation and membrane protein insertion
Promotor(s): prof.dr. A.J.M. Driessen
Faculteit: Wiskunde en Natuurwetenschappen
Structuurfunctieanalyse van een eiwitcomplex
François du Plessis beschrijft in zijn proefschrift een
structuurfunctieanalyse van de SecYEG translocase, een eiwitcomplex dat
zorgt voor eiwittransport en membraaneiwit-insertie in Escherichia
coli.
Met in vitro experimenten toonde hij aan dat de translocase met het
eiwit YidC samenwerkt om een essentieel subunit van het cytochroom
oxidase (CyoA) in de membraan te inserteren. Recentelijk is de
kristalstructuur van het Sec translocase opgehelderd. Aan de hand van
deze structuur zijn aminozuren aan elkaar gekoppeld met `crosslinkers'
van verschillende lengtes. Hiermee kon de rol van de voorgestelde
laterale poort van de translocase onderzocht worden. Opening van de
laterale poort bleek niet alleen essentieel te zijn tijdens
eiwittranslocatie, maar ook rechtstreeks verband te houden met de
activiteit van het motor-eiwit SecA. Dit suggereert een allosterisch
mechanisme voor de opening van de laterale poort. Interessant genoeg
bleek dat opening van de laterale poort niet noodzakelijk is voor de
insertie van transmembraandomeinen.
Tenslotte onderzocht Du Plessis de functionele rol van hogere orde
structuren van de translocase. Twee translocases werden op zodanige
manier aan elkaar gekoppeld dat de twee complexen geen gezamenlijke
porie konden vormen. Koppeling van twee translocases had geen effect op
eiwit translocatie of membraan eiwit insertie.
François du Plessis (Zuid-Afrika, 1975) studeerde aan de universiteit
van Pretoria. Zijn promotieonderzoek deed hij aan de Rijksuniversiteit
Groningen, bij de afdeling Moleculaere Microbiologie, Groningen
Biomolecular Sciences and Biotechnology Insitute (GBB). Zijn onderzoek
werd gefinancierd door KNAW, NanoNed (een programma van het Ministerie
EZ) en door NWO. Inmiddels werkt hij als postdoc bij het Adolf
Butenandt Institute for Physiological Chemistry, Ludwig Maximilians
University, München.
Laatst gewijzigd: 11 januari 2011 12:51
Rijksuniversiteit Groningen